Ο τίτλος της ανάρτησης προέρχεται από την "Επίδαυρο", ένα τραγούδι του Γιάννη Κότσιρα σε στίχους του Ισάακ Σούση και μουσική του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα.
Σ' αυτό, το ποιητικό υποκείμενο φεύγει από το θέατρο της Επιδαύρου μετά απο κάποια παράσταση, αιχμαλωτισμένος ακόμα από την μαγεία της μυσταγωγίας στην οποία παραβρέθηκε λίγο πιο πριν, μάγεια όσο "κι αν η παράσταση που δόθηκε γελοία" ή που τον "εμπαίξανε οι πρωταγωνιστές", αν πάρουμε κυριολεκτικά το στίχο. Προκειται για μια μαγεία που απορρέει απο τους στίχους του Ευριπίδη. Γράμμενοι τόσα χρόνια πριν, φαντάζουν στο ποιητικό υποκείμενο ότι είναι γραμμένοι για το ίδιο, για τους συμβιβασμούς της ζωής του, τις ευκολίες στις οποίες αφήνεται να ενδίδει. Για αυτό και "σαδιστές" οι στίχοι. Γιατί αποκαλύπτουν την συνομωσία των μετρίων στην οποία ενδεχομένως είμαστε συνένοχοι, σιωπώντες ή ενεργοί, ανατρέπουν την απατηλή ισορροπία μας, ξεμπροστιάζουν την α/υποσυνείδητη υποκρισία μας.
Για αυτό και , μολονότι φαίνεται ότι οι στίχοι αναφέρονται κυρίως στην Ιφιγένεια και γενικότερα στην οικογένεια του Αγαμέμνονα ("η νυχτα με μαχαίρι Κλυταιμνήστρας να πάρει εκδίκηση από όλους τους Ατρείδες","κι άλλος στη θέση μου έχει θυσιαστεί", "κάποιο σύννεφο ας με πάρει απ'την Αυλίδα"), επέλεξα το τραγούδι αυτό να ντύσει τα δημιουργήματα των μαθητών του Γ2 για τον Πρόλογο και το Α' επεισόδιο της "Ελένης". Γιατί ο βασικός προβληματισμός της τραγωδίας αυτής του Ευριπίδη, η διάσταση ανάμεσα στο "είναι" και το "φαίνεσθαι ", δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια μάχη ενάντια στα "ψέμματα που γίνανε θεσμοί". Μια τακτική πάντως επικινδυνη, εφόσον ενίοτε η εθελοτυφλία και απατηλή αίσθηση της πραγματικότητες φαντάζουν εξαιρετικά βολικές και η γενναιόητα να αντιμετωπίσεις την αλήθεια κατάμουτρά δεν βρίσκεται σε όλους. Άλλωστε, κι Ευρπίδης ο ίδιος, ως πρόσωπο, πλήρωσε πολύ ακριβά το τίμημα, καθώς γνωρισε την απαξίωση ή τη χλεύη των συμπατριωτών στην Αθήνα κι εκδιώχθηκε ουσιαστικά ("όμως οι Έλληνες με δίώχνουν απο δω").
Ας δούμε όμως τα έργα των παιδιών...
Όσοι τυχόν δεν γνωρίζουν τι είναι η "Ελένη", ας δούνε το ενημερωτικό power point που έφτιαξε η Άννα -Ραφαέλα.Ελένη - Ευριπίδη
View more presentations or Upload your own.
Η Ελένη, που λέτε, σ' αυτό το έργο πρόκειται να γίνει το μήλο της Έριδας (πράγμα ειρωνικό αν σκεφτεί κανείς ότι το μήλο της Έριδας ήταν εκείνο το οποίο την έβαλε εξ αρχής σε μπελάδες) ανάμεσα στον Θεοκλύμενο, το βασιλιά της Αιγύπτου που προσπαθεί με τη βία να την παντρευτεί, και τον Μενέλαο, ο οποίος μέσα στην άγνοια του νομίζει ότι την έχει, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που έχει είναι αέρας κοπανιστός, το είδωλο δηλαδή.
Μανώλης |
Η ίδια η Ελένη, αφού βρίσκει άσυλο στον τάφο του Πρωτέα, ανάβει το τσιγαράκι της και πληροφορεί το κοινό για τα καθέκαστα. Την αρπαγή της από τους θεούς, την κατασκευή του ειδώλου, το μάταιο του πολέμου στην Τροία, την ασφυκτική πολιορκία που δέχεται από τον Θεοκλύμενο... Και το πόσο πιστή είναι στον άντρα της... Άκου κάτι πράματα, τώρα!!!
Ματίνα |
Εκείνη τη στιγμή στην Αίγυπτο φτάνει ο Τεύκρος με σκοπό να λάβει χρησμό από την Θεονόη, την αδερφή του Θεοκλύμενου. Βλέπει την Ελένη, την περνάει για τον ...εαυτό της και τα παίρνει στο κρανίο....
Βαγγέλης Ξ. |
Ας το δούμε και από μια άλλη γωνία...
Θανάσης |
Η Ελένη, που σ΄αυτήν την εκδοχή της, πέρα από πιστή σύζυγος, είναι επισης και εξαιρετικά καπάτσα, αφού εν αγνοία του τον ανακρίνει και μαθαίνει για την τύχη της Τροίας και του Μενέλαου καθώς και για την εντελώς αρνητική γνώμη που υπάρχει για κείνη, τον διώχνει για να τον γλυτώσει απο καποιον απροσδιόριστο κίνδυνο που τον απειλεί και εκείνος φεύγει από την σκηνή ευχαριστώντας της, εξίσου ανίδεος με όταν μπήκε...
Αυτό που η Ελένη δεν ξέρει για να το πει στο κοινό και, για να το μάθει, χρειάζεται να μπει στο παλάτι μαζί με τον Χορό μετά την "Πάροδο" είναι ότι στο μεταξύ ο Μενέλαος, μαζί με το είδωλο και λιγοστούς συντρόφους, έχει ναυαγήσει κάπου εκεί κοντά.
Όντας φιλέταιρος, παίρνει στρατί-στρατί το μονοπάτι για βρει βοήθεια, περπατώντας στα τυφλά μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες...
Πετρούλα |
Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει, βλέπει από μακριά ένα μεγάλο παλάτι... (Ναι! Εκεί που είναι η Ελένη!)
Βαγγέλης Π. |
Αποφασισμένος να βρει την απαιτούμενη βοήθεια για την "Ελένη" και τους συντρόφους του, ακολουθεί ατρόμητος το μονοπάτι για το κάστρο...
Ελεάννα |
Το παλάτι όλο και πλησιάζει...
Νίκος |
Κι όλο και πλησιάζει...
Τσαμπίκα |
Κι εκείνος, αφοσιωμένος στην προσπάθεια να φτάσει εκεί και να βρει βοήθεια, δεν προσέχει καθόλου τις προειδοποιητικές πινακίδες...
Θοδώρα (Α΄) |
Μολονότι υπάρχουν παντού...
Θοδώρα (Β΄) |
Προσπαθεί να πάρει θάρρος αναλογιζόμενος τα κατορθώματα που έχει επιτύχει και τις κατάστροφές που έχει ξεπεράσει μέχρι τώρα κι έτσι δεν προσέχει μια γερόντισσα που του φωνάζει από ένα μπαλκόνι να φύγει, αν είναι Έλληνας...
Γιάννης |
Ο Μενέαλος χτυπάει την πόρτα κι εμφανίζεται ένα χέρι που τον διώχνει, ενώ την ίδια ώρα το είδωλο της Ελένης κοιτάει μελαγχολικά την θάλασσα με τα μαλλιά να ανεμίζουν στην πρωινή αύρα...
Μένη |
Το χέρι είναι της γριάς που λέγαμε, η οποία τον περνάει για ζητιάνο, τον βρίζει σκαιότατα και τον διώχνει...
Τάσος |
Βέβαια, αποδεκνύεται γρήγόρα πολύ καλός άνθρωπος. Γίνονται, το λοιπόν, φιλαράκια και πιάνουν το λακριντί. Η γερόντισσα, αφού του εξομολογείται πως για τον καλό του διώχνει μιας και ο βασιλιάς σκοτώνει τους Έλληνες, αποκαλύπτει την ύπαρξη της Ελένης στην Αίγυπτο...
Δήμητρα |
Όταν φεύγει η γρια, επιτείνεται η σύγχυση ταυτότητας του Μενέλαου... Δεν έφτανε που απο βασιλιάς κατάντησε ανέστιος και πένης να τον περνάνε για ζητιάνο, τώρα μαθαίνει ότι εκείνα για τα οποία πάλεψε ήταν ψέμματα...
Μαρία |
Τελικά, αποφασίζει να αγνοήσει την γριά και τις πληροφορίες της και να παραμείνει στο παλάτι, ώστε να ζητήσει βοήθεια... Και πολύ καλά κάνει γιατί σε λίγο θα βγει και η Ελένη απο μεσα, ενώ. στο μεταξύ, το είδωλο έχει φρικάρει τόσα χρόνια να παριστάνει την Ελένη... Κι αφού αναλήφθηκε εκείνο στους ουρανούς, ξεκινησε κι ο αγγελιοφόρος να βρει τον Μενέλαο...
Διαμαντής |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου