Η ζωή στη Ρόδο τότε και τώρα. Παρουσίαση του Α2 Γυμνασίου Παραδεισίου.

Για σήμερα, σας έχω μια μικρή έκπληξη: ένα ταξίδι στη Ρόδο! Ταξίδι και χωρικό και χρονικό! Ξεναγοί μας θα είναι τα παιδιά του Α2 Γυμνασίου Παραδεισίου που συνεργάστηκαν για να σας παρουσιάσουν το νησί μας και τον τρόπο ζωής μας τώρα αλλά και σε παλαιότερα χρόνια. 

Αφορμή στάθηκε η επεξεργασία του κειμένου "Η ζωή στη Σύμη" της Ευγενίας Φακίνου στο οποίο, όταν η Αστραδενή (καθότι απόσπασμα από το ομότιτλο βιβλίο) μετακομίζει στην Αθήνα, συγκρίνει την καθημερινότητά της με αυτήν της Σύμης όπου όλα ήταν συλλογικά, ίσως δύσκολα λόγω συνθηκών αλλά ταυτόχρονα και απλούστερα σε σχέση με την πολυπλοκότητα της μεγαλούπολης. Μαθητές και μαθήτριες του Α2 εργάστηκαν κατά μόνας ή σε ομάδες ώστε να σας δώσουν μια γεύση από τη δική μας ζωή στη Ρόδο και ειδικότερα στο Παραδείσι μέσα από φωτογραφίες, κείμενα, συνεντεύξεις, παρουσιάσεις και κολάζ!

Κάρμεν Π. & Σαββίνα Σ.

Τι είναι η Ρόδος

View more presentations or Upload your own.

Κυριακή Π.

Ελένη Τ.

Παρασκευή Σ. & Αλκμήνη Σ.

Σωτήρης Ν. [Ο Σωτήρης βρήκε τις φωτογραφίες και τις συνέθεσα στην παρακάτω παρουσίαση]

Ρόδος

View more presentations or Upload your own.

Παναγιώτης Χ., Δημήτρης Χ., Μαρίνα Χ.

Συνέντευξη της γιαγιάς της Μαρίνας Χ.

-Πώς ήταν το χωριό παλιά; Ποιες διαφορές υπάρχουν με το Παραδείσι σήμερα;
-Δεν υπήρχε Γυμνάσιο. Το κτήριο δίπλα στα κοιμητήρια ήταν θέατρο. Δεν υπήρχε ακόμη το αεροδρόμιο: ήταν ένας ωραίος κάμπος για καλλιέργεια. Παλιά, υπήρχε ένας ευθύς δρόμος, κάθετος στον κεντρικό, κάτω από την πλατεία που συνεχιζόταν μέχρι κάτω στη θάλασσα.
-Ποιες ήταν οι ασχολίες των παιδιών;
-Το σχολείο ήταν μέχρι δημοτικό. Το γυμνάσιο δεν ήταν υποχρεωτικό. Μετά το σχολείο, παιχνίδι: κυνηγητό, κρυφτό -εκτός και να πήγαιναν στο χωράφι. Και εμείς, τα κορίτσια, ασχολούμασταν και με το κέντημα.
-Ποιες ήταν οι μεγάλες γιορτές που μαζευόταν όλο το χωριό;
-Η γιορτή της Αγίας Μαρίνας! Μαζευόταν όλο το χωριό στην πλατεία! Του Αγίου Γεωργίου, η Καθαρά Δευτέρα... Τη Λαμπρή Δευτέρα, επίσης, μαζεύονταν όλοι στον Μιχαήλη (εκκλησάκι). Εκεί υπήρχε ένα μεγάλο δέντρο από όπου κρεμάγαμε μια μεγάλη κάτσα (κούνια) και παίζαμε όλοι μαζί, μικροί και μεγάλοι.
-Πες μας για τις γυναίκες...
-Οι γυναίκες παντρεύονταν γύρω στα 20. Πήγαιναν στα κτήματα και βοηθούσαν τους άντρες, κάνανε δουλειές στο σπίτι και πολλά άλλα. Υπήρχε το προξενιό: οι πιο πολλές παντρεύονταν έτσι. Κυκλοφορούσαν πάντα μαζί με τους άντρες τους. Τα κορίτσια της εποχής ήταν περιορισμένα και λιγότερο ελεύθερα από τους άντρες.
-Ποια εποχή προτιμάς και γιατί;
-Προτιμώ την παλιά γιατί ήταν πιο οικογενειακή, πιο ζεστή, χωρίς κλέφτες, χωρίς κακία, χωρίς πονηρία.
-Σα γυναίκα, όμως; Σήμερα είναι πιο ανεξάρτητες οι γυναίκες. Ποιαν εποχή προτιμάς;
-Εγώ δεν έζησα την ανεξαρτησία για να ξέρω. Όπως και οι περισσότερες γυναίκες εκείνης της εποχής, πήγα από τον πατέρα στον άντρα. Θα ήθελα να έχω νοιώσει την ανεξαρτησία.


Υ.Γ. Μια και είναι η τελευταία ανάρτηση για αυτήν τη σχολική χρονιά από τα παιδιά του Α2, σας εύχομαι καλή συνέχεια σε όλα και μακάρι κάπου παρακάτω να ξανασυναντηθούμε!

Σας ευχαριστώ, παίδες! ;))

Φύγαμε για καλοκαιρινές διακοπές στη Ρόδο!!