Η άλωση της Κωνσταντινούπολης beta ( Περί ψηφιακών αφηγήσεων)

Όταν παρακολουθούσα τα σεμινάρια β' επιπέδου  στις ΤΠΕ και κληθήκαμε να κάνουμε μια ψηφιακή αφήγηση, εγώ ασχολήθηκα  με την άλωση της Κωνσταντινούπολης. 

   Στην πραγματικότητα βέβαια,  συνένωσα δυο υπάρχοντα βίντεο που είχα φτιάξει παλιά για σχολικές γιορτές( και είχα χρησιμοποιήσει εδώ κι εδώ) και τους έβαλα voice over.
(Επειδή δεν το λέω στο βίντεο και για λόγους ηθικής τάξης να πω εδώ  ότι ως μουσικό χαλί  χρησιμοποίησα αποσπάσματα από την διασκευή του Βαγγέλη Παπαθανασίου στον "Τη υπερμάχω στρατηγώ" και το τραγούδι της Adele  "Skyfall"...)
Πριν το δείτε να ξεκαθαρίσω ότι  ούτε Φώσκολο έβλεπα, ούτε Σπανουδάκη ακούω...  Η ανάγκη!!!!

  Με αφορμή την εμπειρία μου (όχι μόνο αυτής της περίπτωσης) θα ήθελα να εκφράσω τον προβληματισμό μου για τον κατά πόσο ενδείκνυται η ψηφιακή αφήγηση στην εκπαιδευτική διαδικασία, εστιάζοντας ΜΟΝΟ στα προβλήματα που μπορεί να ανακύψουν, κυρίως στην αίθουσα πληροφορικής,  καθώς τα οφέλη είναι γνωστά και αδιαμφισβήτητα (τρόπος προσωπικής έκφρασης,  διαφορετική οπτική γωνία και γλωσσικό επίπεδο, σύνδεση της  γνώσης με την έμφυτη στον άνθρωπο επιθυμίας να αφηγείται και να ακροάται ιστορίες κτλ ). 

 1) Είναι εξαιρετικά χρονοβόρα. Εγώ ξεκίνησα κάτι άλλο (το οποίο επέκτεινα και ολοκλήρωσα εν ευθέτω χρόνω για λόγους προσωπικής ευχαρίστησης -  ή εμμονοληψίας, διαλέγετε και παίρνετε) και επειδή δεν προλάβαινα κατέφυγα στην μεταποίηση ήδη υπάρχοντος υλικού. Αλλά, μόνο  και μόνο για το μιξάρισμα του ήχου κατανάλωσα ένα απόγευμα, με πολύ φτωχά αποτελέσματα.  Για να μην αναφέρω ότι κάθεσαι και ηχογραφείς δεκαπέντε χιλιάδες φορές, γιατί την μία μπέρδεψες τα λόγια, την άλλη είναι πολύ σιγανά, την τρίτη είναι πολύ δυνατά, την τέταρτη τα είπες επίπεδα, την πέμπτη πέρασε αεροπλάνο, την πέμπτη γάβγισε ο σκύλος κ.ο.κ..

2) Είναι αδύνατο να δημιουργηθεί σε συνθήκες εργαστηρίου πληροφορικής καθότι απαιτείται ηχογράφηση, πρώτον, και, δεύτερον, είναι αδύνατον να γίνει σωστή μίξη του ήχου.  Αυτά, συνυπολογίζοντας ότι υπάρχουν στην καλύτερη περίπτωση  τρεις ή τέσσερις ομάδες στον ίδιο χώρο  που είτε κάνουν το ίδιο πράγμα είτε όχι μοιραία και αναπόφευκτα πρέπει να συνεννοηθούν. 

3) Μπορεί τα παιδιά να είναι εξοικειωμένα με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι εξοικειωμένα και με τη  γενικότερη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών. Πράγμα που σημαίνει ότι η προαπαιτούμενη γνώση χρήσης προγράμματος επεξεργασίας βίντεο  δεν υφίσταται, άρα πρέπει να συνυπολογίσουμε στην εκπαιδευτική διαδικασία  και  το χρόνο εκμάθησης του προγράμματος, οπότε...

4) Μπορεί να είμαι καλός μαθηματικός, φυσικός, φιλόλογος κ.τ.λ.  και ενδέχεται να έχω καταφέρει να χρησιμοποιώ ένα πρόγραμμα, αυτό όμως  δεν σημαίνει ότι μπορώ και να το μάθω σε άλλους. Άρα, και χωρίς να θέλω να κάνω "εισπήδηση"  στα χωράφια των συναδέλφων πληροφορικάριων, αν θέλουμε να βάλουμε την τεχνολογία στα σχολεία καλό θα είναι στο μάθημα της Πληροφορικής να διδάσκονται - αν γίνεται, δεν φαίνεται-  βασικά προγράμματα. 

5) Είθισται να χρησιμοποιείται για τις σχολικές ψηφιακές αφηγήσεις το πρόγραμμα Windows movie maker  καθώς  διατίθεται μαζί με τα Windows. Το γεγονός αυτό προξενεί ποικίλα προβλήματα: α) Δεν δίνει δυνατότητα να αποθηκεύσεις ένα ημιτελές έργο και να το δουλέψεις σε άλλο υπολογιστή.β) Οι εκδοχές του προγράμματος που περιλαμβάνονται μέχρι τα XP  δεν δίνουν δυνατότητα μίξης ήχου. (Τελικά, μετά από δέκα χρόνια την βρήκα την δυνατότητα, για την αποτελεσματικότητας δες το δ) παρακάτω και θεώρησέ το βελτίωση) γ) Στα Vista  και στα 7 το πρόγραμμα δεν  συμπεριλαμβάνεται και χρειάζεται  κατεβάσεις ένα παρεμφερές πρόγραμμα που ονομάζεται Windows Live Movie Maker δ) Η δυνατότητα μίξης ήχου που παρέχουν οι  νεότερες εκδοχές του προγράμματος είναι πολύ φτωχή. Πατάς ένα κουμπάκι και δίνεται έμφαση σε όλη τη μουσική. Πατάς ένα κουμπάκι και δίνεται έμφαση σε όλη την αφήγηση. Δεν πατάς κανένα κουπάκι και δεν δίνεται έμφαση πουθενά. Πράγμα που σημαίνει ότι για το σωστό αποτέλεσμα απαιτούνται εξειδικευμένα προγράμματα επεξεργασίας βίντεο, τα οποία είναι πιο πολύπλοκα και πιο ακριβά ( εκτός αν κατεβάσει κανείς κρακαρισμένη εκδοχή, αλλά δεν φαντάζομαι κάποιος από εμάς να ωθεί τους μαθητές του σε παράνομες πράξεις, έτσι δεν είναι;).

6)  Δοθέντων των παραπάνω, δεν προσφέρεται για ομαδική εργασία. Κλασσικά, ο "καλός" μαθητής θα το πάρει στο σπίτι του και θα το φτιάξει μόνος του. 

7) Ακριβώς επειδή είναι δύσκολο και χρονοβόρο, το πιο πιθανό είναι τα παιδιά, ακόμα και τα πιο φιλότιμα, να το αντιμετωπίσουν ως "ξεπέτα".  Εδώ εγώ το αντιμετώπισα έτσι... Θέλω να πω πως ωραία είναι αυτά τα δημιουργικά, αλλά άλλο να κάνεις κάτι γιατί γουστάρεις κι άλλο γιατί στο έβαλαν στο σχολείο... Κατά παραγγελία δημιουργικότητα γίνεται;

8) Όσο εντυπωσιακή μπορεί να γίνει μια ψηφιακή αφήγηση αν πετύχει, τόσο πιθανό είναι να μην πετύχει και να βγει πατάτα. Σαν τη δική μου,  καληώρα... (Ο Σπανουδάκης μαθαίνω, διαφωνεί... Αν είχα βάλει και το "Θα ΄ρθεις σαν αστραπή" θα μ' είχε λατρέψει κιόλας)