Στις 5 Οκτωβρίου ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών και στο Γυμνάσιο Παραδεισίου είπαμε να ευλογήσουμε τα γένια μας και να αφιερώσουμε λίγες διδακτικές ώρες για να συζητήσουμε για το τι σημαίνει να είναι κάποιος/α εκπαιδευτικός και για την αξία της γνώσης και της μόρφωσης γενικότερα.
Αφορμή και σημείο εκκίνησης στάθηκε η υπέροχη ταινία μικρού μήκους "The Skeptic Movie" που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες, παραγωγής του επίσης υπέροχου καναλιού "The Skeptic Theory" (με συμπαραγωγό το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας NOESIS), που προάγει την επιστήμη, τη λογική και τον ορθολογισμό.
Ο ήρωας της ταινίας, ο Αλέξανδρος, ένας γιατρός, βρίσκεται σε διάφορα περιβάλλοντα-από το σχολείο και το πανεπιστήμιο μέχρι ένα οικογενειακό γεύμα, το κομμωτήριο και ένα ταξί- στα οποία οι συνομιλητές/-τριές του αρνούνται την αξία της επιστημονικής γνώσης, αμφισβητούν τα επιστημονικά δεδομένα ή παρουσιάζουν τις προσωπικές τους απόψεις σα θέσφατα κάνοντας αυθαίρετες γενικεύσεις, προβολές και λογικά άλματα. Ο Αλέξανδρος παραμένει σιωπηλός μπροστά στις αντιεπιστημονικές θέσεις που αρνούνται την κλιματική αλλαγή, την αξία του εμβολίου ή και την ίδια την πανδημία. Παρεμβάλλονται, ωστόσο, και πλάνα από δύο εκπαιδευτικούς: μία καθηγήτρια Πανεπιστημίου εξηγεί τα βήματα της επιστημονικής μεθόδου και ένας δάσκαλος Δημοτικού μιλά στα παιδιά για την αξία της λογικής σκέψης. Στο τέλος της ταινίας αποκαλύπτεται ότι ο Αλέξανδρος έγινε γιατρός λόγω αυτού του δασκάλου που δεν έμενε προσκολλημένος στην ύλη και στο σχολικό πρόγραμμα αλλά ενθάρρυνε τα παιδιά να έχουν απορίες και "ξέφευγε από το μάθημα" για να εξερευνήσει τα θέματα που τα απασχολούσαν.
Ομολογώ πως, κάθε φορά που παρακολουθώ την ταινία, συγκινούμαι βαθιά γιατί σκέφτομαι πως είχα κι εγώ δασκάλες και δασκάλους στην πορεία μου που υπήρξαν άτομα καθοριστικά τόσο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μου όσο και στην επιλογή μου να γίνω φιλόλογος. Συγκινούμαι επίσης γιατί ως εκπαιδευτικός πια και η ίδια θέλω να προσπαθώ να είμαι μια τέτοια δασκάλα για τους /τις μαθητές/ μαθήτριές μου σαν τον κύριο Ευθυμίου της ταινίας.
 |
| Ντεκάρτ-Αρκάς 1-1 |
Τα παιδιά της Γ' Γυμνασίου είδαν το βίντεο με προσοχή και είχαν να κάνουν πολλές παρατηρήσεις σχετικά με το περιεχόμενό του. Άλλα επικεντρώθηκαν στη σημασία της επιστημονικής τεκμηρίωσης και άλλα στη σημασία του δασκάλου. Άλλα σχολίασαν τις στάσεις των προσώπων στην ταινία και άλλα ανακάλεσαν περιστατικά από τη δική τους ζωή όπου βρέθηκαν σε ανάλογη θέση με τον πρωταγωνιστή και άκουσαν ανάλογες συζητήσεις.
Μου ήρθε, λοιπόν, η ιδέα να αναπαραγάγουμε τρόπον τινά το τελευταίο μέρος της ταινίας και τους ζήτησα να γράψουν σε ένα χαρτί τις απορίες που μπορεί να έχουν για ένα θέμα και δεν απαντήθηκαν ποτέ κατά τη σχολική τους σταδιοδρομία είτε γιατί δεν είχαν το θάρρος/ την ευκαιρία να τις διατυπώσουν είτε γιατί οι εκπαιδευτικοί δεν έδωσαν χώρο και χρόνο για να τις απαντήσουν. Οι απαντήσεις τους (δηλαδή, οι ερωτήσεις τους) ποικίλλουν από θέματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία του σύμπαντος και του κόσμου -ακόμα και των παράλληλων κόσμων!- μέχρι το γιατί υπάρχει μάθημα αρχαίων στα σχολεία αλλά όχι μάθημα μαγειρικής..! Πώς σκέφτονται και επικοινωνούν τα ζώα, αφού δεν έχουν γλώσσα όπως εμείς; Πόσα μόρια υπάρχουν στο σύμπαν; Γιατί βλέπουμε όνειρα; Υπάρχουν παράλληλα σύμπαντα; Πώς καταλαβαίνω ότι είμαι ευτυχισμένος; Πόσο σημαντική είναι η ψυχική υγεία για τον άνθρωπο; Πώς δημιουργήθηκε ο θεός; Ποιο είναι το νόημα της ύπαρξης;
Ελπίζω να έχουμε μια ευκαιρία μέσα σ' αυτήν την τελευταία τους χρονιά στο γυμνάσιο να διερευνήσουμε τα ερωτήματά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου