Πιο σωστή παροιμία βέβαια θα ήταν "τι του λείπει του ψωριάρη φούντα με μαργαριτάρι".
Κοντά 70 χρόνια μετά την Ανεξαρτησία, και η "Μεγάλη Ιδέα" είχε μείνει ιδέα μόνο, και μάλιστα με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της. Τη εξαιρέσει των Επτανήσων που παραχώρησε ως εκδούλευση στην Ελλάδα η Αγγλία, όταν φάνηκε ότι ήταν ασύμφορη η
κατοχή τους λόγω των συχνών ανταρσιών των Επτανήσιων, και της Θεσσαλίας που παραχωρήθηκε από σπόντα, η ανασύσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν ακόμα μακριά. Αυτή η αδημονία ήταν η αιτία του πολέμου του 1897. Η αφορμή υπήρξε η απροθυμία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να εφαρμόσει τις υπέρ των Ελλήνων μεταρρυθμίσεις της Συνθήκη της Χαλέπας (1878), ένα γεγονός που προκάλεσε εκ νέου αναταραχές στο νησί ,τις οποίες οι Οθωμανοί έπνιξαν στο αίμα και οι Κρητικοί έκαναν ακόμα μια επανάσταση ζητώντας ένωση με την Ελλάδα. Ελληνικό στρατιωτικό σώμα αποβιβάστηκε στην Κρήτη και πέτυχε σημαντικές νίκες εναντίον των Τούρκων, ωστόσο εξαναγκάστηκε να αποσυρθεί μετά από απαίτηση των Μεγάλων Δυνάμεων οι οποίες είχαν κι αυτές ήδη αποβιβάσει στρατό στο νησί για να αποτρέψουν περαιτέρω μεταφορά οθωμανικού στρατού. Στα πλαίσια αυτά οι Δυνάμεις παραχωρούν αυτονομία στην Κρήτη, η Οθωμανική Αυτοκρατορία δέχεται . Η Ελλάδα, που διαφωνεί επιδιώκοντας την Ένωση, αντιπροτείνει δημοψήφισμα, ώστε οι ίδιοι οι Κρητικοί να αποφασίσουν το μέλλον τους, το οποίο δεν γίνεται δεκτό από τις Μεγάλες Δυνάμεις εξαιτίας του προφανούς του αποτελέσματος προφανώς (Δεν ξέρω αν έχετε ένα deja vu με το καλοκαίρι;). Η Ελλάδα, τέσσερα χρόνια μετά την πτώχευση και με αγύμναστο και μη εξοπλισμένο στρατό, βρίσκεται σε πολεμικό αναβρασμό και μέσα στην έκρυθμη κατάσταση κηρύσσεται γενική επιστράτευση. Στο μεταξύ, ομάδες ατάκτων εισβάλλουν στην Μακεδονία και δίνουν την ευκαιρία στην Οθωμανική Αυτοκρατορία να κηρύξει το πόλεμο στις 18 Απριλίου. Οι τουρκικές δυνάμεις προελαύνουν άνετα φτάνοντας μέχρι τον Δομοκό για πλάκα . Κι ο θρύλος λέει ότι ο Τούρκος στρατηγός λογάριαζε να πιουν το καφεδάκι τους στην Αθήνα το απόγευμα. . Τον πρόλαβε όμως η κατάπαυση του πυρός που κήρυξε ο σουλτάνος στις 20 Μαΐου με προτροπή της Ρωσίας. Η συνθήκη ειρήνης που υπογράφηκε τον Δεκέμβρη της ίδιας χρονιάς παραδόξως δεν κόστισε εδαφικά στην Ελλάδα, πλην ενός μικρού κομματιού της Θεσσαλίας, όμως η χώρα αναγκάστηκε να πληρώσει υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις και, για να τις πληρώσει, αναγκάστηκε να αποδεχτεί να μπει σε καθεστώς διεθνούς οικονομικού έλεγχου, κατόπιν επιμονής μια χώρας να δεις πως τη λέγανε. Α, Γερμανία... ( Τα deja vu ξαναγυρίζουνε...)
Την εξέλιξη του πολέμου μπορείτε να δείτε σε αυτό το βίντεο
και σε αυτό το βίντεο ( με την επισήμανση πάντως ότι ο χάρτης λέει βλακείες όσον αφορά την Κέρκυρα. Ποτέ δεν ήταν υπό τουρκική κατοχή άλλωστε )
Βέβαια, κι Οθωμανική Αυτοκρατορία πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένη εξίσου. Διότι σε έναν πόλεμο στον οποίο επικράτησε δεν κέρδισε τίποτα κι εξαναγκάστηκε να αποδεχτεί τη δημιουργία της αυτόνομης "Κρητικής Πολιτείας" με την οποίο de facto η Κρήτη αποσχίστηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία για να ενωθεί 15 χρόνια μετά την Ελλάδα. Πολλοί Τουρκοκρητικοί έφυγαν από την Κρήτη και αρκετοί από αυτούς μεταφέρθηκαν στα Δωδεκάνησα. Όσοι κατευθύνθηκαν στην Ρόδο έμειναν σε ένα προσφυγικό συνοικισμό που δημιουργήθηκε μετά τις Κάτω Πέτρες γι' αυτούς,τα "Κρητικά" προφανώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου