Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Κυριακή 25 Απριλίου 2010

H Ιταλία του Μεσοπολέμου.

Καθρέφτης της χαώδους κατάστασης, η οποία γέννησε, υπέθαλψε και ενδυνάμωσε το φασισμό στην Ιταλία, είναι η ταινία της Λίνα Βερτμίλερ "Μια ιστορία έρωτα και αναρχίας".
Ένα επαρχιωτόπουλο , για να εκδικηθεί το θάνατο ενός αδερφικού του φίλου από φασίστες , αποφασίζει να δολοφονήσει το Μουσολίνι. Πηγαίνει στην Ρώμη και μένει σε έναν οίκο ανοχής, μέχρι να σχεδιάσει την δολοφονία. Εκεί όμως ερωτεύεται ένα από τα κορίτσια και σιγά σιγά αρχίζει να μην είναι τόσο σίγουρος για την δολοφονία του Μουσολίνι και τον συνεπαγόμενο θάνατο για τον ίδιο. Η εποχή όμως και ο τόπος δεν σηκώνει ούτε έρωτες ούτε αναρχίες....

Η ταινία του Μπερνάντο Μπερτολούτσι "1900" ξεκινάει με τον θάνατο του μεγάλου μουσουργού Βέρντι και την πάνδημη θλίψη που σκορπίζει. Ο θάνατος του Βέρντι συμβολίζει το θάνατο του 19ου αιώνα. Παράλληλα, γεννιούνται σε ένα τσιφλίκι ο γιος του τσιφλικά και ο μπάσταρδος γιος ενός εργάτη του. Μέσα από την ζωή, την σχέση και την φιλία αυτών των δύο ηρώων , με τις τόσο ετερόκλητες ή/ και αντίθετες καταβολές, παρακολουθούμε την ιστορία της Ιταλίας ως το 1945.
(Προσθήκη του 2015)   Την ίδια εποχή, τις αρχές του 20ου αιώνα στην Ιταλία,  μέσω της ιστορίας ενός επαναστάτη  καταγράφει  η ταινία των αδερφών Ταβιάνι "Ο Σαν Μικελε είχε ένα κόκκορα" από την οποία ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου εμπνεύστηκε τον τραγούδι "Σαν Μικέλε"...

(Περισσότερα για την ταινία και το τραγούδι εδώ)
Για κάποιους άλλους όμως τα πράγματα δεν είναι, ακόμα, τόσο δυσσάρεστα. Η ιταλική φρουρά του Καστελόριζου κατά την διάρκεια του Β' παγκοσμίου πολέμου, ξεχνάει τελείως τον πόλεμο, δελεασμένη από την ομορφιά της φύσης, την δύναμη της ζωής και τα... κάλλη της Βάνας Μπάρμπα.
Στην ίδια την Ιταλία , καθώς ο πόλεμος έχει ξεκινήσει, τα πράγματα είναι γενικά δυσάρεστα ακόμα και για τις όμορφες. Μέσα από την αφήγηση ενός , ενήλικου, πια αγοριού παρακολουθούμε την ιστορία της "Μαλένα", μιας πανέμορφης γυναίκας, που ξυπνάει τις καταπιεσμένες επιθυμίες ενός ιταλικού χωριού και εξαναγκάζεται τελικά να γίνει πόρνη , εξαιτίας των αντίξοων συνθηκών του πολέμου και του φθόνου των χωρικών, για να επιβιώσει
Και σε αυτό το σημείο θα αυτολογοκριθώ - καθώς είμαστε και εκπαιδευτικό μπλογκ - και δεν θα κάνω καμιά αναφορά στην ταινία που καθρεφτίζει την αγριότητα και τη διαστροφή του φασισμού και την σήψη μιας κοινωνίας (όχι μόνο της ιταλικής της εποχής εκείνης ) που βιώνει μια τέτοια κατάσταση.
Συγνώμη Πιερ Πάολο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: