Κάλλιστα θα μπορούσε να ονομαστεί και "A song of ice and fire" η συγκεκριμένη ανάρτηση, μιας και το μέρος για το οποίο θα μιλήσουμε είναι πολύ βόρεια και τουλάχιστον τον χειμώνα είμαι σίγουρος ότι παγώνει. Αλλά, καθώς δεν έχουμε ούτε δράκους ούτε Νάιτ Κινγκ, ας μείνουμε στον αρχικό τίτλο ο οποίος περιγράφει με πλήρη ακρίβεια την περιοχή αυτή, η οποία είναι ένας καταρράκτης και μια άσβεστη, αιώνια φλόγα.
Αιώνια φλόγα ή άσβεστη φωτιά είναι η ονομασία που δίνεται σε φωτιές οι οποίες δεν σβήνουν ποτέ. Οι φωτιές αυτές μπορεί να είναι αναμμένες σκόπιμα από τον άνθρωπο για θρησκευτικούς λόγους, όπως η φλόγα που φρόντιζαν οι Εστιάδες στην αρχαία Ρώμη, ή για λόγους απόδοσης τιμών, όπως πολλές φλόγες που καίνε σε αρκετές χώρες κοντά σε διάφορα μνημεία του Αγνώστου Στρατιώτη. Άλλες φορές όμως οφείλονται σε φυσικά αίτια και είτε έχουν ανάψει από κάποιο ατύχημα, όπως η φωτιά της Νταρβαζα (για την οποία έχουμε μιλήσει εδώ) ή εκείνη στο ορυχείο στην πόλη Σεντράλια της Αμερικής, ή καίνε από μόνες τους από πολύ παλιά, όπως οι άσβεστες φωτιές του Αζερμπαϊτζάν, της Τουρκίας ή του Ιράκ οι οποίες αποτέλεσαν την βάση των πυρολατρικών περσικών θρησκειών, ή το Burning Mountain στην Αυστραλία.
Από όλες αυτές εμένα που κίνησε την περιέργεια μια μικρούλα αιώνια φλόγα στο Τσέζνατ Ριτζ Πάρκ, που βρίσκεται στο βόρειοδυτικό μέρος της πολιτείας της Νέας Υόρκης. Εκεί σε μια μικρή σπηλιά από σχιστόλιθο, πίσω από έναν μικρό καταρράκτη που ονομάζεται προφανώς Καταρράκτης της Αιώνιας
Φλόγας, ανάβει μια φλόγα ύψους από 2 έως 8 εκατοστά, η οποία δεν σβήνει σχεδόν ποτέ. Υπάρχουν αναμφίβολα διάφορες παραδόσεις που συνδέουν το περιστατικό με υποτιθέμενες μυστηριακές δυνάμεις που σχετίζονται με την ύπαρξη νεράιδων και ξωτικών. Αλλά το γεγονός ότι δεν υπάρχουν νεράιδες ή ξωτικά καθώς και η έντονη μυρωδιά φυσικού αερίου που υπάρχει στη σπηλιά αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα του λόγου για τον οποίο η φλόγα καίει συνεχώς.
Έρευνες έδειξαν η φωτιά οφείλεται σε φυσικό αέριο το οποίο διαρρέει από διάφορες σχισμές της σπηλιάς, με το αξιοσημείωτο μάλιστα ότι αποτελείται από μεγαλύτερο ποσοστό αιθανίου και προπάνιου σε σχέση με άλλες σχετικές διαρροές αερίου στον κόσμο. Εκτιμήθηκε ότι κάθε μέρα διαρρέει περίπου ένα κιλό αερίου. Το μεγαλύτερο μέρος από αυτό διαχέεται στον αέρα, ένα μικρό όμως ποσοστό είναι εκείνο το οποίο διατηρεί την φλόγα αναμμένη για πάντα. Για πάντα; Όχι ακριβώς. Η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές από την υγρασία, τυχαίνει να σβήνει η φλόγα και να χρειάζεται να ξανανάψει, αλλά κατά τα λοιπά, αν ξανανάψει, καίει συνεχώς και επί μακρόν και είναι άγνωστο πώς και πότε ξεκίνησε για πρώτη φορά. Εικάζουν ότι κάποιοι αυτόχθονες κάτοικοι της Αμερικής, σε ακαθόριστο χρόνο πολύ παλιά, μπήκαν στην σπηλιά και άναψαν φωτιά για να ψήσουν το κυνήγι τους. Κι έπειτα παρατήρησαν ότι δεν σβήνει ποτέ.
Η μελέτη του φαινομένου βοήθησε τους επιστήμονες να καταλήξουν σε πολύτιμα ευρήματα για τον τρόπο δημιουργίας του φυσικού αερίου. Γιατί το φυσικό αέριο της σπηλιά το οποίο προκαλεί την λιγότερη θερμή του αναμενομένου φλόγα, είναι μάρτυρας ότι το φυσικό αέριο μπορεί να δημιουργηθεί και με διαφορετικούς τρόπους από εκείνους που ήταν γνωστοί μέχρι τώρα.
Εννοείται ότι το εντυπωσιακό αυτό θέμα έχει προσελκύσει πολλούς τουρίστες και επισκέπτες. Τόσους πολλούς που το οικοσύστημα της περιοχής κινδυνεύει.
Κι επειδή όλα αυτά τα έμαθα με αφορμή το παλιό τραγουδάκι των Bangles, προτείνω να το ακούσουμε κλείνοντας. Do you feel the same?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου