Η Ιστορία σε α' πρόσωπο plus, μέρος 2ον: Ρωμαϊκή εποχή (Από την Α΄ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Ρόδου)

  ` Όπως και στην προηγούμενη ανάρτηση με τα έργα του Α3 το  "plus"  στην παρούσα ανάρτηση σχετίζεται με την δυνατότητα των παιδιών της Α΄  Λυκείου , 

αντί να γράψουν σε πρώτο πρόσωπο ένα κείμενο εμπνευσμένο από την Ιστορία  που , να ζωγραφίσουν ένα ιστορικό θέμα που αφορά ένα  ιστορικό πρόσωπο, πραγματικό ή πλασματικό, ή ένα  ιστορικό γεγονός.  Και  "μέρος δεύτερον", διότι τα παιδιά εμπνέονται τα παιδιά από την ρωμαϊκή εποχή. Από κτίσεως Ρώμης μέχρι τον Ιουστινιανό. 

Ας δούμε λοιπόν, τις εργασίες των παιδιών... 

Οι Ρωμαίοι καταστρέφουν την Κόρινθο μετά την μάχη της Λευκόπετρας. 

Θωμάς

Ο Διοκλητιανός προσπαθείνα εξηγήσει  στους υπόλοιπους το σύστημα της Τετραρχίας και την ανάγκη εφαρμογής του.

Σταυρούλα

« Αγαπητοί Ρωμαίοι πολίτες, αξιότιμοι στρατηγοί!

   Με λύπη σας ανακοινώνω πως η αυτοκρατορία  μας απειλείται από βαρβαρικές επιδρομές. Τα στρατεύματα αναγκάζονται να αποσυρθούν… Μην χάνεται το ηθικό! Ως αυτοκράτωρ, σας βεβαιώ πως είμαι αποφασισμένος να επιφέρω μία νέα εποχή.

    Επιθυμώ την ανανέωση της αυτοκρατορίας με την επίτευξη ενός νέου  συστήματος διακυβέρνησης, ικανού να εξασφαλίσει την ησυχία και την τάξη στο εσωτερικό του κράτους και να προστατεύσει την κυριαρχία της Ρώμης από εξωτερικούς κινδύνους. Το σύστημα αυτό το ονομάζω «Τετραρχία» και κρίνω πως θα αποβεί σπουδαίο ως σταθερό πολιτικό σχήμα, σε αντίθεση με πολλούς από τους προκατόχους μου, ενόψει του καταμερισμού της εξουσίας.

     Λαμβάνοντας υπ’ όψη την έκταση του κράτους και την ποικιλομορφία των αναγκών της διακυβέρνησης, προτίθεμαι,  λοιπόν, να μοιράσω τα αυτοκρατορικά μου καθήκοντα σε τέσσερις συνηγεμόνες, των οποίων η εκλογή θα πραγματοποιείται με βάση τις ικανότητες και τις πράξεις τους και όχι σύμφωνα με δυναστικές αρχές. Έτσι θα μοχθήσουμε από κοινού για την πραγματοποίηση της γαλήνης και ειρήνης κατά μήκος της αυτοκρατορίας.

    Δεχθείτε αυτήν την νέα πολιτική μεταρρύθμιση, που έχει ως σκοπό να αυξήσει την αποδοτικότητα της γραφειοκρατικής υπαλληλίας, με την απασχόληση ειδικευμένων αξιωματούχων στους επιμέρους κλάδους των επαρχιών, καθώς θα αποκλείσει την συγκέντρωση μεγάλης δύναμης στα χέρια ενός προσώπου.

      Θέλω να σας αποδείξω, με αυτόν τον τρόπο, πως η μορφή του αυτοκρατορικού θεσμού θα αλλάξει καθοριστικά προς όφελος του κράτους, ενώ συγχρόνως θα διευκολυνθεί και ο αμοιβαίος έλεγχος των διαφόρων υπηρεσιών.

     Ευελπιστώ στην αποκατάσταση της ειρήνης και στην ανάκληση του ρωμαϊκού κύρους. Αφοσιωθείτε σε μένα πιστά, και εγώ σας εγγυώμαι πως η Τετραρχία θα προμηνύσει την εξάλειψη κάθε εσωτερικού και εξωτερικού κινδύνου. Ζήτω η Ρώμη!»

 Ο Ρωμύλος και ο Ρώμος βυζαίνουν την λύκαινα 

Θοδώρα

Ο ηγέτης των Βησιγότθων   απευθύνεται στους στρατιώτες του πριν τη κατάληψη της Ρώμης το 410 μ.Χ. .

Σταυρούλα

« Ω έξοχοι στρατιώτες! Ορθώστε το ανάστημά σας!

     Καλούμαστε να χτυπήσουμε, μετά την δύση του ηλίου, την πόλη της Ρώμης, το κύρος την οποίας εξασθενεί. Μην το βάζετε κάτω! Το ρωμαϊκό κράτος καταλύει με βαριές απώλειες συστηματικά.

     Σας συμβουλεύω να επιτεθούμε πολυμετωπικά. Έτσι, η Ρώμη θα αδυνατήσει  να μας αντιμετωπίσει ταυτόχρονα. Αποφύγετε τα φυσικά εμπόδια. Μαζί, ενωμένοι, θα κατορθώσουμε να διασπάσουμε το αμυντικό δίκτυο της Παννονίας και έτσι θα προσέλθουμε ανενόχλητοι στην Βόρεια Ιταλία. Εκεί θα έρθουμε αντιμέτωποι με την ρωμαϊκή διπλωματία. Αν δεν μας προσφέρουν τίμιες χρηματικές αποζημιώσεις θα προχωρήσουμε ευθύς στην κατάληψη εδαφών. Θα καταπλήξουμε το στοιχειώδες αμυντικό σύστημα της Ρώμης, εδραιώνοντας τις επιθέσεις μας ταυτόχρονα από διάφορες κατευθύνσεις.

    Από την στιγμή που τα βόρεια σύνορα εξασθενήσουν, θα μπορέσουμε ανεμπόδιστοι να εισβάλουμε στις ρωμαϊκές επαρχίες. Θυμηθείτε την ισχύ σας. Η Ρώμη υποφέρει από αδιάλειπτους πολέμους εδώ και δεκαετίες, η κεντρική εξουσία έχει αποδιοργανωθεί, οι οικονομικές και κοινωνικές δομές έχουν αλλοιωθεί. Με την κατάληψή της, θα σημάνει η συντριπτική ήττα της. Μην εγκαταλείπετε τις προσπάθειες μέχρι τελικής πτώσεως.

       Ας διεκδικήσουμε τα πλούτη που μας αντιστοιχούν, καταστρέφοντας ό,τι σταθεί εμπόδιο στο πέρασμά μας! Αποδείξτε την γενναιότητά σας, μείνετε πιστοί στην εμμονή σας στο καθήκον.

Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα, η νίκη είναι δική μας!» 

 Οι Βάνδαλοι εισβάλλουν σε μια ρωμαϊκή πόλη  και σπάνε τα αυτιά και τις μύτες από τα αγάλματα. 

Μαρίνα 

Ο τελευταίος Ολυμπιονίκης πριν τους καταργήσει ο Θεοδόσιος γράφει τα συναισθήματά του για το γεγονός.

Ελευθερία

      Ως ολυμπιονίκης και αθλητής αλλά και ως άνθρωπος που αφιέρωσα τη ζωή μου στον αθλητισμό,  θα ήθελα να εκφράσω την απογοήτευση και τη θλίψη μου για τις αποφάσεις του αυτοκράτορα. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτέλεσαν έναν αρχαίο θεσμό πολύ σημαντικό, ο οποίος δίδαξε στους ανθρώπους την αγωνιστικότητα, την πειθαρχία, τον ευγενή συναγωνισμό και την ειρήνη από αρχαίο κιόλας χρόνια. Είναι άδικο να μην λαμβάνονται υπόψιν του ο αυτοκράτορα οι αξίες που πρεσβεύει ο θεσμός και να τους καταργεί με τόση ευκολία.

      Αυτό το γεγονός τόσο με μένα όσο και στους συναθλητές μου προκάλεσε θυμό για το πρόσωπο του αυτοκράτορα,  γιατί θεωρώ ότι δεν υπήρχαν λόγοι κατάργησης των Ολυμπιακών αγώνων. Νιώθω μπερδεμένος και βρίσκομαι σε μεγάλη σύγχυση καθώς δεν γνωρίζω πλέον ποιο θα είναι το μέλλον μου από εδώ και πέρα. Θα ήταν σωστό να διαχωριστεί το θρησκευτικό κομμάτι που αφορά τους αγώνες και να διατηρηθούν τα αγωνίσματα, αν ο λόγος κατάργησής τους αφορούσε τη λατρεία του δωδεκάθεου.    

Ο Ιούλιος Καίσαρας διαβαίνει τον Ρουβικώνα 

Μάνος 

Ένας πρώην λεγεωνάριος αξιολογεί την παρουσία του στις κατακτήσεις της Ρώμης, 

Θανάσης 

Γάιος Γράκχος ετοιμάζεται να πεθάνει καθώς έχει δώσει εντολή σε δούλο του να τον σκοτώσει  ώστε να μην παραδοθεί στους εχθρούς του ζωντανός.

Δήμητρα

Ξέρω ότι ο θάνατος θα έρθει σύντομα, καθώς ο εχθρός πλησιάζει από κάθε γωνία. Θα ήθελαν το σώμα μου ως συνήγορο για την ψυχή μου. Δεν θα την έχουν, γιατί είμαι ένα ελεύθερο πνεύμα που γεννήθηκε στην άκρη ενός βουνού, το να μην πετάξω θα ήταν ανόητο. Τι θα έλεγε ο αδερφός μου; Σχετικά με το τι πρόκειται να κάνω.

          Έφτασα τότε για την πίστη του σκλάβου μου όπως θα το έκανα πάντα. Τα μάτια μου έπεσαν πάνω του σαν να ήθελα να αρχίσω πόλεμο, καθώς του έδωσα την τελική του διαταγή. Φαινόταν χλωμός, αλλά δεν ήξερα αν αυτή ήταν η επιρροή μου ή η από την αδυναμία του καθώς έχουμε τόσον καιρό  να φάμε.

    Η ζωή που έζησα ήταν προνομιακή, οι πράξεις που έκανα δίκαιες για μένα. Η μόνη λύπη που έχω είναι ότι δεν έκανα περισσότερα, ίσως αυτή ήταν μια ανασφάλεια που θα είχα στην καρδιά μου δια βίου.  ανεξάρτητα από το τέλος της.

     Σήκωσα το κεφάλι ψηλά, έτοιμος. Το ανήξερο πρόσωπο του υπηρέτη θα ήταν η τελευταία μου φωτογραφία.

Το κεφάλι μου επρόκειτο να πουληθεί για το βάρος του σε χρυσό, πόσο ειρωνικό, αλλά ή αμαρτία της φτώχειας ήταν πάντοτε αναπόφευκτη. Αγνόησαν όλα τα καλά που είχα κάνει και με άδειασαν, διασκεδάζοντας την λαχτάρα για αγαθά. Ο λιωμένος μόλυβδος δεν είχε γεύση ποτέ πιο πικρή. Ήξερα πάρα πολύ καλά τότε πόσο μακριά θα μπορούσε κάποιος να πάει αν σήμαινε να φτάσει ψηλότερα.

  Στο τέλος ήταν όλα για μια απάτη, δεν το πούλησαν. Το κεφάλι μου πήγε χαμένο.

    Αναρωτήθηκα τότε, αν έκανα περισσότερα από όσα έπρεπε.

 Οι βάρβαροι αποχωρούν στα χρόνια της Ρωμαϊκής Ειρήνης, απωθούμενοι από τους Ρωμαίους 

Γιάννης Σ. 

Ο Κωνσταντίνος παρουσιάζεται εμπρός στη θεοποιημένη Ιστορία και επιχειρηματολογεί υπέρ της διατήρησης της αναγόρευσης του σε Μεγάλο

Μαρτίνα

     Βρίσκομαι εδώ σήμερα ενώπιον σας  για να υποστηρίξω αλλά και να δικαιολογήσω τον τίτλο του Μέγα που η Ιστορία, η Εκκλησία αλλά και η ανθρωπότητα μου έδωσε. Είμαι ο πρώτος Χριστιανός Αυτοκράτορας στην παγκόσμια ιστορία, ο πρώτος που συγκάλεσε την Α' Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας, ο πρώτος που ονόμασε τον εαυτό του “δούλο του Θεού”.

     Μπορώ όμως αναλυτικά να  αναφέρω τα σημαντικότερα κατορθώματα μου  που με τοποθετούν στο σύνολο των σημαντικότερων προσωπικοτήτων της παγκόσμιας ιστορίας. Είμαι εγώ αυτός που πρώτος είδα τη γεωγραφική σπουδαιότητα του Βυζαντίου και μετέφερα την πρωτεύουσα από τη Ρώμη ιδρύοντας  την Κωνσταντινούπολη, την καρδιά του Ελληνισμού, την αιώνια Βασιλεύουσα.

    Είμαι ο μόνος από τους υπόλοιπους συναυτοκράτορες μου που νίκησα τους πάντες και δεν νικήθηκα ποτέ. Είμαι αυτός που ένωσα το κράτος με την Εκκλησία. Είμαι αυτός που αναδιοργάνωσα το οικονομικό και φορολογικό σύστημα της Αυτοκρατορίας κόβοντας ένα νέο νόμισμα που για σχεδόν δέκα αιώνες ήταν το ισχυρότερο σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο.

     Με ονόμασαν Μέγα διότι με δικούς μου νόμους κατάργησα τους διωγμούς εναντίον των Χριστιανών και τα βασανιστήρια που περνούσαν, κατάργησα με νόμο την βρεφοκτονία που ο Ρωμαϊκός Νόμος προέβλεπε σε περίπτωση που παιδιά γεννιούνταν αδύναμα και επέβαλα σκληρές ποινές σε όσους γονείς εγκατέλειπαν τα παιδιά τους. Είμαι εγώ αυτός που κατάργησα τη δουλεία και το μαρκάρισμα των δούλων, αφού πιστεύω με όλη μου την ψυχή ότι ο κάθε άνθρωπος είναι εικόνα Θεού, είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Είμαι εγώ αυτός που υποστήριξα και προστάτευσα το θεσμό της οικογένειας, την οποία θεωρώ το θεμέλιο και την βάση της Κοινωνίας.

Γνωρίζω ότι πολλοί ήθελαν να αμαυρώσουν το έργο και την προσφορά μου, με πρώτη τη Δύση που μάταια προσπάθησε να παρομοιάσει τον Καρλομάγνο με εμένα. Δεν τα κατάφερε βέβαια μιας και η προσωπικότητα μου είναι τόσο ισχυρή, αφού υπάρχουν δέκα αυτοκράτορες της Ρωμιοσύνης που φέρουν το όνομα μου, Πατριάρχες, βασιλιάδες και πρίγκηπες αλλά και εκατομμύρια χριστιανών σε όλο τον κόσμο.

   Τελειώνοντας να πω ότι με αναγόρευσαν σε Μεγάλο επειδή αποτελώ ένα ισχυρό παράδειγμα για όλους, αφού οι τομές που έκανα αποτελούν  αιώνια παραδείγματα για κάθε κράτος, για κάθε κυβερνήτη, εάν θέλει να λέγεται πολιτισμένο και ευνομούμενο.

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε.     

 Οι βάρβαροι επιτίθενται στην Ρώμη. 

Έφη.

Η Θεοδώρα κατά τη στάση του Νίκα προσπαθεί να πείσει ον Ιουστινιανό να μην τραπεί σε φυγή, αλλά να παλέψει για το θρόνο του.

Ματίνα

(Θεοδώρα)-Πού πας; Γιατί βιάζεσαι;

(Ιουστινιανός)-Γρήγορα πρέπει να φύγουμε.

-Γιατί τι έγινε;

-Οι δήμοι εξεγέρθηκαν εναντίον μου. Τώρα άσε τα λόγια και έλα μαζί μου.

-Τι το βάζεις στα πόδια τόσο εύκολα; Πρέπει να τους δείξεις ποιος κυβερνά εδώ, μην τους αφήσεις να νομίζουν ότι δεν μπορείς να τους ελέγξεις.

-Δεν έχω τρόπο να τους περιορίσω, όσο περνά ο χρόνος γίνονται όλο και περισσότεροι. Πρέπει να φύγουμε τώρα!

-Εγώ παντρεύτηκα αυτοκράτορα, όχι κάποιον που τα παρατά με την παραμικρή δυσκολία !Γι΄ αυτό καλά θα κάνεις να βρεις κάποιο τρόπο για να τους ξεφορτωθείς και να τους μάθεις θα σε σέβονται. Να τους δείξεις πως εσύ είσαι αυτός που έχει το πάνω χέρι, όχι εκείνοι!

-Με ποιον τρόπο όμως θα το καταφέρω αυτό; Είναι αδύνατο!

-Αφού δε σε ακούνε με το δημοκρατικό τρόπο.  Παγίδευσέ τους στον ιππόδρομο και σκότωσέ τους όλους αυτούς που τολμάνε να νομίζουν πως είναι τόσο εύκολο να σε κατεβάσουν από την αυτοκρατορία σου.

-Αδύνατον! Δεν μπορώ να το κάνω αυτό στο λαό μου! Είναι καλύτερο να βρούμε τρόπο διαφυγής.

-Πάλι τα ίδια λες; Ο λαός που αγαπάς τόσο πολύ έχει πλέον στραφεί εναντίον σου. Γιατί δεν μπορείς να το δεις; Βάλε τους στη θέση τους, δείξε σε όλον το λαό της αυτοκρατορίας τι γίνεται όταν τολμούν να δείχνουν ασέβεια σε αυτόν που τους κυβερνά!

-Μπορεί και να είσαι σωστή. Άλλωστε ποιοί νομίζουν πως είναι;

-Φυσικά και είμαι σωστή σκέψου το, με αυτήν την πράξη θα ανέβεις στα μάτια όλου του λαού της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Έτσι θα δουν πόσο ικανός είναι ο αυτοκράτοράς τους.

-Δίκιο έχεις, θα το κάνω. Πάω να διατάξω το στρατό αυτήν τη στιγμή να τους εγκλωβίσει και να μην αφήσουν κανένα να δραπετεύσει!

-Το ήξερα πως στο τέλος θα έκανες τη σωστή επιλογή. Τώρα, πήγαινε.

 H  αγάπη που την λέγαν Αντιγόνη αρμενίζει στη γη των Βησιγότθων.

Άλκης

Είστε συνδαιτυμόνας σε ρωμαϊκό συμπόσιο. Γράψτε τις εντυπώσεις σας.

Μιχαλία

    Χθες το απόγευμα είχα την ευκαιρία  να δειπνήσω σε ένα ρωμαϊκό συμπόσιο, μια εμπειρία που μπορώ να πω με εξέπληξε θετικά αλλά και αρνητικά. Όπως κάνουν οι Ρωμαίοι στα συμπόσια τους,  υπήρχαν   άφθονες γλυκές λιχουδιές αλλά και άφθονα  κρέατα, όπως ελάφι, κουνέλι ,αγριόχοιρος,  αλλά και οστρακοειδή. Έκτος από τα ακριβά τους πιάτα, εκείνο  που μου κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον  ήταν τα ασυνήθιστα, εκείνα που δεν θα είχα την δυνατότητα να τα δοκιμάσω σε άλλο συμπόσιο όπως στιφάδο παπαγάλου .

     Δυστυχώς  όμως, οι συνήθειες τους μου  έδωσαν μια από τις χειρότερες εμπειρίες   που είχα ζήσει. Θεωρούσαν  φυσιολογικό να σηκώνεσαι εν ώρα φαγητού και να κάνεις  εμετό από το πολύ φαγητό αλλά και να αερίζεσαι ενώ τρως με τους υπόλοιπους,  πράγμα το οποίο  δεν μου άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις. Κάποιες φορές όμως κάποιοι έβλεπα πως έκαναν εμετό  επίτηδες με σκοπό να έχουν χώρο για περισσότερο φαγητό .Μια  άλλη τεχνική που έβλεπα κάποιους να την εκτελούν ήταν να τρώνε ξαπλωμένοι γιατί θεωρούσαν πως το να τρως ξαπλωμένος σου αφήνει περισσότερο χώρο στο στομάχι. Εκείνοι όπου έπρεπε να μαζέψουν όμως το χάος όπου δημιούργησαν οι Ρωμαίοι ήταν οι δούλοι! Υπήρχαν σκλάβοι ας πούμε όπου ήταν αναγκασμένοι να φέρνουν μια κατσαρόλα για να ουρούν τα αφεντικά τους μέσα. Όταν αντίκρισα μπροστά μου  αυτή την εικόνα, δεν  είχα όρεξη να φάω για το υπόλοιπο της βραδιάς.

      Εκτός από αυτό όμως, ένα συμπόσιο πάντα τελείωνε με υπερβολική κατανάλωση αλκοολούχων ποτών. Το ίδιο έγινε και χθες.  Από όσο θυμάμαι, κατά την ώρα που  πίναμε συζητούσαμε για το πόσο μικρή είναι η ζωή μας και πως πρέπει να κάνουμε πράγματα έτσι ώστε όταν μεγαλώσουμε να έχουμε αναμνήσεις. Τελος,κάτι άλλο που μου κίνησε το ενδιαφέρον μου ήταν η μορφή των δοχείων όπου μέσα υπήρχε το αλάτι και το ξύδι διότι είχαν την μορφή ενός κρανίου πράγμα που δεν το είχα ξαναδεί στην ζωή μου. Ρώτησα από περιέργεια τι ήταν και μου είχαν πει πως έχουν αυτό το σχήμα γιατί ήθελαν να προσκαλέσουν τους νεκρούς συγγενείς τους για να φάνε και αυτοί μαζί μας.

   Μπορεί να μην έχω τις καλύτερες εντυπώσεις  για ένα ρωμαϊκό συμπόσιο αλλά τουλάχιστον ήταν μια καλή εμπειρία,  μια ανάμνηση  που θα την θυμάμαι για πάντα. 

 Οι Εστιάδες αφήνουν την ιερή φωτιά να σβήσει,

Γιάννης Γρ.

Βαθιά άκραχτα μεσάνυχτα, τρισκότεινοι ουρανοί
πάν' απ' την πολιτεία την κοιμισμένη·
κι άξαφνα σέρνει του Κακού το Πνεύμα μια φωνή,
τρόμου φωνή - κι όλοι πετιούνται αλαλιασμένοι.

«Έσβησε η άσβηστη φωτιά!» κι όλοι δρομούν φορά
τυφλοί μέσα στη νύχτα να προφτάσουν,
όχι μ' ελπίδα πως μπορεί να 'ν ψεύτρα η συμφορά,
παρά να δουν τα μάτια τους και τη χορτάσουν.

Θαρρείς νεκροί κι απάριασαν τα μνήματ' αραχνά,
σύγκαιρα ορθοί για τη στερνή την κρίση,
κι ενώ οι ανέγνωμοι σπαρνούν μες σε κακό βραχνά,
μην τύχει τρέμουνε κανείς και τους ξυπνήσει.

Μ' ένα πνιχτό μονόχνωτο αναφιλητό σκυφτοί
προς της Εστίας το Ναό τραβούνε,
και μπρος στην Πύλη διάπλατα τη χάλκινη ανοιχτή
ένα τα μύρια γίνουνται μάτια να ιδούνε.

Και βλέπουν: με της γνώριμης αρχαίας των αρετής
το σχήμα τ' ανωφέλευτο ντυμένες,
στον προδομένο το Βωμόν εμπρός γονυπετείς
τις Εστιάδες, τις σεμνές, μα κολασμένες.

Το κρίμα τους εστάθηκε μια άβουλη αναμελιά
κι αραθυμιά -σαν της δικής μας νιότης!
μα η Άγια Φωτιά, μια πόσβησε, δεν την ανάβει πλια
ανθρώπινο προσάναμμα ή πυροδότης.

Κι όσο κι αν με τις φούχτες των σκορπίζουν στα μαλλιά
με συντριβή και με ταπεινοσύνη,
του κάκου! στη χλια χόβολη και μες στη στάχτη πλια
σπίθας ιδέα ούδ' έλπιση δεν έχει μείνει.

Κι είναι γραμμένη του χαμού η Πολιτεία· εχτός
αν, πρι ο καινούριος ο ήλιος ανατείλει,
κάμει το θάμα του ο ουρανός, και στ' άωρα της νυχτός
μακρόθυμος τον κεραυνό του κάτω στείλει.

Κι αν είν' και πέσει απάνω τους, ας πέσει! όπως ζητά
το δίκιο κι οι Παρθένες το ζητούνε,
που ιδού τις με τα χέρια τους στα ουράνια σηκωτά
και την ψυχή στα μάτια τους τον προσκαλούνε. ..............................................................................
Τάχα το θάμα κι έγινε; Πες μου το να σ' το πω,
γνώμη άβουλη, γνώμη άδικη μιας νιότης
σαν τη δικιά μας, πόσβησεν έτσι χωρίς σκοπό
κι ακόμα ζει και ζένεται - με το σκοπό της!

Ένας μονομάχος στέλνει το τελευταίο γράμμα στη μάνα του πριν την τελευταία μάχη στην οποία θα χάσει τη ζωή του.

Σαμπρίνα

Μητέρα,

        Το γράμμα αυτό θα ΄ θελα πολύ εγώ να στο παραδώσω αλλά δυστυχώς δεν το νομίζω. Είναι η πρώτη φορά που νιώθω τόση γαλήνη μέσα μου. Βλέπω τώρα τον ήλιο και μου θυμίζει λίγο εμένα. Όλοι τον βλέπουν μόνο σαν κάτι λαμπερό και ζεστό, αλλά κανένας δε ξέρει πως νιώθει μέσα του.  Κανένας δε ξέρει ότι τα χρώματα αυτά μπορεί να είναι ψεύτικα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήθελα ποτέ να γίνω μονομάχος. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Ακόμη και να μη σ΄ αρέσει, την επόμενη μέρα θα πρέπει να λάμπεις με τον ίδιο ρυθμό. Θυμάμαι ακόμα τα λόγια του πατέρα: «Αυτός που πεθαίνει μονομάχος, πεθαίνει χωρίς άγχος».  Αλλά εγώ αγχώνομαι, δεν θέλω να πεθάνω διότι δεν έχω προλάβει ακόμα τίποτα να κάνω. Όλοι με βλέπουν σαν το ατρόμητο λιοντάρι, αλλά μέσα μου είμαι μια φοβισμένη ζέβρα που ξέρει ότι το τέλος της πλησιάζει. Θα ήθελα, αν μπορούσα να ζήσω λίγο περισσότερο να διορθώσω όλα τα λάθη μου αλλά η μοίρα ενός μονομάχου είναι αυτή. Ευχαριστώ για όλα, δυστυχώς δε μπόρεσα να σου ξεπληρώσω όλα αυτά που μου έχεις προσφέρει. αλλά εύχομαι με αυτό το γράμμα κάτι να κατάφερα. Είναι δύσκολο να φεύγει κανείς και να τ΄ αφήνει όλα πίσω του,  αλλά θέλω να ξέρεις ότι φεύγω περήφανος για μένα, για σένα και για τη Ρώμη όλη.  

 Ρωμαίος στρατιώτης 

Γιάννης Χ. 

Είστε μαθητής/τρια από την Ρόδο και στην πενθήμερη του σχολείο σας πήγατε στη Νέα Ρώμη και, μεταξύ άλλων,  είδατε το νέο κτίριο που έφτιαξε ο Ιουστινιανός, την Αγία Σοφία. Γράψτε τις εντυπώσεις σας

Νίκος Κ.

    Είμαι πολύ ενθουσιασμένος που κατάφερα και πήγα στην πενθήμερη εκδρομή στη Νέα Ρώμη ,την πόλη του Κωνσταντίνου . Πράγματι ο Ιουστινιανός έχει κάνει πολλές αλλαγές και έχει χτίσει υπέροχες εκκλησίες με κυριότερη αυτήν της Αγίας Σοφίας. Επισκεφθήκαμε τον μεγαλύτερο ναό της ορθοδοξίας και πραγματικά έμεινα έκπληκτος. Από μακριά φαίνεται σαν ένα παλάτι, τόσο μεγάλος είναι ο ναός. Μάθαμε ότι οι αρχιτέκτονες είναι ο Ανθέμιος και ο Ισίδωρος και ότι ακολούθησαν τον ρυθμό βασιλικής με τρούλο. Χρειάστηκαν περίπου έξι χρόνια για να ολοκληρωθεί το έργο και βοήθησαν όλοι, προσφέροντας ό,τι μπορούσαν. Ο τρούλος δίνει την εντύπωση ότι κρέμεται με μια κλωστή από τον ουρανό. Δίπλα του βρίσκονται τέσσερις τεράστιοι κίονες για να τον στηρίζουν.  Πριν μπούμε στον προαύλιο χώρο είδαμε μια βρύση που είχε μια φράση που διαβαζόταν και από την ανάποδη πλευρά. Όταν μπήκα μέσα δεν ήξερα που να πρωτοκοιτάξω. Βέβαια δεν ήταν διακοσμημένοι οι τοίχοι. Υπήρχαν μόνο παραστάσεις φυλλωμάτων και γεωμετρικά σχέδια πάνω σε χρυσό φόντο. Είχε σε διάφορα σημεία σκάλες από τις οποίες μπορούσες να ανεβείς στον δεύτερο όροφο. Ήταν τόσο ωραία να κοιτάς προς τα κάτω που μαγευόσουν. Τα μεγάλα παράθυρα γέμιζαν με φως τον ναό. Ήταν πολύ ωραία η εμπειρία και η επίσκεψη στον ναό. Μακάρι να μπορέσω να τον ξαναεπισκεφθώ κάποια στιγμή στο μέλλον. Εύχομαι να χτιστούν και άλλες μεγαλοπρεπείς εκκλησίες σαν αυτή.

 

Πελαγία

Αγαπητό μου ημερολόγιο Με λένε Αγγελική  και πάω  σχολείο στη Ρόδο. Εμένα, από πάντα, μ' αρέσουν οι εκδρομές. Όταν ταξιδεύω σε διαφορετικά μέρη, γίνομαι άλλος άνθρωπος. Μαθαίνω τον πολιτισμό, την κουλτούρα και μπορώ να εξερευνήσω ταυτόχρονα, μαθαίνοντας απίστευτα πράγματα  σε πραγματικό χρόνο. Ξέρεις όμως τι μου αρέσει περισσότερο; Όταν είμαι μαζί με παρέα των πέντε ή έξι παιδιών νιώθω πως απολαμβάνω περισσότερο την θετική αύρα που εκπέμπεται μέσα από την συμπεριφορά τους, τα αστεία τους κ.λπ.. .Εξάλλου, ποιος μπορεί να αντισταθεί τέτοια ταξίδια όταν υπάρχουν τόσο καλοπροαίρετοι άνθρωποι; Πριν τρεις μήνες, το 15μελές του σχολείου μας, μαζί με 3 φιλολόγους καθηγητές, συνεδρίασαν  και να πάμε μια πενθήμερη εκπαιδευτική εκδρομή στην Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης, έτσι λένε πια την Νέα Ρώμη.  Αγία Σοφία λένε την νέα εκκλησία που έφτιαξε ο Ιουστινιανός μας, ο αυτοκράτορας ο αγαπημένος.  Βέβαια, τα εισιτήρια κόστιζαν πιο ακριβά απ' όσο περιμέναμε αλλά τουλάχιστον πίστεψα πως άξιζε να επισκεφτούμε αυτό το μεγαλείο. Έτσι, ξυπνήσαμε ένα πρωί του Σαββάτου, ετοιμάσαμε τα σχετικά και πήγαμε στο αεροδρόμιο. Μπήκαμε στο πλοίο αλλά η διαδρομή ήταν κάπως κουραστική, μόνο κάτι πειρατές μας επιτέθηκαν αλλά όλα καλά. Στην συνέχεια, όταν φτάσαμε,  στο λιμάνι της πόλης και λίγο πιο πέρα φαινόταν η Αγία Σοφία σαν ζωγραφιά. Το καλό ήταν ότι ο φιλόλογος μας, μας ξενάγησε αμέσως στην Αγία Σοφία, εφόσον ήταν κοντά.  Και μόλις μπήκαμε... εγώ έμεινα άφωνη. Ήταν τόσο καλοσχεδιασμένη εκκλησία με αυτά τα καταπληκτικά ψηφιδωτά και όταν κοίταξα πάνω, παρατήρησα ότι ο Χριστός ήταν απεικονιζόμενος στον τρούλο σε πάρα πολύ μεγάλο ύψος. Μετά βέβαια, όταν πήγαμε σε ένα  καπηλειό, χύθηκε ο χυμός μου στο τραπέζι και ένιωσα τόσο άβολα όταν με κοιτούσαν όλοι... Τραυματική  και ταυτόχρονα αστεία εμπειρία. Όπως και να είχαν τα πράγματα, γύρισα με τις ωραιότερες εμπειρίες και άριστες εντυπώσεις. . Πάντως για μένα ήταν μια κυρία αφορμή για να λέω "Όταν ήμουν στην Αγία Σοφία ...." και τα λοιπά...και τα λοιπά.. Με πολλή αγάπη Αγγελική

 

 

Μιχάλης  Κ.

Σήμερα πήγα στην Νέα Ρώμη  με το σχολείο. Κάναμε μία πενθήμερη εκδρομή εκεί και πήγαμε κυρίως για να δούμε ένα νέο κτήριο που έφτιαξε ο Ιουστινιανός και  λέγεται Αγία Σοφία. Πρώτα από όλα τα λόγια για την ομορφιά αυτού του κτηρίου είναι περιττά. Ενα πράγμα που δεν γίνεται να πάει απαρατήρητο είναι ο χαρακτηριστικός τρούλος που δηλώνει την πρωτοτυπία και την αρχιτεκτονική του ναού. Έχει ένα ειδικό δωμάτιο όπου εισέρχεσαι από μια πανέμορφη πύλη από την οποία  θα ερχόταν ο Αυτοκράτορας για της τελετές που γινόντουσαν εκεί . Κάτι ακόμα που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι ο Ναός θα είναι, πιστεύω,  αν όχι ο σημαντικότερος,  ένας από τους πιο σημαντικούς ναούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας και πάντα οι Ορθόδοξοι θα το έχουνε ως τόπο λατρείας μίας και το κτήριο είναι ένα θαύμα της αρχιτεκτονικής και πήρε 6 χρόνια για την ολοκλήρωση του  με αρκετούς εργάτες και αρκετά χρήματα.   Αλλά υπήρξε βέβαια και η βοήθεια από άλλους παράγοντες. Είναι ένα κτήριο το οποίο αξίζει την φήμη και την αναγνώριση που έχει δεχτεί και αξίζει τη θέση που έχει στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Χριστιάννα

Το σχολείο μας αποφάσισε να πάμε πενθήμερη στη Νέα Ρώμη , έτσι θα είχα την ευκαιρία να δω όλα τα σπουδαία έργα που έφτιαξε ο Ιουστινιανός . Όλοι ήταν πολύ ενθουσιασμένοι, αλλά εγώ ήμουν ακόμα περισσότερο γιατί θα είχα επιτέλους την ευκαιρία να δω από κοντά την Αγία Σοφία. Όταν φτάσαμε λοιπόν στην Αγία Σοφία μείναμε όλοι άφωνοι, τα μάτια μου είχανε πέσει πάνω στον τρούλο που ήταν στην κορυφή του ναού , μου έδινε την αίσθηση ότι αιωρείται εξαιτίας των παραθύρων που βρίσκονται γύρω στη βάση του. Προχωρώντας για να πάμε στο εσωτερικό του ναού παρατήρησα ότι υπήρχαν πολλές πύλες, για την ακρίβεια εννέα, οι τρείς από τις οποίες ήταν βασιλικές. Όταν πια φτάσαμε στο εσωτερικό του, παρατηρούσα πολύ προσεχτικά τα ψηφιδωτά, θεωρώ πολύ σπουδαίο πως ένας άνθρωπος μπορεί να διακοσμήσει από μικρά πετραδάκια έναν ολόκληρο ναό. Όμως σύντομα όλη η προσοχή μου ήταν και πάλι στον τρούλο, αυτήν την φορά στο εσωτερικό του. Από τα μικρά παραθυράκια ο ήλιος έμπαινε και μου χτυπούσε τα μάτια αλλά δεν μπορούσα να μην κοιτάω, το θέαμα ήταν σοκαριστικά όμορφο , όσο πιο πολύ κοιτούσα τόσο περισσότερες λεπτομέρειες διέκρινα ,για παράδειγμα τις φοβερές τοιχογραφίες. Σκεφτόμουνα ότι είναι αδύνατον ένας άνθρωπος να μπορεί να ζωγραφίσει τόσο καλά από εκεί πάνω. Μετά από όλες αυτές τις  ομορφιές  που έχει δεν μου φαίνεται παράξενο που έχουν αρχίσει και το θεωρούν θαύμα της Ορθοδοξίας.

 Ρωμαίος Ιππέας 

Ντόνε

Ένας ένας Έλληνας γλύπτης και ένας Ρωμαίος μετά την κατάληψη μιας ελληνικής πόλης από τους Ρωμαίους. 

Νίκος Δ. 

Από τα εγκαίνια της Αγίας Σοφίας 

Γιώργος 

(Την εργασία του Γιώργου... την πήρε το Εύρηκα)  (Ανευρέθη)

Προφανώς ο Θωμάς, ο Θανάσης, ο Ιωάννης Γρ, και ο Άλκης είναι από άλλες τάξεις, παλιά,,,,