Ο Μικρός Πρίγκιπας και η αλεπού. Και μια ανάρτηση!

Για να ξεκινήσει αγαπησιάρικα η καινούρια χρονιά, η πρώτη ανάρτηση του 2013 αφορά ένα από τα πιο αγαπημένα παραμύθια μικρών (και κυρίως) μεγάλων, μια ιστορία που σε ταξιδεύει σε άλλους πλανήτες αλλά σε ταξιδεύει και μέσα σου. 

Η ανάρτηση αυτή είναι αφιερωμένη στην Χ., γιατί όλες μου οι προσωπικές αναφορές στον "Μικρό Πρίγκιπα", με κάποιον τρόπο, συνδέονται με κείνην...

Το βιβλίο του Σαιντ-Εξυπερύ από το 1943 μέχρι σήμερα έχει συγκινήσει κι έχει συντροφέψει πολλές καρδιές. Κι ας αρνιόμουν για καιρό να το διαβάσω από μια γελοία, πεισματική εμμονή μου (όσο γελοία κι αν είναι, τη διατηρώ ακέραια και τώρα) να μη διαβάζω ό,τι ο υπόλοιπος κόσμος. Καλά έκανα πάντως και δεν το διάβασα στην "τρέντι" ηλικία της εφηβείας αλλά πολύ αργότερα. Τότε το είδα, ας πούμε, καθαρότερα... 

Για να μη ξεφεύγουμε. όμως, από το θέμα, ο Μικρός Πρίγκιπας αποτέλεσε έμπνευση σε ποικίλους τομείς: από την κατασκευή κοσμημάτων  μέχρι την τηλεόραση... 

Στην αρχή του παρακάτω επεισοδίου από τη δημοφιλή σειρά "Είσαι το ταίρι μου",  ο Γρηγόρης και η Στέλλα, που επικοινωνούν διαδικτυακά, χωρίς να γνωρίζει ο ένας το πρόσωπο του άλλου, ανταλλάσσουν μηνύματα με αποσπάσματα από τον Μικρό Πρίγκιπα. Πολύ γλυκός τρόπος για να έρθεις κοντά με κάποιον... (Προτροπή της γράφουσας: Αν τον εφαρμόσετε, προσοχή να μην πέσετε στην ολέθρια παγίδα και παραθέσετε αποσπάσματα από τον Κοέλιο... όλο το σύμπαν θα συνωμοτήσει -ουπς- για να σας οδηγήσει εκεί αλλά αντισταθείτε σθεναρά! )
Κι από το θέατρο Τέχνης  μέχρι το σχολείο ...

Και, βέβαια, δε θα μπορούσε να λείπει η μουσική! Η ξένη αλλά και η ελληνική: 

ορχηστρική  ή με στίχους: του Παρασκευά Καρασούλου και του Νίκου Κυπουργού: 

Κι ας διατείνονται κάποιοι ότι είναι δύσκολος καιρός για πρίγκιπες,  νομίζω πως είναι και καιρός να θυμηθούμε πώς να αγαπάμε. Ευτυχώς κι αυτή η Λογοτεχνία της Β' Γυμνασίου, ευτυχώς κι αυτή η τρυφερή αλεπού που μας μαθαίνει να ημερώνουμε και να ημερωνόμαστε...
Δείτε την ιστορία του Μικρού Πρίγκιπα και της αλεπούς οπτικοποιημένο σε σειρά κινουμένων σχεδίων

αλλά και στην κινηματογραφική ταινία του 1974.

Βέβαια, μην ξεχνάτε... Την ουσία δεν τη βλέπουν τα μάτια!

Υ. Γ.

του Μ. Κουντούρη