Τα χρόνια της υπομονής - Tο ημερολόγιο της Πηνελόπης και του Τηλέμαχου από μαθητές του Α1 και του Α3 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου

Άλλη  μια μέρα ξεκινάει στην Ιθάκη! Σαν όλες τις άλλες; Όχι...

Κι ας λείπει  ακόμα ο Οδυσσέας  από την Ιθάκη, 20 χρόνια πια... Κι ας πολιορκείται ακόμα η Πηνελόπη από τους μνηστήρες της που δεν  τους θέλει, καθώς ακόμα αγαπάει τον Οδυσσέα... Κι ας έχει να αντιμετωπίσει ακόμα  ο Τηλέμαχος, το παιδί που μεγαλώνει δίχως πατέρα, πρώιμες ευθύνες που γνωρίζει ότι πρέπει να διαχειριστεί, αλλά δεν ξέρει πως.... Γιατί, χωρίς να το γνωρίζουν οι ήρωες, είναι η μέρα κατά την οποία ενεργοποιείται ο μηχανισμός επίλυσης της υπόθεσης. 

   Κατά τη διάρκεια αυτής  της μέρας, εμείς ως ακροατές θα αποκτήσουμε μια σφαιρική εικόνα της κατάστασης στην Ιθάκη και τον προβλημάτων που θα αντιμετωπίσει γυρίζοντας ο Οδυσσέας, ο Τηλέμαχος υπό την καθοδήγηση της Αθηνάς αφυπνίζεται πνευματικά και ενηλικιώνεται συναισθηματικά ώστε να μπορεί να τον βοήθησε και η Πηνελόπη θα έχει κάνει ένα μικρό πέρασμα ώστε  να την γνωρίσουμε, να δούμε πόσο αγαπάει τον Οδυσσέα και, κυρίως,  να χρησιμοποιηθεί ως... προνομιακό (ως ακίνδυνο) πεδίο επίδειξης της νεοαποκτειθήσας  αντρικής αυτοπεποίθησης του Τηλεμάχου που την παρακινεί να ασχοληθεί με τις  γυναικείες της δουλειές και να αφήσει τον ίδιο, που είναι ο άντρας του σπιτιού, να ασχοληθεί με τα άλλα...

   Στο τέλος της μέρας, η Πηνελόπη αποσύρεται στο δωμάτιό της και δεσμευμένη από το λογοτεχνικό - και όχι μόνο-   στερεότυπο της "damsel in distress" περιορίζεται παθητικά να κλάψει και να αποκοιμηθεί. Ο Τηλέμαχος αποσύρεται κι αυτός στο δωμάτιο του κι άγρυπνος μετά την συνάντησή του με τον δικό του Obi One Kenobi, την Αθηνά δηλαδή, μελετά  ως  άλλος  Luke Skywalker πως θα γίνει Jedai,  δηλαδή "action hero", ώστε να βοηθήσει τον πατέρα του -Hans Solo,  να αντιμετωπίσει τους Darth Vader-μνηστήρες και να σώσει την Αυτοκρατορία-Ιθάκη. (Οκ, η σύγχρονη ιστορία είναι διαφοροποιημένη κατά τι από την παλιά , αλλά το σχήμα είναι το ίδιο.)

    Αυτό  όμως,  που παραλείπει να αναφέρει ο Όμηρος είναι ότι μάνα και γιος κρατούσαν ανελλιπώς ημερολόγιο όλα τα χρόνια της απουσίας του Οδυσσέα.  Ευτυχώς που οι μαθητές και οι μαθήτριες του Α1 και (προαιρετικά του Α3)   του Μουσικού Σχολείου  ήταν εκεί και διέσωσαν τις ημερολογιακές καταγραφές  εκείνης της μέρας στα ημερολόγια  του Τηλεμάχου (τα αγόρια) και της Πηνελόπης (τα κορίτσια)...

Φωτεινή Α1

Αγαπημένο μου ημερολόγιο

Αχ! Σήμερα  είμαι πολύ στεναχωρημένη. Κάθε μέρα ελπίζω πως ο άντρας μου θα επιστρέψει, αλλά άδικα ελπίζω. Μακάρι να ήταν δίπλα μου κάθε φορά, κάθε λεπτό. Αλλά δυστυχώς δεν γίνεται, γιατί έχει πεθάνει. Πρέπει να το καταλάβω και να πάψω να ελπίζω ότι θα γυρίσει στην αγκαλιά μου. Αν μπορούσα να τον δω ακόμα μια φορά, να τον κοιτάξω στα μάτια και να του πω πως τον αγαπώ! Ποιον κοροϊδεύω; Ποτέ δεν θα τον ξαναδώ! Τέλος πάντων, εγώ για πάντα θα τον έχω μες την καρδιά μου. Πω-πω! Και μόνο που τον σκέφτομαι με πιάνουν τα κλάματα. Καλύτερα να μιλήσω για άλλα θέματα. Σήμερα, όταν πήγα κάτω, εκεί που γλεντάνε οι μνηστήρες, επειδή κάνανε πολύ φασαρία, ο γιος μου με έδιωξε! Μεγάλωσε πια κι είναι ώρα να βγει έξω στον κόσμο και να φροντίζει μόνος του για τον εαυτό του και το σπίτι...

Σταμάτης  Α1

Αγαπητό μου ημερολόγιο

Σήμερα ανακοίνωσα στους μνηστήρες ότι αν δεν φύγουν θα αναγκαστώ να τους σκοτώσω. Τώρα είναι βράδυ και σκέφτομαι ιδέες, πώς θα τους διώξω και πως θα  βοηθήσω τον πατέρα μου να γυρίσει πίσω, διότι δεν μπορώ να τα κάνω όλα αυτά μόνος μου, δεν είμαι τόσο ατρόμητος όσο ο πατέρας μου. Όσο για την μητέρα μου, προσπαθώ να την κάνω να μείνει πιστή στον πατέρα μου. Πρέπει να βοηθήσει κι αυτή, δεν βοηθάει σε τίποτα με το να κλαίει. Πρέπει να σταματήσω να γράφω γιατί κάποιος έρχεται μέσα.

Ιωάννα Α1

Αγαπητό ημερολόγιο

Τσακώθηκα με τον Τηλέμαχο κι είμαι δυστυχισμένη. Ενηλικιώθηκε! Μου φέρεται με πολλά νεύρα κι είναι σαν να βγάζει φωτιές από το στόμα του και λέιζερ από τα μάτια. Θέλει να μου δείξει κάτι, αλλά δεν το καταλαβαίνω. Ίσως εγώ φέρθηκα άσχημα, ίσως εγώ του φέρομαι σαν να είναι μωρό και με θεωρεί απεγνωσμένη μητέρα που δεν μπορεί να αποχωριστεί το παιδί της και να το αποδεχτεί με την πραγματική του προσωπικότητα και χαρακτήρα. Μου λείπει λίγο ο παλιός μου γιος, ο μικρούλης μου, που ήταν φοβισμένος και κρυβόταν στην φούστα μου. Λέω να του μιλήσω, να τον ηρεμήσω και να του ζητήσω συγγνώμη που έφυγα κλαίγοντας  πάνω...

Μιλάμε...

Παναγιώτης Σ. Α1

Σήμερα είχα μια δύσκολη μέρα. Όπως σου έχω ξαναγράψει, είμαι πολύ στεναχωρημένος αυτήν την περίοδο γιατί  πατέρας μου,  ο Οδυσσέας, είναι μακριά από την πατρίδα μας, την Ιθάκη, και πρέπει να κάνω προσπάθεια πια για να τον βρω και να τον φέρω πίσω. Κάποιοι πιστεύουν πως πέθανε. Αλλά εγώ πιστεύω ότι θα τα καταφέρω και θα τον φέρω στην πατρίδα μας πίσω.

Παναγιώτα Α1

Αγαπητό μου ημερολόγιο

Όπως ξέρεις, πάντα θρηνώ για τον αγαπημένο μου Οδυσσέα. Ακόμα να γυρίσει! Αλλά εγώ θα περιμένω... Πιστεύω πως είναι ζωντανός κι ας λένε οι περισσότεροιι πως όχι. Αυτό το όχι μου πληγώνει την καρδιά. Σήμερα όμως, με συγκίνησε ο Τηλέμαχος, ο αγαπημένος μου γιος. Φέρθηκε σαν άντρας, όπως ο πατέρας του. Μου φώναξε για το λυπητερό τραγούδι που έλεγε ο αοιδός, γιατί ζήτησα να μην το συνεχίσει. Επίσης, αυτοί οι μνηστήρες ποιοι νομίζουν ότι είναι; Εγώ το μόνο που θέλω είναι να γυρίσει ο Οδυσσέας και να τους διώξει. Νομίζουν ότι είναι οι πιο δυνατοί και οι πιο σπουδαίοι. Αλλά για την ύβρη που έχουν διαπράξει θα τιμωρηθούν από τους θεούς.

Τηλέμαχος Α3

Ακόμα μια δύσκολη μέρα! ΟΙ μνηστήρες κατασπαράζουν το βιος μου. Αλλά δεν θα τους περάσει πια, μάρτυρας μου η Αθηνά! Φώναξα και στην καημένη την μαμά που ζήτησε να αλλάξουν το τραγούδι και της ζήτησα να πάει στην κάμαρή της . Πρέπει όμως να ασχολείται μόνο με τις δικές της τις δουλειές. Εγώ είμαι ο άντρας και το ξέρω πια. Κάτι κατάλαβαν κι ο Ευρύμαχος με τον Αντίνοο που πήγαν μετά να με τρομοκρατήσουν και να με ψαρέψουν...

Ειρήνη Αρβ. Α3

 Στεναχωρήθηκα πολύ απόψε με το τραγούδι του Φήμιου! Ήρωες, κατορθώματα της Τροίας, επιστροφές... Σπάραξε η καρδιά μου! Τον παρακάλεσα να αλλάξει θέμα, αλλά ο Τηλέμαχος με έστειλε στα δώματα μου επάνω. Τον άκουγα κι ήταν σαν να έβλεπα τον αρχηγό του σπιτιού...

Σταύρος Α1

Σήμερα είχα μια πολύ δύσκολη μέρα. Νοιώθω πως πια πρέπει να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου. Δεν αντέχω άλλο τους μνηστήρες να με ειρωνεύονται . Θέλω να ηρεμήσω, να φύγουν από το σπίτι του πατέρα μου που τον περιμένω με τόση λαχτάρα. Όλη μέρα τρώνε και πίνουν. Άμα ερχόταν ο πατέρας μου κι έβλεπε αυτήν την κατάσταση, θα καθάριζε αμέσως.  Πού να βρίσκεται άραγε; Τώρα πια γνωρίζω όμως ότι προσπαθεί να έρθει. Ο ξένος δεν είχε μια συνηθισμένη συμπεριφορά. Μιλούσε με θεϊκά λόγια. Ήταν σίγουρα θεός μεταμφιεσμένος.  Νομίζω πως πρέπει να ακολουθήσω τις συμβουλές του.  Ελπίζω σύντομα ο πατέρας μου να είναι εδώ και να ξεκαθαρίσει πια αυτή η κατάσταση.

Σαββίνα Α1

Σήμερα άκουσα ένα τραγούδι που μου θύμισε τον Οδυσσέα, τον άντρα που πάντα θα θέλω να ξαναδώ.  Πήγα στον αοιδό να του πω να σταματήσει και να πει ένα άλλο, όμως ο Τηλέμαχος μου αντιμίλησε και μου είπε να αφήσω τον αοιδό να συνεχίσει το τραγούδι του κι εγώ να κοιτάξω τις δουλειές μου και να δίνω εντολές στις παρακόρες. Ανέβηκα επάνω πολύ στεναχωρημένη κι έστησα θρήνο για τον Οδυσσέα. Μακάρι να μπορούσα να αποκοιμηθώ....

Ραφαήλ Α1

Σήμερα, αφού έφυγε ο ξένος που με συμβούλευσε,  ο αοιδός τραγουδούσε ένα τραγούδι και γλεντούσαν οι μνηστήρες. Μετά από λίγο κατέβηκε η μητέρα μου μαζί με τις ακόλουθές της δακρυσμένη. Και ζήτησε από τον αοιδό να αλλάξει τραγούδι γιατί της θύμιζε τον πατέρα. Εγώ της είπα να πάει στην κάμαρά της και στα έργα της και να αφήσει ήσυχο τον αοιδό. Εκείνη έφυγε στεναχωρημένη. Μετά μίλησα στους μνηστήρες και τους ζήτησα να βρεθούμε στην αγορά για συνέλευση. Τους ζήτησα να φύγουν απ' το σπίτι μας  και τους είπα πως αν δεν φύγουν από το σπίτι θα ζητήσω εκδίκηση. Τότε ο Αντίνοος μου αντιμίλησε και μου είπε πως καλά με συμβουλεύσαν οι θεοί κι έγινα καυχησιάρης. Τότε κι εγώ του απάντησε και  μπήκε στη μέση ο Ευρύμαχος και προσπάθησε να με ψαρέψει, ρωτώντας ποιος ήταν ο ξένος και γω του είπα την "αλήθεια"΄. Πως είναι ο Μέντης, ο άρχοντας των Ταφίων. Έφυγαν όλοι και τώρα ήρθα και γω μαζί με την Ευρύκλεια στην κάμαρα μου κι είμαι έτοιμος να κοιμηθώ...

Ματένια Α3

                                                     2600 π.Χ.

Αγαπητό μου ημερολόγιο

Έλεος! Από τη μια, βέβαια, καλώς! Ο Τηλέμαχος, το αγοράκι μου, επιτέλους μεγάλωσε. Μου είπε ότι δεν μου πέφτει λόγος κι ότι αυτός είναι ο άντρας  του σπιτιού. Από την μια λοιπόν, χάρηκα  βέβαια πολύ, αλλά από την άλλη ποιος νομίζει πως είναι; Εγώ είμαι η βασίλισσα εδώ πέρα και δεν μου πέφτει λόγος; Έλεος!!!! Τουλάχιστον, ξέρω πως ο Τηλέμαχος θα κάνει κάτι καλό· Οπότε... Θα το πιω κι αυτό το πικρό ποτήρι...  Αλλά, έλεος πια! Οι άντρες της εποχής μας νομίζουν ότι είναι ανώτεροι από εμάς! Δηλαδή ποιοι νομίζουν πως είναι; Εμείς δεν έχουμε φωνή; Τι είμαστε, μόνο οι υπηρέτριες για τα ρούχα; Όχι βέβαια! Ειδικά εγώ, η βασίλισσα της Ιθάκης δεν θα το ανεχτώ αυτό, θα κάνω κάτι αμέσως, κάτι δραστικό όμως, κι έξυπνο, και πονήρό, κάτι σαν τον Οδυσσέα.... Πού να βρίσκεται τώρα ο Οδυσσέας; Καλύτερα το σώμα του να έχει ενωθεί με το χώμα,  παρά να πολεμάει με τη θάλασσα και τις κακουχίες για να γυρίσει σπίτι του. Τώρα όμως πρέπει να σταματήσω! Είμαι πολύ κουρασμένη κι εξάλλου πρέπει να έχω δυνάμεις να δω τι θα κάνω  αύριο με τις κοπέλες. Καληνύχτα💓

Παναγιώτης Κ. Α1

Σήμερα πιστεύω πως πλέον έγινα άντρας! Πλέον μεγάλωσα. Η  μητέρα μου έλεγε στον αοιδό του παλατιού μας να μην τραγουδάει για τον πατέρα μας. Της είπα πως ο αοιδός πρέπει να συνεχίσει να τραγουδάει το τραγούδι που τραγουδούσε γιατί εγώ είμαι πια ο άρχοντας του σπιτιού, της είπα.  Εντυπωσιάστηκε με την αντίδρασή μου και πήγε πάνω στο δωμάτιό της που της είπα να πάει.  Πήγα μετά στους μνηστήρες και τους είπα ό,τι μπορούν να γλεντήσουν τώρα , αλλά αύριο να φύγουν στα σπίτια τους. Τότε σηκώθηκε ο Αντίνοος, ο αρχηγός των μνηστήρων και μου είπε πως είχα γίνει επηρμένος. Δεν με ένοιαξε του είπα αν θα γίνω βασιλιάς, αν δεν γίνω εγώ,  κάποιος από τους Αχαιούς θα γίνει. Τότε ο Ευρύμαχος σηκώθηκε και προσπάθησε να με ξεγελάσει. Του είπα πως ο ξένος δεν είχε σχέση με τον πατέρα μου κι ας ήταν η Αθηνά. Τους είπα, όπως είπα και στη μητέρα μου, εγώ είμαι πια άρχοντας στο σπίτι μου!!!

Αθηνά Α1

Λατρεμένο μου ημερολόγιο...

Έχω μείνει έκπληκτη από τον Τηλέμαχο.Επιτέλους, ενηλικιώθηκε και κάνει κουμάντο εκείνος πια! Αχ, το αγόρι μου, με συγκίνησε...

Σωκράτης Α1

Αγαπητό μου ημερολόγιο

Νοιώθω πως από σήμερα έχει αλλάξει η ζωή μου πια και αυτό μου το προκάλεσε ένας ξένος άνθρωπος που ήρθε από κάπου αλλού. Μα αυτός ο ξένος άνθρωπος μου θύμισε με τον τρόπο του ποιος είμαι. Τέλος πάντων. Αυτός ο ξένος με βοήθησε να γίνω άντρας και βλέπω πια πως πρέπει να διώξω τους μνηστήρες. Κι όταν πήγα να το κάνω, εμφανίστηκε ξαφνικά η μητέρα μου και είπε στον αοιδό να σταματήσει. Όμως εγώ την έδιωξα την μάνα μου και πήγε τρέχοντας στο δωμάτιό της.

Τάσος Α3

Ενηλικιώθηκα πια σήμερα. Να 'ναι δοξασμένη η Αθηνά, γιατί αυτή ήταν ο ξένος, το νοιώθω.  Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα... Όμως πρέπει - και θα το κάνω - να τιμωρηθούν οι μνηστήρες για όσα έχουν μου ΄χουν κάνει.

Θεοδόσης Α1

Σήμερα είχα μια δύσκολη μέρα. Ήρθε ο Μέντης να μου πει για τον πατέρα μου κι είχα και πάλι τους μνηστήρες να με ειρωνεύονται. Πιστεύω πια οι θεοί μας βοηθούν. Η κακομοίρα  η μάνα μου όλη μέρα στον αργαλειό της να ράβει κι ύστερα να ξηλώνει... Κάτι πρέπει να σχεδιάσω για να μπορέσω  να  διώξω τους μνηστήρες που τυραννούν τη μητέρα μου και το σπίτι μου. Αυτή τη στιγμή μακάρι να είχα τον πατέρα μου...

Σάββας Χ.  Α1

Σήμερα η μέρα ήταν ξεχωριστή, καμία σχέση με τις άλλες! Αντιμίλησα, δίχως να το θέλω, στην μητέρα μου καθώς της είπα για τον αοιδό. Την έστειλα στεναχωρημένη στην κάμαρά της. Στους μνηστήρες πήρα το λόγο και τους υπαγόρευσα ότι αυτό που θα κάνουμε είναι να απολαύσουμε το δείπνο μας, αλλά την επόμενη φορά να τρώνε τα δικά τους φαγητά. Μου είπαν ότι με δασκαλεύουν οι θεοί και ότι τάχα εγώ κάνω κουμάντο στο σπίτι μου. Κι εγώ τους απάντησα ότι το σπίτι μου είναι δικό μου κι εγώ είμαι ανώτερος. Ίσως δεν έπρεπε να μιλήσω και να κρατήσω την ψυχραιμία μου στο δείπνο. Πλέον αυτή η μέρα τελείωσε και μια καινούρια μέρα ξεκινάει αύριο.

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ

Χριστομανώλης Α1

Σήμερα κατάλαβα πως μεγάλωσα! Ένοιωσα τις ευθύνες και την τόλμη που ταιριάζει σε έναν βασιλιά. Όταν κατέβηκε η μάνα μου από τον γυναικωνίτη και κατάλαβα την απογοήτευσή της, της έδωσα να καταλάβει ότι εγώ είμαι ο αρχηγός τώρα πια και ότι μεγάλωσα. Πιστεύω ότι με την κίνηση αυτήν την έκανα περήφανη. Και θα ήθελα να ήταν από μια γωνιά ο πατέρας μου και να του έλεγα: "Πατέρα μεγάλωσα..."

 (Το βίντεο είναι φτιαγμένο με ζωγραφιές από την περσινή Α΄ Γυμνασίου του Μουσικού Σχολείου.)