Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Κυριακή 7 Απριλίου 2024

Το όνομά μου είν' το δικό σου (Αφίσες ευαισθητοποίησης ενάντια στην έμφυλη βία από την Γ' Γυμνασίου Παραδεισίου και τα τμήματα Γ2 και Γ3 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου)

 "Το "Καμία μόνη" θα ήθελα να μην υπάρχει λόγος να γραφτεί και σίγουρα δεν θα ήθελα να το έχω γράψει εγώ". Αυτό που λέει ο Σπύρος Γραμμένος, συνθέτης του τραγουδιού το οποίο θα χρησιμοποιηθεί στην παρούσα ανάρτηση χρησιμοποιούταν στην παρούσα ανάρτηση, αν δεν μας  το έβαζε σε σίγαση το βίντεο που φτιάξαμε το You Tube, ισχύει και στην περίπτωσή μας. 
      Μακάρι να μην υπήρχε λόγος  να  κάνουμε αυτές τις δράσεις,
τα μαθήματα  και τις αναρτήσεις, ενάντια στην έμφυλυ βία, τα έμφυλα στεροότυπα, τον σεξισμό ή την ομοφοβία. Δυστυχώς όμως πρέπει να τα κάνουμε και να τα ξανκάνουμε και να επανερχόμαστε συνεχώς. Και αδιάψευστος μάρτυρας για αυτό δεν αποτελεί μόνο η πιο πρόσφατη γυναικοκτονία (η οποία μάλιστα διαπράχθηκε έξω από το αστυνομικό τμήμα στο οποίο το θύμα είχε πάει να ζητήσει βοήθεια) αλλά και πληθώρα άλλων στοιχείων που μαρτυρούν τον εσωτερικευμένο μισογυνισμό της ελληνικής κοινωνίας, κι ως γνωστόν ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Από το  γεγονός ότι πολυπληθής σε όγκο οπαδών, ιστορική και με επιβεβαιωμένη ευαισθησία (όσον αφορά τους περισσότερους φιλάθλους της τουλάχιστον) σε ζητήματα ισότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης ομάδα μετά βαΐων και κλάδων και υποδέχεται ως λυτρωτή μπασκετμπολίστα που έχει καταδικαστεί για την κακοποίηση της συντρόφου του, μέχρι την επονομασία "κοπέλα του Βεζένκοβ" την οποία χρησιμοποίησαν πολλοί δημοσιογράφοι για την κορυφαία Ελληνίδα πολίστρια  Νικόλ Ελευθεριάδου,  για αναφερθούν στο επίτευγμά της να σκοράρει το γκολ που οδήγησε την Εθνική μας Ομάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια.   
   Εύγλωττα δείχνει το πρόβλημα και το φετινό επίσημο έγγραφο που δημοσιεύεται δίπλα και στο οποίο η προϊσταμένη νηπιαγωγείου ζητάει, επειδή δεν υπάρχει καθαρΙΣΤΡΙΑ (μια και ως γνωστόν το καθάρισμα είναι γυναικεία δουλειά) να πάνε οι ΜΑΜΑΔΕΣ των παιδιών που φοιτούν σε κάποιο νηπιαγωγείο να το καθαρίσουν (διότι ως γνωστόν οι μπαμπάδες έχουν σοβαρότερα πράγματα να κάνουν και, βέβαια, το καθάρισμα είναι γυναικεία δουλειά). Το πρόβλημα προφανώς δεν είναι η νηπιαγωγός, αλλά το γεγονός ότι στη γλώσσα που χρησιμοποιεί για να λύσει ένα πρακτικό πρόβλημα, τον καθαρισμό του ξεχασμένου από την Πολιτεία σχολείου της,  αντικατοπτρίζεται η κοινωνία στην οποία ζει. Ξέρει με άλλα λόγια, ότι ζει σε έναν κόσμο όπου τα άτομα που καθαρίζουν είναι οι γυναίκες και οι γονείς που θα πάνε να βοηθήσουν στο καθάρισμα θα είναι οι μαμάδες. (Το κράτος κλασικά απόν),
   Για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση αυτή οφείλει καθένας από εμάς στο βαθμό που του αναλογεί και μπορεί να βάλει το δικό του λιθαράκι. Έτσι, για ακόμα μια χρονιά, η φετινή Γ΄ Γυμνασίου του Γυμνασίου Παραδεισίου και τα φετινά τμήματα Γ2 και Γ3 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου ασχολήθηκαν με τα έμφυλα στερεότυπα, τον σεξισμό και την έμφυλη βία στο περιθώριο  του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και στα πλαίσια σχετικών δράσεων και πολιτιστικών προγραμμάτων. Τα παιδιά ήρθαν σε επαφή με διαφόρων ειδών κείμενα που έθιγαν το ζήτημα (λογοτεχνικά έργα, διαφημίσεις, κείμενα από το διαδίκτυο, αναρτήσεις στα κοινωνικά δίκτυα, βιωματικά κείμενα, άρθρα, στίχους τραγουδιών κ,λ.π.) και στο τέλος έφτιαξαν αφίσες ευαισθητοποίησης. 
  Τα έργα των παιδιών (με την συνδρομή και του α' τμήματος του Νηπιαγωγείου Παραδεισίου και του Δ1 του Δημοτικού Παραδεισίου, όπου πηγαίνουν οι κόρες μας οι οποίες συχνά θέλουν να κάνουν κι αυτές τις δημιουργικές εργασίες που δίνουμε στις μαθήτριες και τους μαθητές μας) τα συγκεντρώσαμε και φτιάξαμε με αυτά ένα βίντεο χρησιμοποιώντας, όπως προαναφέρθηκε, το τραγούδι  του Σπύρου Γραμμένου "Καμία μόνη"  (Μουσική  του Σπύρου Γραμμένου και του Βασίλη Ντογάκη, στίχοι του Σπύρου Γραμμένου, ερμηνεία του Σπύρου Γραμμένου και της Νεφέλης Φασούλη και φωνητικά της Αγγελίνας. 
το "Air" του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ.
 
Ακολουθούν οι εργασίες των παιδιών. 

Αντζελίνα Μ. 

Άννα Μαρία Τ. 


Ίκαρος Β. 


Αγγελική Μ. 


Αθηνά Αχ. 


Αλέξανδρος Χ. 


Αλεξάνδρα Φρ. 


Αναστασία Π. 


Αναστασία Σ. 


Αντζέλικα Μ. 


Βίκυ 


Βασιλεία Μ. 


Γιάννης Κ. 


Γιάννης Μ. 


Γιάννης Ν. 


Γιώργος Ομπ. 


Δαμιανός Μ. 


Ειρήνη Κ. 


Ελίνα Σ. 


Εριέττα 


Εύα Β. 


Θανάσης Μ. και Κώστας Ισ. 


Κατερίνα Μ. 


Κωνσταντίνα Ν. 


Κωνσταντίνα Π. 


Κωνσταντίνα Χ. 


Κωνσταντίνος Μπαρ. 


Κωνσταντίνος Μπιλ. 


Λαμπρινή Μ. 


Μαίρη Π. 


Μανώλής Χ. 


Μαξιμος Λ. 


Μαρία Ιγν. 


Μαρία Σ. 


Μαρία Φ. 1 


Μαρία Φ. 2 


Μαρία Χ. 


Μαριάνθη Λ. 


Μαρκέλλα Κ. και Ηλίας Π. 


Μικές Μ. 


Μιχάλης Ιγν. 


Μιχάλης Σ. 


Μιχάλης Χ. 


Νίκος Σ. 


Νεφέλη Αγάπη Σ. 


Νικολίτσα Αντ, και Κριστιάνα Ντ. 


Νικόλας Π. 


Οδυσσέας Λ. 


Όλγα 


Πάρης Π. 


Ραφαήλ Κ. 


Ραφαήλ Λ. 


Ρεβέκκα Β. 


Σάββας Σ. 


Σάκης Κ. 


Σοφία Π. 


Σοφία Χ. 


Σταματία Σφ. 


Τσαμπίκα Τ. και Φωτεινή Φλ. 


Τσαμπίκα Μ. 


Υπαπαντή Κ. και Ευθύμης Μ. 


Φωτεινή Στ. και Ανδρέας Μιχαήλ Τσ. 


Φώτης Χρ. 


Χαρά Δ. και Κωνσταντίνα Χ. 


Χριστίνα Π. 


Υ.Γ. 1 : Παραθέτω και το βιντεοκλίπ του τραγουδιού του Γραμμένου που δεν  μπορέσαμε να χρησιμοποιήσουμε, στο οποίο υπάρχει απόδοση των στίχων στη νοηματική γλώσσα και υποτιτλισμός για τους κωφούς. 

Υ.Γ. 2: Θα κλείσω με το τραγούδι με το οποίο συνομιλεί το τραγούδι  του Γραμμένου το οποίο χρησιμοποίησα πιο πάνω,  δηλαδή την ελληνική εκδοχή του τραγουδιού Cansion sin medo (Τραγουδάμε χωρίς φόβο) όπως τραγουδήθηκε από θηλυκότητες και συλλογικότητες κατά τη διάρκεια πορείας ενάντια στην έμφυλη βία, την Μέρα της Γυναίκας  του 2022 
και από θηλυκότητες της Ανοιχτής Ορχήστρας της Ελλάδας . 



Δεν υπάρχουν σχόλια: