Από την πρώτη άλωση μέχρι την δεύτερη..

Τα... έξυπνα για την κατάσταση του Βυζαντίου ή του χώρου στον οποίο ήταν το Βυζάντιο από την άλωση των Σταυροφόρων μέχρι την τελική άλωση, εκείνη των Τούρκων, τα έχω αναφέρει παλιότερα σε άλλες αναρτήσεις

  Για την Φραγκοκρατία δες εδώ:  Φραγκοκρατία και Λατινοκρατία.

Εδώ να θυμίσουμε μόνο πως οι Σταυροφόροι μοίρασαν τα εδάφη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας όπως είχαν συμφωνήσει. Δημιουργήθηκαν φράγκικα κράτη όπως η Λατινική Αυτοκρατορία της Κων/λης, το Βασίλειο της Θεσσαλονίκης κ.λ.π,, ενώ γενναίο ήταν και το μερίδιο της Βενετίας και της Γένοβας. Ελάχιστοι Βυζαντινοί αριστοκράτες αντιστάθηκαν, ενώ θα μπορούσαν να πολεμήσουν, και αρκετοί περιορίστηκαν μετά από συμφωνία αναγνώρισης των προνομίων τους από τους Λατίνους να δηλώσουν υποταγή.  Εξαίρεση αποτελεί ο Λέοντας Σγουρός  ο οποίος αντιστάθηκε μέχρις εσχάτων και αυτοκτόνησε πηδώντας με το άλογο του από την Ακροκόρινθο για να μη συλληφθεί.  Τα  βυζαντινά κράτη που προέκυψαν ήταν η Αυτοκρατορία της Νίκαιας, η  Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας και το Δεσποτάτο της Ηπείρου. Κι ενώ θα μπορούσαν να συνεργαστούν για να επιτευχθεί ο κοινός στόχος, η ανακαταλήψη της Κωνσταντινούπολης, προτίμησαν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Τελικά, το στόχο τον πέτυχε η Αυτοκρατορίας της Νίκαιας το 1261 και ο Μιχαήλ Παλαιολόγος  που είχε σφετεριστεί το θρόνο της Νίκαιας ίδρυσε την τελευταία δυναστεία της αυτοκρατορίας. Στο μεταξύ μετά την νίκη του ενάντια στον στρατό της Ηπείρου και των λατινικών κρατών στην μάχη της Πελαγονίας και την αιχμαλωσία του πρίγκιπα τους Πριγκιπάτου της Αχαΐας, τέθηκαν οι βάσεις για αυτό που αργότερα αποτέλεσε το Δεσποτάτο του Μιστρά.  Για την απελευθέρωση του ο ο αρχηγός του Πριγκιπάτου παραχώρησε στους Βυζαντινούς τέσσερα κράτη: Του Γερακίου, της Μαΐνης, της Μονεμβασιάς και του Μιστρά.  Τέλος,στη Ρόδο από το 1210 μέχρι το θάνατό του ο Λέοντας Γαβαλάς , ένας ντόπιος ηγεμόνας, ιδρύει μια ουσιαστικά ανεξάρτητη ηγεμονία. Μετά τον θάνατό του ωστόσο η διοίκηση των νησιών παραχωρείται σε μια σειρά οικογενειών, μέχρι που η τελευταίοι τα πουλάνε στους Ιωαννίτες Ιππότες και αρχίζει το 1309 η περίοδος της Ιπποτοκρατίας. 

Για την περίοδο  μετά και μέχρι την άλωση από τους Τούρκους δες εδώ: Μέχρι την "Άλωση"... Divided we fall

  Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι οι Βυζαντινοί φρόντισαν  κατά το συνήθειό τους να φαγωθούν μεταξύ τους  για θρησκευτικά ζητήματα. Οι ενωτικοί υποστήριζαν ότι έπρεπε η Ανατολική Εκκλησία να υποταχθεί στη Δυτική ώστε να διατηρηθεί η αυτοκρατορία. Οι ανθενωτικοί υποστήριζαν το αντίθετο. 

   Στα ευρύτερα Βαλκάνια οι Βούλγαροι ανέκαμψαν και οι Σέρβοι  έζησαν τις δικές τους μεγάλες εθνικές στιγμές.  Τα επόμενα χρόνια Βυζαντινοί, Βουλγαροί και Σέρβοι συνασπίζονταν ευκαιριακά οι δυο ενάντια στον εκάστοτε τρίτο, παλεύοντας για τον έλεγχο της Βαλκανικής. 

    Αυτό που κατάφεραν ήταν να αλληλοαποδυναμωθούν και να επιτρέψουν στους Οθωμανούς, ένα τουρκικό φύλο, να τους νικήσουν ευκολότερα.  Οι Οθωμανοί κατέλαβαν την πρώτη μέγάλη πόλη, την Προύσα, το 1326 και την έκαναν πρωτεύουσα τους κράτους τους. Το 1354 πέρασαν στην Ευρώπη και κατέλαβαν την Καλλίπολη. Το 1365 σειρά είχε η Ανδριανούπολη.

Στη συνέχεια ξεχύθηκαν στα Βαλκάνια.  Διέλυσαν τους Σέρβους στη μάχη του Κοσσυφοπεδίου το 1389, έκαναν τους Βούλγαρους φόρου υποτελείς και έκαναν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία  "αυτοκρατορία των στενών".  Ως φόρου υποτελής μάλιστα ο  Μανουήλ Κομνηνός ήταν υποχρεωμένος να βοηθήσει τον Σουλτάνο να καταλάβει την τελευταία πόλη που είχε μείνει βυζαντινή στη Μικρά Ασία, την Φιλαδέλφεια. 

 Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο άργησε να καταληφθεί η Κωνσταντινούπολη ήταν η ήττα  και η αιχμαλωσία του Τούρκου σουλτάνου Βαγιαζήτ από τον Ταμερλάνο, τον Μογγόλο κατακτητή, στην μάχη της Άγκυρας (1402). 

Οπότε ας δούμε το κομμάτι που διδάσκεται αναλυτικά... 

,

β. ) Οργάνωση του οθωμανικού κράτους

Επιτυγχάνεται στα χρόνια του Οχράν και του Μουράτ. 

Η κατάληψη της Νίκαιας και της Νικομήδειας επέτρεψε στους Οθωμανούς να έχουν τον έλεγχο της Βιθυνίας. 

Η σχετική θρησκευτική τους ανεκτικότητα επέτρεπε στους κατοίκους των κατακτημένων  περιοχών να ενσωματωθούν πιο εύκολα. 

Στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις

α) δημιουργία ιππικού από τιμαριούχους ιππείς, οι οποίοι  συνδέονταν έτσι με τον σουλτάνο,στον οποίο όφειλαν την απόκτηση του τιμαρίου τους. 

β) ίδρυση του σώματος των γενιτσάρων, το οποί αποτελούταν είτε από εθελοντές είτε από βιαίως στρατολογηθέντες χριστιανούς στρατιώτες. Οι γενίτσαροι ανήκαν στον σουλτάνο και από αυτούς εκτός των άλλων προερχόταν το σύνολο των διοικητικών υπαλλήλων των Οθωμανών. 

Ο πρώτος που αναγορεύτηκε σουλτάνος ήταν Οχράν, ο οποίος έβαλε και τις βάσεις οργάνωσης του οθωμανικού κράτους. 

Επειδή δεν έχω κάνει καμιά μνεία πουθενά:

Στα χρόνια  εκείνα  γράφεται το  "Χρονικόν του Μορέως" το οποίο αφηγείται από φράγκικη οπτική γωνία την κατάκτηση της  Πελοποννήσου από τους Δυτικούς. Η έμμετρη (σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο) ελληνική παραλλαγή του έργου στερείται οποιασδήποτε λογοτεχνικής αξίας. Έχει ωστόσο ανυπολόγιστη γλωσσική αξία καθώς είναι γραμμένο στη δημοτική γλώσσα και μας παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για αυτήν.  Πάντα είχα την επιθυμία να το διαβάσω και όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο η επιθυμία μου αυτή εκπληρώθηκε! Διδαχθείτε από τα λάθη μου...