Πάμε και στο Γ3
από την Μαρία
Φιλία
Όταν ήμουν μικρή
μου είχαν πει ένα παραμύθι
ότι αυτό που λέγεται φιλία
υπάρχει και ζει σε αυτόν το πλανήτη....
Μ΄αυτό το παραμύθι είχε άσχημο τέλος
το 'ξερα από την αρχή πως θα 'ταν καταδικασμένο.
Όαν ήμουνα μικρή
μου 'χαν διδάξει μια ιστορία
τώρα μου την λένε αλλιώς
μα εγώ μαθαίνω στην πορεία...
Από την Ανθούλα
Η θάλασσα
Στο απέραντο γαλάζιο σου βυθίστηκα
μα το βάθος των ματιών μου τόσο λίγο
στο απέραντο γαλάζιο σου ζαλίστηκα
την ομορφιά σου να θαυμάζω λίγο λίγο
Θάλασσα απέραντη γαλήνια
τον ουρανό να αγγίξεις προσπαθείς
νεράιδα της γης βασίλισσα
στην αγκαλιά σού όλα τα κρατείς.
Τα κύματα σου θεριά ανήμερα
σαν φουρτουνιάζεις ξέρω κλαίς
και σαν την μάνα κάτι να πεις θες
πως η γαλήνη πάντα έρχεται, για δες.
απο την Εμμσνουέλλα:
Ειρήνη!
Πολλα δεν θα πω
μα ένα έχω σκοπό,
τον κόσμο αυτό που ζω
πάντα να κυριεύει το καλό.
Άνθρωποι πολλοί καλοί και ξένοι
απ΄το χέρι όλοι πιασμένοι
ένα έχουν σκοπό
στον κόσμο αυτό ειρήνη πάλι να δουν!
Πόλεμος, μίση, σκοτωμοί, πολλοί νεκροί
κι όλα αυτα χωρίς γιατί.
Άνθρωποι δυστυχισμένοι
χωρίς μια στέγη αγαπημένη.
Ας φύγει ο πόλεμος πια
για να έρθει η ειρήνη πια για μάς.
Μπορούμε όλοι μαζί ξανά
να φέρουμε την ειρήνη κοντά.
Μια ευχή, μια προσευχή
κι ας ελπίσουμε πως
όλα θα γίνουν πάλι απ΄ την αρχή.
χωρίς πολέμους και κακίες,
χωρίς σκοτωμούς και δυστυχίες.
Απο την Ζωή:
Ζωή άδεια
Σ΄αγάπησα, με πλήγωσες
Η ζωή πια άδεια
Τι να διαλέξω, αγάπη ή θάνατο
Μοναξιά ή τίποτα
Δεν ξέρω πια τι να πιστέψω
Δεν ξέρω πια τι να σκεφτώ
Δρόμοι άδειοι
Δρόμοι μοναχικοί
Μέσα σου τριγυρνώ
Αλλά τώρα πια όλα έχουν τελειώσει
Η ζωή παίρνει άλλους δρόμους
Δρόμους όμορφους
Δρόμους ξέγνοιαστους
Από στιγμή σε στίγμή τα πάντα όμως θ' αλλάξουν
Πάλι θα πληγωθώ
Πάλι θα μείνω μόνη
Καρδιά μου μη σε πληγώνει
το κάθε αγόρι
Θα το δεις
Θά 'ρθουν καλύτερες μέρες
Άλέξανδρος:
Η χαρά της φύσης
Μια μέρα με λιακάδα
συνάντησα μια αγελάδα
κι απο δίπλα γουρουνάκι
που έμοιαζε με λουκανικάκι
και καθώς έρχόταν το βραδάκι
είδα και ένα κατσικάκι
που είχε σαν παρέα
την μαμά του την ωραία
Και μόλις πήρα το δρόμο για το σπίτι
συνάντησα ένα αρνίφι
που ερχόταν με τρόμο
και μαύρο φόβο!!!
Και η μαμά του η κακομοίρα
έκλαιγε την μαύρη μοίρα
Γιάτι έφυγε και χάθη
μέσα στα μαύρα δάση.
από την Ελένη:
Έχω ένα φίλο!
Έχω ένα φίλο
που μ' αγαπάει αληθινά.
απ' την μέρα που σε βρήκα
σε ζητώ παντοτινά.
Με κράτησες σφιχτά
τις ώρες που πονούσα
Με πήρες αγγαλιά
στιγμές που σε ζητούσα
στιγμές με βρήκαν μόνη
με φίλους τα κενά.
Μου έδιωξες τον πόνο
μου έδωσες χαρά.
Έχω ένα φίλο
που μ' αγαπάει αληθινά.
Η Κωνσταντίνα
Για να σκεφτώ....
Ωραία μέρα σήμερα:
λέω να σκεφτώ,
τι γίνεται στη χώρα μου,
αν πρέπει να χαθώ.
οικονομική κρίση τριγύρω μου,
δεν θέλω Γερμανό!
Η Τζούλια όμως έιναι γύμνή
και πάω να το δώ...
Λαζόπουλε, μην προσπαθείς
τα μάτι να μου ανοίξεις,
γιατί κάποια στιγμή
θα κλέισω την TV,
θα πάω να κοιμηθώ
και άντε να με ξυπνήσεις.
σημέιωση της ποιήτριας: για να = ας
Η Αμέρισσα
Η ομορφιά είναι επιφανειακή
σε έναν άνθρωπο
μ' αυτό που μετράει πραγματικά είναι
είναι τα εξωτερικά χαρακτηριστίκά.
όποιος πληγώσει αυτόν τον κόσμο
καταδικάζει σε θάνατο
μια μοναδική προσωπικότητα
χωρίς καμιά άλλη πιθανότητα
να δημιουργήθεί
ξάνα από την αρχή.
Κανένας δεν γεννιέται μ' αυτοπεποίθηση και εγώισμό
μα την αποκτά
στον δρόμο που ακολουθεί
μες το μυαλό.
Ο χαρακτήρας είναι σαν χρυσός
γι' αυτό μην τον αλλάξεις
γιατί έτσι τον χαράζεις
κράτα τον κρυφό
σαν ένα μικρό φυλαχτό
ή ένα κρυμμένο θησαυρο.
Από τον Μανώλη Τ.
ΧΑΡΙΖΩ ΚΑΡΔΙΑ
Δεν χαρίζω λουλούδι, κάτι που μυρίζει
δεν χαρίζω χρυσάφι, κάτι που γυαλίαζει.
αλλά δίνω μια καρδιά, κάτι που αξίζει.
Από τον Ιάκωβο
ΖΗΣΕ ΑΛΛΙΩΣ
Ζήσε το σήμερα
ξέχνα το χθές
ασε τους άλλους
και ζήσε όπως θες
από τον Ιορδάνη
Μακάρι η ζωή να ήταν καλοκαίρι
κ' τα όνειρα σε θάλασσες
να ταξιδεύουν
Μακάρι ο χειμώνας πια να φύγει
κ' η ζωή χαρούμενη να γίνει
Μακάρι η χαρά και η ξεγνοιασία
να στολίζουν για πάντα την καρδιά
Από την Λίλα (μέχρι πρόσφατα γνωστή ως Γαβριέλα, σε ευχάριστω Λίλα.)
...Χωρίς αγάπη...
Μέρα χωρίς αγάπη
νύχτα με ένα δάκρυ
Η αγάπη έφυγε μακριά
Τώρα σκοτείνιασε η καρδιά
θα περιμένω όμως σιωπηλή
σε μένα να 'ρθει πάλι το φιλί
γιατί αγάπη χωρίς δυο
φθινόπωρο, γεμάτο κρύο
Τα όνειρα χαθήκανε
πια δεν αντέχω άλλο
σε περιμένω σκυθρωπή
σαν δώρο τέλειο και μεγάλο.
από τον Γιώργο
Ανύπαρκτη ζωή
Το μέλλον δεν μας ανήκει
δεν ξέρουμε τι θα απογίνει
Είμαστε τόσο μικροί
σαν μια σελίδα από χαρτί
Η οικονομία και η κοινωία
είναι τραγικες σαν να
έτρωγες φακές
Το μέλλον δεν μας αρμόζει
περιμένουμε μια καλύτερη ζωή
από τον Μάριο
ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΙΑ
Τα έθνη θα αυξηθούν και θα πέσουν. Οι πόλεμοι θα χαθούν και θα κερδηθούν.
Οι ζωές θα αρχίσουν και θα τελειώσουν, αλλά ένας αληθινός φίλος είναι πάντα αιώνιος.
Η αγάπη είναι σπανιότερη από κάθε μεγαλοφυχία....................
Και η φιλία είναι σπουδαιότερη από κάθε είδους αγάπη...............!!!
Η αληθινή φιλία είναι βασισμένη στην εμπιστοσύνη, την τιμιότητα και την ειλικρινή γενναιοδωρία των καρδιών μας...
Και το σπουδαιότερο και μέγιστο δώρο....... δε βρίσκεται σε ένα πολυκατάστημα, ούτε κάτω από ένα ανοιξιάτικό δέντρο...............
αλλά στις καρδιές των μοναδικών και φυσικά αληθινών φίλων μας.
Αλλά ..... πραγματικά στις μέρες μας πιστεύετε ότι η αληθινή φιλία είναι κάτι το συνηθισμένο..................?
Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, αφού οι περισσότεροι κοιτάνε το συμφέρον τους και κάνουν τη δουλειά τους.
Έτσι........... εγώ αναφέρομαι σε πραγματικούς φίλους, οι οποίοι θα σταθούν και στα δύσκολα .............όταν κάποιοι άλλοι θα σφυρίζουν αδιάφορα. :( :)
Από τον Μανώλη Π.
Σαν ένα δάκρυ στην ψυψή σου
Έκλεισα τα μάτια... και ονειρεύτηκα
- τι αστείο!-
Στον κόσμο των παραμυθιών
όπου η καρδιά είναι γεμάτη κρύο
Οι άνθρωποι γελοίοι, σκυθρωποί
μάσκες βαμμένες με ψευτιά
μακάρι να μενα παιδί
σαν άστρο που φυγε στην ξενητιά
Βουλιάζω στου πελάου το κύμα
μα άν χαθώ θα είναι κρίμα
γιατί για αχάριστους επαίτες
τα όνειρα σχιστήκανε σαν ποίημα
Σαν ποιήμα από όνειρα χαμένα
παιχνίδια της ζωής μας παγωμένα
μα δε διαλέγουμε ανθρώπους να αγαπάμε
ούτε ζωές στα δίχτυα τους να πάμε
Γιατί η ζωή στιγμές με λόγια
γιατί η ζωή στιγμές με χρόνια
με χρόνια που όσα προχωράνε
τα όνειρα μας τυραννάνε
Ακόμα κι αν δεν έχει σημασία
η βαρετή ζωή βρίσκει ουσία
όταν χαμόγελα σκορπούμε
όπως τα όνείρα που θα εκπληρωθούνε
Γιατί όσο κι αν οι άθλιοι πληγώνουν
τις σκέψεις και τους πόθους τους ματώνουν
στο τέλος πάντα θα πληρώνουν
για όσα όνειρα σκοτώνουν.
Ακόμα κι αν το τέλος μας ζυγώσει
σαν αφελές παιδί θα μας βουρκώσει
μα ξέρουμε ότι ταξίδι ξεκινάει
στο άγνωστο η ελπίδα ίσως πάει.
Σε κάποια άλλη ζωή
ίσως η αγάπη ακουστεί
και η αλήθεια θα δωρίσει
αυτά που είχαμε απαιτήσει:
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ 'ΦΥΓΑΝ ΣΑΝ ΠΟΥΛΙΑ
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΗ ΦΩΛΙΑ
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΒΡΕΧΕ ΠΟΛΥ
ΣΑΝ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ
Από την Αγγελική
Εργασία (δεν είμαι σίγουρος αν αυτός είναι τίτλος του ποιήματος...)
Αυτή που τη γη έχει σκεπάσει
Αυτή που το χρώμα της καθρεφτίζεται στον ουρανό
Αυτή που σαν θυμώσει ενώνεται με την Μάνα Γή.
Κι ο ταλαίπωρος ο ναύτης που τόσο την αγαπάει βυθίζεται στην αγκαλιά της για μια αιώνια ζωή.
Άυτοί οι ταλαίπωροι που τόσο την αγαπούσαν τιμωρήθηκαν,
ζώντας σε έναν κόσμο παράξενο, αγνωστο για αυτούς και τα παιδιά της
που ζουν κάτω από το μαλακό της στρώμα, ταραγμένα κι αυτά,
αποζητούν μια γωνιά για να κρυφτούν.
Σαν το ξημέρωμα της Αυγής αλλάζει όψη, μετατρέπεται, μεταμορ΄φώνεται σε ένα πλάσμα φιλόξενο.
Η φωνή της εξημερώνει τα άγρια θηρία, εξγανίζει τις ψυχές των ανθρώπων
Η στάση της εκείνη τη στιγμή δίνει την ευκαιρία για απόλαυση στα ταλαιπωρημένα κορμιά των ναυτών.
Η αγαλλίαση, η ηρεμία, και η ανεμελία που σου προσφέρει σε εξαναγκάζουν να την ερωτευτείς
να την παντρευτείς
Πολλοί θέλησαν να την δαμάσουν
πολλοί θέλησαν να δώσουν τα πάντα για αυτήν
πολλοί θέλησαν να την εξερευνήσουν
ΕΓΩ, όμως, θέλω να της μοιάσω
Από τον Σπύρο
Η ΖΩΗ
Αναζητώ ένα μέλλον
που θα μου δώσει ζωή
Μια ζωή χωρίς φραγμούς
και περισπασμούς
Αναζητώ τον εαυτό μου
για να γνωρίσω τον κόσμο
Έναν κόσμο που θα μοιάζει με Παράδεισο
Αναζητώ τη ζωή
για να μπορέσω να δω το μέλλον
Αναζητώ τη ζωή
ώστε να νιώσω, να αισθανθώ !
Να ζήσω!
από τον Κώστα
Όνειρα κι ελπίδες
Στον εικοστό αιώνα
οι νέοι λαχταρούν
την περιπέτεια να ζήσουν
κι απ' τα αδιέξοδα να βγούν.
Οράματα και προσδοκίες
για νέους και παιδιά
που ελπίζουν για το μέλλον
να ζήσουν ειρηνικά.
Ζωή χωρίς πόλέμους
ονειρεύονται συχνά...
ζωή χωρίς την φτώχεια
γεμάτα ξεγνοιασιά
΄
Τα όνειρα δίνουν αξία
στην άχαρη ζωή
και μας γεμίζουν ελπίδα
χαρά και προσμονή
Το παρελθόν ανάμνηση θαμπή
το παρόν αξίζει να το ζεις
το μέλλον μας ανήκει
χωρίς υπερβολή!
Φιλία
Όταν ήμουν μικρή
μου είχαν πει ένα παραμύθι
ότι αυτό που λέγεται φιλία
υπάρχει και ζει σε αυτόν το πλανήτη....
Μ΄αυτό το παραμύθι είχε άσχημο τέλος
το 'ξερα από την αρχή πως θα 'ταν καταδικασμένο.
Όαν ήμουνα μικρή
μου 'χαν διδάξει μια ιστορία
τώρα μου την λένε αλλιώς
μα εγώ μαθαίνω στην πορεία...
Από την Ανθούλα
Η θάλασσα
Στο απέραντο γαλάζιο σου βυθίστηκα
μα το βάθος των ματιών μου τόσο λίγο
στο απέραντο γαλάζιο σου ζαλίστηκα
την ομορφιά σου να θαυμάζω λίγο λίγο
Θάλασσα απέραντη γαλήνια
τον ουρανό να αγγίξεις προσπαθείς
νεράιδα της γης βασίλισσα
στην αγκαλιά σού όλα τα κρατείς.
Τα κύματα σου θεριά ανήμερα
σαν φουρτουνιάζεις ξέρω κλαίς
και σαν την μάνα κάτι να πεις θες
πως η γαλήνη πάντα έρχεται, για δες.
απο την Εμμσνουέλλα:
Ειρήνη!
Πολλα δεν θα πω
μα ένα έχω σκοπό,
τον κόσμο αυτό που ζω
πάντα να κυριεύει το καλό.
Άνθρωποι πολλοί καλοί και ξένοι
απ΄το χέρι όλοι πιασμένοι
ένα έχουν σκοπό
στον κόσμο αυτό ειρήνη πάλι να δουν!
Πόλεμος, μίση, σκοτωμοί, πολλοί νεκροί
κι όλα αυτα χωρίς γιατί.
Άνθρωποι δυστυχισμένοι
χωρίς μια στέγη αγαπημένη.
Ας φύγει ο πόλεμος πια
για να έρθει η ειρήνη πια για μάς.
Μπορούμε όλοι μαζί ξανά
να φέρουμε την ειρήνη κοντά.
Μια ευχή, μια προσευχή
κι ας ελπίσουμε πως
όλα θα γίνουν πάλι απ΄ την αρχή.
χωρίς πολέμους και κακίες,
χωρίς σκοτωμούς και δυστυχίες.
Απο την Ζωή:
Ζωή άδεια
Σ΄αγάπησα, με πλήγωσες
Η ζωή πια άδεια
Τι να διαλέξω, αγάπη ή θάνατο
Μοναξιά ή τίποτα
Δεν ξέρω πια τι να πιστέψω
Δεν ξέρω πια τι να σκεφτώ
Δρόμοι άδειοι
Δρόμοι μοναχικοί
Μέσα σου τριγυρνώ
Αλλά τώρα πια όλα έχουν τελειώσει
Η ζωή παίρνει άλλους δρόμους
Δρόμους όμορφους
Δρόμους ξέγνοιαστους
Από στιγμή σε στίγμή τα πάντα όμως θ' αλλάξουν
Πάλι θα πληγωθώ
Πάλι θα μείνω μόνη
Καρδιά μου μη σε πληγώνει
το κάθε αγόρι
Θα το δεις
Θά 'ρθουν καλύτερες μέρες
Άλέξανδρος:
Η χαρά της φύσης
Μια μέρα με λιακάδα
συνάντησα μια αγελάδα
κι απο δίπλα γουρουνάκι
που έμοιαζε με λουκανικάκι
και καθώς έρχόταν το βραδάκι
είδα και ένα κατσικάκι
που είχε σαν παρέα
την μαμά του την ωραία
Και μόλις πήρα το δρόμο για το σπίτι
συνάντησα ένα αρνίφι
που ερχόταν με τρόμο
και μαύρο φόβο!!!
Και η μαμά του η κακομοίρα
έκλαιγε την μαύρη μοίρα
Γιάτι έφυγε και χάθη
μέσα στα μαύρα δάση.
από την Ελένη:
Έχω ένα φίλο!
Έχω ένα φίλο
που μ' αγαπάει αληθινά.
απ' την μέρα που σε βρήκα
σε ζητώ παντοτινά.
Με κράτησες σφιχτά
τις ώρες που πονούσα
Με πήρες αγγαλιά
στιγμές που σε ζητούσα
στιγμές με βρήκαν μόνη
με φίλους τα κενά.
Μου έδιωξες τον πόνο
μου έδωσες χαρά.
Έχω ένα φίλο
που μ' αγαπάει αληθινά.
Η Κωνσταντίνα
Για να σκεφτώ....
Ωραία μέρα σήμερα:
λέω να σκεφτώ,
τι γίνεται στη χώρα μου,
αν πρέπει να χαθώ.
οικονομική κρίση τριγύρω μου,
δεν θέλω Γερμανό!
Η Τζούλια όμως έιναι γύμνή
και πάω να το δώ...
Λαζόπουλε, μην προσπαθείς
τα μάτι να μου ανοίξεις,
γιατί κάποια στιγμή
θα κλέισω την TV,
θα πάω να κοιμηθώ
και άντε να με ξυπνήσεις.
σημέιωση της ποιήτριας: για να = ας
Η Αμέρισσα
Η ομορφιά είναι επιφανειακή
σε έναν άνθρωπο
μ' αυτό που μετράει πραγματικά είναι
είναι τα εξωτερικά χαρακτηριστίκά.
όποιος πληγώσει αυτόν τον κόσμο
καταδικάζει σε θάνατο
μια μοναδική προσωπικότητα
χωρίς καμιά άλλη πιθανότητα
να δημιουργήθεί
ξάνα από την αρχή.
Κανένας δεν γεννιέται μ' αυτοπεποίθηση και εγώισμό
μα την αποκτά
στον δρόμο που ακολουθεί
μες το μυαλό.
Ο χαρακτήρας είναι σαν χρυσός
γι' αυτό μην τον αλλάξεις
γιατί έτσι τον χαράζεις
κράτα τον κρυφό
σαν ένα μικρό φυλαχτό
ή ένα κρυμμένο θησαυρο.
Από τον Μανώλη Τ.
ΧΑΡΙΖΩ ΚΑΡΔΙΑ
Δεν χαρίζω λουλούδι, κάτι που μυρίζει
δεν χαρίζω χρυσάφι, κάτι που γυαλίαζει.
αλλά δίνω μια καρδιά, κάτι που αξίζει.
Από τον Ιάκωβο
ΖΗΣΕ ΑΛΛΙΩΣ
Ζήσε το σήμερα
ξέχνα το χθές
ασε τους άλλους
και ζήσε όπως θες
από τον Ιορδάνη
Μακάρι η ζωή να ήταν καλοκαίρι
κ' τα όνειρα σε θάλασσες
να ταξιδεύουν
Μακάρι ο χειμώνας πια να φύγει
κ' η ζωή χαρούμενη να γίνει
Μακάρι η χαρά και η ξεγνοιασία
να στολίζουν για πάντα την καρδιά
Από την Λίλα (μέχρι πρόσφατα γνωστή ως Γαβριέλα, σε ευχάριστω Λίλα.)
...Χωρίς αγάπη...
Μέρα χωρίς αγάπη
νύχτα με ένα δάκρυ
Η αγάπη έφυγε μακριά
Τώρα σκοτείνιασε η καρδιά
θα περιμένω όμως σιωπηλή
σε μένα να 'ρθει πάλι το φιλί
γιατί αγάπη χωρίς δυο
φθινόπωρο, γεμάτο κρύο
Τα όνειρα χαθήκανε
πια δεν αντέχω άλλο
σε περιμένω σκυθρωπή
σαν δώρο τέλειο και μεγάλο.
από τον Γιώργο
Ανύπαρκτη ζωή
Το μέλλον δεν μας ανήκει
δεν ξέρουμε τι θα απογίνει
Είμαστε τόσο μικροί
σαν μια σελίδα από χαρτί
Η οικονομία και η κοινωία
είναι τραγικες σαν να
έτρωγες φακές
Το μέλλον δεν μας αρμόζει
περιμένουμε μια καλύτερη ζωή
από τον Μάριο
ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΙΑ
Τα έθνη θα αυξηθούν και θα πέσουν. Οι πόλεμοι θα χαθούν και θα κερδηθούν.
Οι ζωές θα αρχίσουν και θα τελειώσουν, αλλά ένας αληθινός φίλος είναι πάντα αιώνιος.
Η αγάπη είναι σπανιότερη από κάθε μεγαλοφυχία....................
Και η φιλία είναι σπουδαιότερη από κάθε είδους αγάπη...............!!!
Η αληθινή φιλία είναι βασισμένη στην εμπιστοσύνη, την τιμιότητα και την ειλικρινή γενναιοδωρία των καρδιών μας...
Και το σπουδαιότερο και μέγιστο δώρο....... δε βρίσκεται σε ένα πολυκατάστημα, ούτε κάτω από ένα ανοιξιάτικό δέντρο...............
αλλά στις καρδιές των μοναδικών και φυσικά αληθινών φίλων μας.
Αλλά ..... πραγματικά στις μέρες μας πιστεύετε ότι η αληθινή φιλία είναι κάτι το συνηθισμένο..................?
Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα, αφού οι περισσότεροι κοιτάνε το συμφέρον τους και κάνουν τη δουλειά τους.
Έτσι........... εγώ αναφέρομαι σε πραγματικούς φίλους, οι οποίοι θα σταθούν και στα δύσκολα .............όταν κάποιοι άλλοι θα σφυρίζουν αδιάφορα. :( :)
Από τον Μανώλη Π.
Σαν ένα δάκρυ στην ψυψή σου
Έκλεισα τα μάτια... και ονειρεύτηκα
- τι αστείο!-
Στον κόσμο των παραμυθιών
όπου η καρδιά είναι γεμάτη κρύο
Οι άνθρωποι γελοίοι, σκυθρωποί
μάσκες βαμμένες με ψευτιά
μακάρι να μενα παιδί
σαν άστρο που φυγε στην ξενητιά
Βουλιάζω στου πελάου το κύμα
μα άν χαθώ θα είναι κρίμα
γιατί για αχάριστους επαίτες
τα όνειρα σχιστήκανε σαν ποίημα
Σαν ποιήμα από όνειρα χαμένα
παιχνίδια της ζωής μας παγωμένα
μα δε διαλέγουμε ανθρώπους να αγαπάμε
ούτε ζωές στα δίχτυα τους να πάμε
Γιατί η ζωή στιγμές με λόγια
γιατί η ζωή στιγμές με χρόνια
με χρόνια που όσα προχωράνε
τα όνειρα μας τυραννάνε
Ακόμα κι αν δεν έχει σημασία
η βαρετή ζωή βρίσκει ουσία
όταν χαμόγελα σκορπούμε
όπως τα όνείρα που θα εκπληρωθούνε
Γιατί όσο κι αν οι άθλιοι πληγώνουν
τις σκέψεις και τους πόθους τους ματώνουν
στο τέλος πάντα θα πληρώνουν
για όσα όνειρα σκοτώνουν.
Ακόμα κι αν το τέλος μας ζυγώσει
σαν αφελές παιδί θα μας βουρκώσει
μα ξέρουμε ότι ταξίδι ξεκινάει
στο άγνωστο η ελπίδα ίσως πάει.
Σε κάποια άλλη ζωή
ίσως η αγάπη ακουστεί
και η αλήθεια θα δωρίσει
αυτά που είχαμε απαιτήσει:
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ 'ΦΥΓΑΝ ΣΑΝ ΠΟΥΛΙΑ
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΗ ΦΩΛΙΑ
ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΒΡΕΧΕ ΠΟΛΥ
ΣΑΝ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ
Από την Αγγελική
Εργασία (δεν είμαι σίγουρος αν αυτός είναι τίτλος του ποιήματος...)
Αυτή που τη γη έχει σκεπάσει
Αυτή που το χρώμα της καθρεφτίζεται στον ουρανό
Αυτή που σαν θυμώσει ενώνεται με την Μάνα Γή.
Κι ο ταλαίπωρος ο ναύτης που τόσο την αγαπάει βυθίζεται στην αγκαλιά της για μια αιώνια ζωή.
Άυτοί οι ταλαίπωροι που τόσο την αγαπούσαν τιμωρήθηκαν,
ζώντας σε έναν κόσμο παράξενο, αγνωστο για αυτούς και τα παιδιά της
που ζουν κάτω από το μαλακό της στρώμα, ταραγμένα κι αυτά,
αποζητούν μια γωνιά για να κρυφτούν.
Σαν το ξημέρωμα της Αυγής αλλάζει όψη, μετατρέπεται, μεταμορ΄φώνεται σε ένα πλάσμα φιλόξενο.
Η φωνή της εξημερώνει τα άγρια θηρία, εξγανίζει τις ψυχές των ανθρώπων
Η στάση της εκείνη τη στιγμή δίνει την ευκαιρία για απόλαυση στα ταλαιπωρημένα κορμιά των ναυτών.
Η αγαλλίαση, η ηρεμία, και η ανεμελία που σου προσφέρει σε εξαναγκάζουν να την ερωτευτείς
να την παντρευτείς
Πολλοί θέλησαν να την δαμάσουν
πολλοί θέλησαν να δώσουν τα πάντα για αυτήν
πολλοί θέλησαν να την εξερευνήσουν
ΕΓΩ, όμως, θέλω να της μοιάσω
Από τον Σπύρο
Η ΖΩΗ
Αναζητώ ένα μέλλον
που θα μου δώσει ζωή
Μια ζωή χωρίς φραγμούς
και περισπασμούς
Αναζητώ τον εαυτό μου
για να γνωρίσω τον κόσμο
Έναν κόσμο που θα μοιάζει με Παράδεισο
Αναζητώ τη ζωή
για να μπορέσω να δω το μέλλον
Αναζητώ τη ζωή
ώστε να νιώσω, να αισθανθώ !
Να ζήσω!
από τον Κώστα
Όνειρα κι ελπίδες
Στον εικοστό αιώνα
οι νέοι λαχταρούν
την περιπέτεια να ζήσουν
κι απ' τα αδιέξοδα να βγούν.
Οράματα και προσδοκίες
για νέους και παιδιά
που ελπίζουν για το μέλλον
να ζήσουν ειρηνικά.
Ζωή χωρίς πόλέμους
ονειρεύονται συχνά...
ζωή χωρίς την φτώχεια
γεμάτα ξεγνοιασιά
΄
Τα όνειρα δίνουν αξία
στην άχαρη ζωή
και μας γεμίζουν ελπίδα
χαρά και προσμονή
Το παρελθόν ανάμνηση θαμπή
το παρόν αξίζει να το ζεις
το μέλλον μας ανήκει
χωρίς υπερβολή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου