Δημιουργικές εργασίες για το διήγημα "Τα κόκκινα λουστρίνια" της Ειρ. Μάρρα -από την Α' Γυμνασίου Παραδεισίου

Από παλιά χρωστούμενη η σημερινή ανάρτηση αλλά... κάλλιο αργά παρά ποτέ!

Πέρσι, τέτοιον καιρό πάνω-κάτω, είχαμε επεξεργαστεί στα τηλε-μαθήματά μας (καραντίνα γαρ) το διήγημα της Ειρήνης Μάρρα, "Τα κόκκινα λουστρίνια". Αντλώντας, λοιπόν, έμπνευση από το κείμενο, τα παιδιά της Α' Γυμνασίου είτε έδωσαν διαφορετικό τέλος στην ιστορία είτε βρήκαν εικόνες που ταιριάζουν σε σκηνές του κειμένου με σκοπό να αποδώσουν εικονογραφικά την ιστορία.  

Σας παρουσιάζω σήμερα όσες εργασίες μου είχαν σταλεί σε ηλεκτρονική μορφή -καθότι άλλες μου παραδόθηκαν όταν άνοιξαν τα σχολεία.

 Χριστιάνα Τ.

	Για την δουλειά στο τσαγκαράδικο επέλεξα αυτή την εικόνα γιατί  οι αγροτικές δουλείες είναι τόσο σκληρές όσο είναι για ένα μικρό αγόρι σαν το τσαγκαρόπουλο να δουλεύει.   Οι γυναίκες στα καπνόχωρα- Μαρία Αγγέλη
	Για την κόρη του δασκάλου επέλεξα την Μόνα Λίζα γιατί σύμφωνα με τους επιστήμονες κρύβει έναν κρυφό εσωτερικό κόσμο μέσα από τα μάτια και το στόμα της με αποτέλεσμα να μην καταλαβαίνουμε τον χαρακτήρα της. Έτσι συμβαίνει και με την κόρη του δασκάλου την οποία την βλέπουμε μόνο μέσα από τα μάτια του τσαγκαρόπουλου και όχι από τη δικιά της μεριά.   Μόνα Λίζα- Leonardo Da Vinci
	Τα κόκκινα λουστρίνια απεικονίζονται κατά την δικιά μου γνώμη, τόσο ζωντανά όσο η εικόνα που έχω πλάσει εγώ στο μυαλό μου.
	Η επιλογή της συγκεκριμένης εικόνας βασίζεται κυρίως στο φτωχικό δείπνο αλλά και στην φτωχική ενδυμασία. που γευματίζουν όλοι μαζί, καθώς επίσης στην διακόσμηση και τα μουντά χρώματα που δίνονται από τον καλλιτέχνη.  Οι πατατοφάγοι – Van Gogh
	Το συγκεκριμένο έργο το επέλεξα γιατί τα μουντά χρώματα και η κατάσταση που βρίσκεται το Τολέδο θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν επακριβώς την ψυχολογία της αδερφής του τσαγκαρόπουλου. Επίσης απεικονίζει τα συναισθήματα τα οποία νομίζει ότι έχει ο αδερφός της για εκείνη. Άλλοτε άσχημα και άλλοτε  με την ελπίδα ότι έχει βαθύτερα αδερφικά συναισθήματα.   Το Τολέδο στην καταιγίδα-El Greco
	Για το τέλος άφησα τον συγκεκριμένο πίνακα γιατί όταν το τσαγκαρόπουλο δίνει τα παπούτσια στην αδερφή του τα συναισθήματά της παρουσιάζονται ανάμεικτα μεταξύ χαράς, έκπληξης και ευχαρίστησης.   Κόκκινο, κίτρινο, μπλε —Καντίνσκι

Γιάννης Π.

Μετά από πολλή σκέψη και άγχος, το τσαγκαρόπουλο αποφασίζει να δώσει τα λουστρίνια στην κόρη του δασκάλου γιατί πίστευε πως ίσως γνωριστούν καλύτερα με αυτόν τον τρόπο και κάνουν παρέα. Αφού τότε την βρίσκει μια μέρα στον δρόμο, της δίνει τα λουστρίνια και της εξηγεί τον λόγο. Απευθείας αυτή κοκκινίζει και είχε ένα χαμόγελο που έφτανε ως τα αυτιά. Επίσης η ιδέα του τσαγκαρόπουλου ήταν σωστή διότι μετά από αυτό περνούσαν αρκετό χρόνο μαζί και έζησαν χαρούμενοι ως δυο φιλαράκια.

Φιλία Μ.

Μιχάλης Χ.

Άννα Π.