Βγαίνοντας από τη Β' Γυμνασίου

Είναι περίεργος μήνας ο Ιούνιος στα σχολεία. Η είσοδος του καλοκαιριού, οι πρώτες ζέστες και οι πρώτες βουτιές, η ανυπομονησία για τις διακοπές, η χαλάρωση και η ξεκούραση από τα μαθήματα και τις υποχρεώσεις μιας ολόκληρης χρονιάς. Και μαζί, το τέλος του σχολείου, το άγχος των εξετάσεων, η αίσθηση ότι μεγαλώνεις και αφήνεις πίσω σου άλλη μια τάξη, ο αποχαιρετισμός. Θυμάμαι μικρή να σκέφτομαι ότι η περίοδος των εξετάσεων είναι ο πιο ταιριαστός τρόπος να τελειώνει μια σχολική χρονιά: εκνευρίζεσαι τόσο από τη διαδικασία που δε σου μένει χώρος να σκεφτείς το τέλος της τάξης με νοσταλγία, με σφιγμένη καρδιά γι' αυτό που φεύγει. 

Μ' έπιασε πάλι το μελοδραματικό μου. Είναι που πρέπει να κάνω την αποχαιρετιστήρια ανάρτηση στη φετινή Β' Γυμνασίου, στα παιδιά με τα οποία μέσα από την Ιλιάδα και τη Λογοτεχνία συνοδοιπορήσαμε ένα κομμάτι του δρόμου. Από τα δύσκολα και τα ωραία κομμάτια... Κι εδώ, χωρίζουν τα μονοπάτια μας - και το πού πάει καθένας, θα το μάθετε σ' αυτήν την ανάρτηση!

πίνακας του V. Kush

Ως κλείσιμο του μαθήματος της Λογοτεχνίας, διαβάσαμε το ποίημα του Ζ. Πρεβέρ, "Βγαίνοντας από το σχολειό". Ταξιδέψαμε μαζί του στον πιο παράξενο γύρο της γης και επιστρέψαμε στην τάξη μ' ένα χαμόγελο για όσα τρελά, ασυνάρτητα και ονειρεμένα συναντήσαμε. Και τότε, το συνειδητοποιήσαμε: είναι η τελευταία ώρα που κάνουμε Κείμενα για φέτος. Είναι η τελευταία μέρα των μαθημάτων! Τελειώνουμε τη Β' Γυμνασίου!

Ζήτησα, λοιπόν, από τα παιδιά να κλείσουν τα μάτια και να φανταστούν τη στιγμή αυτή που θα βρίσκονται για τελευταία φορά στο τμήμα τους. Περιέργως, είναι άδειο -ούτε φωνές, ούτε παιδιά, ούτε τρεχαλητά. Είναι ο καθένας μόνος του και αποχαιρετά αυτή τη χρονιά με τα καλά και τα στραβά της. Μαζεύει τα πράγματά του, κλείνει τα παράθυρα κι ακούει το κουδούνι. Ανοίγει την πόρτα, ξέροντας ότι αυτό το μικρό βήμα που θα κάνει για να βγει από την τάξη, θα σημάνει το κλείσιμο ενός κεφαλαίου. Είναι, όμως, το άνοιγμα ενός καινούριου. Αυτό το μικρό βήμα είναι μαγικό κι έχει τη δυνατότητα να τους μεταφέρει οπουδήποτε - μακριά, κοντά, με παρέα ή χωρίς, σε μέρη που δεν έχει δει ποτέ ή σε μέρη που δεν υπάρχουν καν έξω από τη φαντασία του! 

πίνακας του V. Kush

Άφησα κάποιον χρόνο για να "ζήσουν το όραμά τους" και με ένα κλικ των δαχτύλων τους επανέφερα στη... σκοτεινή πραγματικότητα. Δεν έχει χτυπήσει ακόμα το κουδούνι, δεν έχει ακόμα τελειώσει το μάθημα και δε βρίσκονται στο ιδανικό μέρος που φαντάστηκαν: στην τάξη είναι, στριμωγμένα στα θρανία τους με μια λευκή κόλλα τετραδίου μπροστά τους. 

Κι όμως, δεν χάνουμε την ονειρική ατμόσφαιρα! Οι λέξεις είναι αυτές που θα κρατήσουν ζωντανή την πραγματικότητα που έχτισε το μυαλό τους. Κάθε παιδί θα αποτυπώσει σε ένα σύντομο κείμενο, ας πούμε σε δυο-τρεις στίχους, τις εικόνες που είδε και το ταξίδι που έκανε καθώς βγήκε από κείνη την ξύλινη πόρτα της τάξης.

Κατόπιν, μαζέψαμε όλα τα χαρτιά, τα ρίξαμε σε μια κληρωτίδα και σε τυχαία σειρά ανασύραμε τις αναμνήσεις. Καταγράψαμε τους στίχους κατά σειρά εμφάνισης (!) και φτιάξαμε ένα υπερρεαλιστικό ποίημα (ο Ζ. Πρεβέρ πρέπει να ζηλεύει πάάάρα πολύ), ταυτόχρονα συλλογικό, επειδή μετέχουν όλα τα παιδιά του τμήματος, και ατομικό, επειδή κάθε κομμάτι του έχει γραφτεί αυτόνομα. 

Τα δυο ποιήματα, ένα του Β1 και ένα του Β2, ξεκινούν με τον στίχο "Βγαίνοντας από το σχολειό" και μας πηγαίνουν... όπου τα παιδιά ήθελαν να μας πάνε!  Ως επίλογο αυτής της πιο-αναλυτικής-δε-γίνεται εισαγωγής, θέλω να πω ένα "ευχαριστώ" στα παιδιά που φέτος με πήραν μαζί στο ταξίδι τους!

Β1

Βγαίνοντας από το σχολειό, 

Ο Αντώνης μου είπε να πάμε στη Γαλλία. Όλοι οι άνθρωποι γέλαγαν, τραγούδαγαν και ήταν σαν παραμύθι. Καθώς πηγαίναμε στη γέφυρα του Σηκουάνα, ένα κρύο αεράκι φύσηξε και αυτός μου έδωσε το μπουφάν του. Τότε βάλαμε την καρδιά με κλειδαριά στη γέφυρα και πετάξαμε το κλειδί στον ποταμό. Ήμασταν έτοιμοι για να πάμε στο Σαντιάγο-Μπεναρμπέου.

Έκανα τον τελευταίο γύρο μου μέσα στην τάξη, αφήνοντας αναμνήσεις, γέλια και ωραίες στιγμές. Με το που βγήκα από την πόρτα, έκανα ένα στιγμιαίο κούνημα των δακτύλων και μεταφέρθηκα αμέσως, εντελώς στιγμιαία, στην αγαπημένη μου παραλία, με το αγαπημένο μου πρόσωπο. Το αγαπημένο μου σημείο ήταν να μου κάνουν αέρα με μεγάλα φύλλα από φοινικόδεντρα και να πίνω χυμό καρύδας!

Βρέθηκα στην Ιαπωνία. Τότε όλη η γη άρχισε να διαλύεται κι εγώ να ανεβαίνω ψηλά και κάπου εκεί όλοι άρχισαν να με προσκυνούν σαν να είμαι θεός. Τότε, αυτήν την τέλεια στιγμή, η κυρία μου είπε να ανοίξω τα μάτια μου. Ό,τι χειρότερο!

Βρίσκομαι στο μέρος που ονειρευόμουν, στην Νέα Υόρκη!

Πήγα στη Ρόδο και πήρα το διαστημόπλοιο και πήγα Ιταλία, στον πύργο της Πίζας, με τον Άλεξ. Ξαφνικά, άνοιξε μια πόρτα και η αίθουσα ήταν γεμάτη λεφτά!

Μεταφέρθηκα σε ένα πάρα πολύ υπέροχο και μαγευτικό μέρος, στη Disneyland. Βρισκόμουν πάνω σε μια μεγάλη σκηνή και από κάτω υπήρχε πολύ πλήθος.

Μεταφέρθηκα εντελώς μαγικά με ένα βήμα στο Nanuya Levu με όλο το Β1 κάνοντας βουτιές στη θάλασσα. Μετά ξαπλώσαμε κάτω από τους φοίνικες γελώντας στην ανάμνηση όλων αυτών που περάσαμε μαζί! Έπειτα, τα αγόρια άναψαν φωτιά και μπήκαμε μες στη θάλασσα μόνο με το φως του φεγγαριού. 

Μεταφέρθηκα μαγικά μπροστά στο γήπεδο της Ισπανίας στη Μαδρίτη, μαζί με πολύ κόσμο, σχεδόν όλο το σχολείο. Να! Βγαίνουν οι παίχτες της Ρεάλ!

Μεταφέρθηκα απευθείας στο Παρίσι. Κι εκεί είδα ότι με περίμενε ένα μηχανάκι για να γυρίσω πίσω...

Μεταφέρθηκα δια μαγείας σε ένα πολύχρωμο ανεμοστρόβιλο. Μόλις έφτασα στη Χαβάη, ένα δροσερό αεράκι ανέμιζε στα μαλλιά μου και ξαφνικά φορούσα ρούχα χαβανέζας.

Ξαφνικά, βλέπω ένα αερόστατο από χρυσό! Μπήκα μέσα, έκλεισα τα μάτια και όταν τα άνοιξα, βρισκόμουν στην Ινδία, στον γάμο της Τζαρούτ με τον Χασάν!

Μεταφέρθηκα με το αυτοκίνητό μου στη θάλασσα, μετά στο σπίτι και αργότερα στην πλατεία μαζί με όλους μου τους φίλους.

Έπεσα σε μια νεροτσουλήθρα, καταλήγοντας σε ένα καλοκαιρινό πάρκο με κόσμο, πολλές τσουλήθρες και πισίνες!

Βρέθηκα σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο με πισίνα μαζί με τις φίλες μου.

Εξαφανίστηκα με έναν μαγικό τρόπο, δύσκολο να τον εξηγήσεις, και βρέθηκα σε μια παραλία με ηλιοβασίλεμα.

Πέταξα στο σχολείο της Κρεμαστής με τις φίλες και τους φίλους μου, τα ξαδέλφια και την "αδελφή μου".

Μόλις έκανα ένα μαγικό βήμα, ξαφνικά μεταφέρθηκα στον απέραντο ουρανό, πάνω σε ένα αφράτο σύννεφο και άρχισα να πηδάω από το ένα σύννεφο στο άλλο! Και είδα μια τεράστια μαύρη πύλη, την άνοιξα και έφτασα σ' ένα εκπαιδευτικό κέντρο με ανθρώπους ντυμένους στα πράσινα. Το μόνο που ήθελα ήταν να συμμετάσχω κι εγώ: έτσι κι έγινε!

Είδα τον εαυτό μου στην Ισπανία, να παίζω ποδόσφαιρο στις γειτονιές.

Κατά κάποιον τρόπο, πήγα με τις φίλες μου σε ένα ήσυχο μέρος, που είχε πρασινάδα. Και ήταν πολύ ωραίο!

Β2

Βγαίνοντας από το σχολειό, 

Παίρνω το πρώτο αεροπλάνο για Κρήτη, για να δω τους φίλους μου.

Πήγα σ' έναν διαφορετικό κόσμο, στον οποίο υπήρχαν παιδιά που διασκέδαζαν ελεύθερα και υπήρχε μόνο χαρά, χωρίς να τους εμποδίζει κανείς!

Πήγα τρέχοντας στο σπίτι, πήρα το μηχανάκι, πήρα το αεροπλάνο και πέταξα για Αμερική!

Πήγα στον αγώνα που παίζει Ρεάλ-Ντόρμουντ.

Ταξίδι, Κάλυμνος, στιγμές, απερίγραπτη αγάπη, χαρά, κατασκήνωση, τέλος, σχολείο ξανά.

Πήγα σ' έναν μαγικό κόσμο πετώντας και γνώρισα τα είδωλά μου κι ήμουν με φίλους

'Ημουν εκεί στο Νησί μου, με όλους τους δικούς μου ανθρώπους, χαρούμενη αλλά πάντα νοσταλγώντας τις παλιές μέρες και το μάθημα.

Με κάθε χτύπημα των δαχτύλων, βρισκόμουν όπου ήθελα. Ήμουν μόνο με τον καλύτερό μου φίλο και κάναμε ό,τι ονειρευόμασταν σαν να ήταν το τελευταίο μας λεπτό μαζί

Θα πάω σ' ένα νησί, στη θάλασσα όλη μέρα!

Πήγα στο αεροδρόμιο και μετά βρέθηκα σε μια παραλία πίνοντας τον χυμό μου και κάνοντας μπάνιο με πολλές γυναίκες

Κάνοντας το καλύτερο βήμα της ζωής μου, βρέθηκα στην Ισπανία!

Πάω Αμερική, στου θείου μου το ξενοδοχείο με το κοκτέιλ στο ένα χέρι, στο άλλο το αντηλιακό!

Θα συναντηθούμε με την τάξη μου στο αεροδρόμιο για Μύκονο

Έφυγα πετώντας σε όλον τον ουρανό και πολεμούσα!

Μαρία Α., Αναστασία Α., Χανόρα Α., Παρασκευή Α., Γαβριέλα Β., Δανιήλ Γ., Κλεονίκη Γ., Σταύρο Γ., Χάιδω Δ., Γιάννη Ε., Ευαγγελία Ε., Άρμπρι Ζ., Κατερίνα Ζ., Νίκη Ζ., Ευρυδίκη Ζ., Κυριακή Θ., Πηγή Κ., Κωνσταντίνε Κ., Μαρία Κ., Άντζελα Λ., Αθανασία Μ., Νίκο Μ., Αμαρίλντο Μ., Αλέξανδρε Μ., Γιώργο Μ., Ντενίσα Μ., Ελισάβετ Μ., Σάββα Π., Χρήστο Σ., Κλεμεντίνο Σ., Ειρήνη Σ., Αγγελική Σ., Παντελή Τ., Φράνκο Φ., Κατερίνα Χ. ....

ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!