What if 2 : Η Ισμήνη βοηθούσε την Αντιγονη

   Μετά τον Τεύκρο, ήταν η σειρά της Ισμήνης να αλλάξει την θεατρική της μοίρα και να ξαναγράψει την ιστορία της, μέσω των μαθητών και μαθητριών του Ε1 και του Ε2 του Μουσικού Σχολείου Ρόδου.

   Υποθέσαμε λοιπόν, ότι η Ισμήνη τελικά στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και προσέφερε την βοήθειά της στην Αντιγόνη για την ταφή του νεκρού Πολυνείκη, όταν της την ζήτησε. Τι θα γινόταν τότε όμως; Θα  χρειαζόταν η δεύτερη ταφή; Θα τις έπιαναν οι φύλακες; Θα αντιμετώπιζαν τον  Κρέοντα καλύτερα κι οι δύο τους; Θα γλύτωναν τον θάνατο; Πώς θα αντιδρούσε η Ισμήνη μπροστά στον κίνδυνο; Θα ζητούσε συγγνώμη από τον Κρέοντα; Αυτά και άλλα αναπάντητα ερωτήματα απαντώνται στις εργασίες των παιδιών (οι οποίες παρεμπιπτόντως έγιναν πριν τη διδασκαλία της γ' σκηνής του Β' επεισοδίου στην οποία η Ισμήνη τολμάει και τα βάζει με τον Κρέοντα ). Κοινή συνισταμένη πάντως αρκετών από τις εργασίες των παιδιών ήταν η αναφορά στον φόβο της Ισμήνης μπροστά στον Κρέοντα και στις συνέπειες της παραβίασης του διατάγματός του. Ως εκ τούτου, θεώρησα ταιριαστό να συνοδεύσω την ανάρτηση με τραγούδια που αναφέρονται στο φόβο.

Χριστίνα

Κατά τη γνώμη μου υπάρχουν δυο πιθανές εκδοχές για την εξέλιξη της τραγωδίας αν η Ισμήνη συμφωνούσε. Μια εκδοχή είναι πως μετά την συγκατάθεση της Ισμήνης οι δυο αδερφές θα πήγαιναν να θάψουν τον αδερφό τους και όταν οι φύλακες θα τις συλλάμβαναν, εκείνες θα έπρεπε μαζί να αντιμετωπίσουν τον Κρέοντα.  Η Ισμήνη θα προσπαθούσε να μεταπείσει την Αντιγόνη από το να ομολογήσει και αντίθετα να τα αρνηθεί όλα, βγάζοντας τους φύλακες τρελούς. Αλλά η προσπάθεια της αυτή θα ήταν μάταιη καθώς η Αντιγόνη δεν άκουγε τίποτα και θεωρούσε αμαρτία να μην αποκαλύψει αυτή τους την πράξη και θα ομολογούσε τα πάντα στον Κρέοντα, ενώ η Ισμήνη θα ζητούσε συγχώρεση. Παρ’ όλα αυτά όμως θα έβρισκαν και οι δυο αδερφές τιμωρία τον θάνατο.  Κατά την δεύτερη εκδοχή, με την συγκατάθεση της Ισμήνης οι δυο αδερφές θα ξεκινούσαν  για την ταφή του αδερφού τους. Η Ισμήνη όμως θα έπειθε την Αντιγόνη να είναι πολύ προσεκτικές, καθώς καμιά από τις δυο δεν ήθελε να χάσει τη ζωή της.  ‘Όταν θα έφταναν στο νεκρό σώμα του Πολυνείκη οι δυο αδερφές, θα έκαναν γρήγορα  έτσι ώστε να μην τις δουν οι φύλακες, αν και η προσπάθεια τους αυτή θα αποτύγχανε καθώς , πριν προλάβουν να τελειώσουν, οι φύλακες θα είχαν καταφθάσει. Οι δυο αδερφές θα το έβαζαν στα πόδια με την παρότρυνση της Ισμήνης. Οι φύλακες θα προσπαθούσαν να αποδείξουν στον Κρέοντα ότι εκείνες ήταν υπαίτιες για την ταφή, μα εκείνος θα αρνούταν να το πιστέψει και θα καταδίκαζε τους φύλακες σε θάνατο. Μετά από χρόνια η Αντιγόνη θα πήγαινε στον Κρέοντα να ομολογήσει και η τιμωρία της θα ήταν ο θάνατος. Έτσι, η Ισμήνη, η οποία δεν είχε ακολουθήσει την αδερφή της, θα είχε απομείνει ολομόναχη σ’ αυτόν τον κόσμο…

Άννα

Πιστεύω πως αν η Ισμήνη βοηθούσε την Αντιγόνη, το έργο τους θα γινόταν ευκολότερο  και ίσως μπορούσαν να θάψουν κανονικά τον αδερφό τους, εφόσον ήταν δυο άτομα. Ακόμα, ίσως οι φύλακες να μην τις είχαν πιάσει, όπως έπιασαν την Αντιγόνη, αφού με την βοήθεια της Ισμήνης όλα θα γίνονταν πιο γρήγορα και έτσι όπως πρέπει από την πρώτη φορά.

 

Αλέξανδρος

Αν η Ισμήνη βοηθούσε την Αντιγόνη, πιστεύω πως η εξέλιξη του δράματος δεν θα διέφερε και πολύ. Η Ισμήνη από μόνη της θεωρεί τον εαυτό της ανίκανο να κάνει κάτι παράνομο. Αυτό δείχνει πως αν όντως πήγαινε να βοηθήσει στην ταφή, από την μια μπορεί να κατάφερναν να την κάνουν αποτελεσματικότερα, αλλά από την άλλη ο φόβος της θα ήταν αυτό που θα τις πρόδιδε. Αφού θα φοβότανε, σίγουρα θα ξεχνούσε κάποια αποδεικτικά στοιχεία· κι έτσι η σύλληψή τους θα ήταν ακόμα πιο εύκολη. Θα τις έπιαναν και τις δυο άμεσα οι φρουροί και θα τις πήγαιναν στον Κρέοντα. Ο Κρέοντας πιστεύω πως θα ένοιωθε πολύ μεγάλη έκπληξη, αλλά οι πράξεις του δεν θα διέφεραν και πολύ από το αυθεντικό έργο.

Μιχαέλα

  Σ΄ αυτήν τη περίπτωση, αφού η Ισμήνη θα είχε το θάρρος να βοηθήσει την αδερφή της στην παραβίαση του νόμου, πιστεύω ότι θα ίσχυαν δυο περιπτώσεις.

   Στην πρώτη περίπτωση, θα μπορούσε να υπάρχει συνεργασία και σχέδιο ανάμεσα στις δυο αδερφές με τέτοιον τρόπο που δεν θα καταλάβαινε κανείς ποιος τον έθαψε. Έτσι όμως θα χανόταν η τραγωδία. Ακόμα, ο Κρέοντας θα μπορούσε να ξεκινήσει  εμφύλιο πόλεμο στους πολιτικούς του αντιπάλους ή να αρχίσει να ανακρίνει όλους τους πολίτες.

   Στην δεύτερη περίπτωση, κατά την οποία θα μπορούσαν να ομολογήσουν ή να πιαστούν οι δυο αδερφές, πιστεύω ότι η τραγωδία θα συνέχιζε με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και η ζωή και των δυο θα ήταν σε κίνδυνο, μόνο που πλέον θα ήταν δυο τα τραγικά πρόσωπα.

Άγγελος

Εάν η Ισμήνη βοηθούσε την Αντιγόνη, όλα θα γίνονταν πολύ ταχύτερα όσον αφορά την ταφή του Πολυνείκη. Όμως επειδή η Ισμήνη είναι αδύναμος χαρακτήρας ίσως αφού έκαναν την ταφή να άρχιζε να το μετανιώνει αφού θα φοβόταν μήπως ανακαλύψουν ποιοι το έκαναν. Αυτό θα οδηγούσε στο να «καρφωθεί» από μόνη της, μόνο και μόνο από το ύφος της. Στην συνέχεια, εξαιτίας της Ισμήνης, όταν θα την έπιαναν, θα έπιαναν και την Αντιγόνη και τις καταδίκαζαν σε θάνατο.

Ανδρέας

Πιστεύω πως η τραγωδία θα εξελισσόταν εξίσου οδυνηρά αν η Ισμήνη βοηθούσε την Αντιγόνη, διότι η Αντιγόνη στη συνέχεια θα πεθάνει λόγω της ανυπακοής της και της ταφής του Πολυνείκη. Νομίζει ο Κρέοντας ότι διέπραξε ύβρη και θα την τιμωρήσει. Άρα, αν η Ισμήνη ακολουθούσε θα είχε και εκείνη την ίδια οδυνηρή μοίρα κι έτσι πια η τραγωδία δεν θα είχε τόσο ενδιαφέρουν καθώς
ουσιαστικά θα έφευγαν όλοι οι πρωταγωνιστές του δράματος.

Ελπίδα

Εγώ πιστεύω ότι την πρώτη ταφή την έκαναν οι θεοί γιατί διαφωνούσαν με την πράξη του Κρέοντα. Οπότε αν η Ισμήνη βοηθούσε από την αρχή την Αντιγόνη και έθαβε τον αδερφό της δεν πιστεύω ότι θα είχε κάποια διαφορά. Απλώς ο Κρέοντας θα ένοιωθε πιο πολύ προδομένος,  θα ξεσπούσε πάνω στην Αντιγόνη και στην Ισμήνη και η τιμωρία τους θα ήταν πολύ βαριά και πολύ δυσβάσταχτη.

Νικήτας

Σε μια διαφορετική εκδοχή της τραγωδίας η Ισμήνη θα αποφάσιζε να στηρίξει την Αντιγόνη και να συμμετάσχει και κείνη στην ταφή του Πολυνείκη. Η εξέλιξή τότε θα ήταν σίγουρα διαφορετική. Οι δυο αδερφές, ενωμένες παρά τον διαφορετικό τους χαρακτήρα θα λειτουργούσαν καλύτερα σαν ομάδα. Γιατί η Αντιγόνη , παθιασμένη, παράτολμη και θαρραλέα θα ωφελούταν από την ηρεμία και τη σύνεση της Ισμήνης για να εκτελέσουν το καθήκον τους με προσοχή και χωρίς λάθη. Έτσι θα μπορούσαν να κρατήσουν μυστική την πράξη τους και από τη στιγμή που ο Κρέοντας θα υποπτευόταν άντρες που εξαγοράστηκαν από το χρήμα, δεν θα κινδύνευε καμιά από τις δυο.

     Βέβαια, στην περίπτωση που οι δυο αδερφές κατηγορούνταν και συλλαμβάνονταν για την παρανομία αυτή, θα ήταν δύσκολο για τον Κρέοντα να τις θανατώσει. Ως κόρες του Οιδίποδα ήταν αγαπητές στο λαό της Θήβας που δεν θα δεχόταν εύκολα την εκτέλεσή τους. Το ίδιο δύσκολο θα ήταν και για τον Κρέοντα, λόγω της συγγένειάς μαζί τους.  Θα ήταν δύσκολο να στραφεί εναντίον της οικογένειά ς του, αν και βέβαια με τον Πολυνείκη δεν το υπολόγισε αυτό.

   Τέλος, οι λόγοι που οδήγησαν τις δυο αδερφές σ’ αυτήν τη πράξη , δηλαδή η υπακοή τους στους θεϊκούς νόμους , θα είχε μεγαλύτερη βαρύτητα και δύναμη που ίσως να έπειθε τον Κρέοντα και να αναγνωρίσει  το λάθος του.

Μάριος Σ.

Πιστεύω πως αν η Ισμήνη βοηθούσε  την Αντιγόνη στην ταφή του αδελφού τους, ίσως τα πράγματα να ήταν ευκολότερα και για τις δυο τους. Θα είχαν προλάβει να τον θάψουν μέσα στην νύχτα, δεν θα τις αναγνώριζαν και δεν θα χρειαζόταν να ξαναπάνε. Επίσης, οι δυο αδερφές δεν θα είχαν τσακωθεί , οπότε θα είχε η μία την άλλη. Άρα, η Αντιγόνη, όσο κι αν ήθελε να μαθευτεί ότι έθαψε τον αδερφό της, θα το έκρυβε από τους πάντες , μόνο και μόνο για να μην χάσει την αδερφή της, τον μοναδικό άνθρωπο που της έχει μείνει. Όσο για τον Κρέοντα, ο οποίος θα είχε χάσει, πιστεύω πως θα σκότωνε όλους τους φύλακες. Επίσης, δεν θα είχε πάρει το μάθημα του, το οποίο στην πραγματική τραγωδία (του Σοφοκλή) είναι ότι έμεινε μόνος του. Επιπροσθέτως, θα είχε δημιουργηθεί μια τεράστια παρεξήγηση ανάμεσα σ’ αυτόν και τους πολιτικούς του αντιπάλους, καθώς θα νόμιζε ότι αυτοί ήταν υπεύθυνοι γι’αυτό. Και  ίσως μετά από χρόνια να έχανε την δύναμη του και ένας από τους πολιτικούς του αντιπάλους να έπαιρνε την εξουσία. Τότε ίσως η Αντιγόνη να βρισκόταν δολοφονημένη από αυτούς κάπου.  Συμπέρασμα:  η πολλή φαντασία βλάπτει!

Ιωάννα

Αν τελικά αποφάσιζε η Ισμήνη να βοηθήσει την Αντιγόνη, τότε, δεδομένης της έλλειψης ψυχραιμίας που την διακατέχει και με βάσει το γεγονός ότι είναι φοβητσιάρικο και αγχωτικό πρόσωπο, πιθανόν να λειτουργούσε βεβιασμένα και με λάθος τρόπο, πράγμα το οποίο θα οδηγούσε στην άμεση σύλληψή τους! Από κει και πέρα, όταν θα λογοδοτούσαν στον Κρέοντα , αν και η Αντιγόνη ατρόμητη όπως είναι θα του αντιμιλούσε και θα παραδεχόταν το έγκλημα που διέπραξε, η Ισμήνη θα μετάνιωνε και θα ζητούσε ταπεινά συγγνώμη από τον θείο της.

Αμαλία – Τσαμπίκα

Η βοήθεια της Ισμήνης σίγουρα θα ήταν καθοριστικά στοιχείο για την εξέλιξη της τραγωδίας. Κατά την γνώμη μου, αν η Ισμήνη βοηθούσε την Αντιγόνη σε αυτό που επρόκειτο να κάνει, θα οδηγούνταν και οι δυο στο θάνατο. Πριν από το τέλος τους όμως, θέλω να ελπίζω πως θα είχαν καταφέρει κάτι μ’ αυτήν τους τη δράση- όπως βασικά ήλπιζα ότι θα γίνει και με την Αντιγόνη στην πραγματική πλοκή. Ίσως μάλιστα για το λόγω του ότι ήταν δυο αντί για μία, η τολμηρή κίνηση να έβγαινε στην επιφάνεια ακόμη περισσότερο και ο λαός να έπαιρνε την απόφαση  τους και να τις υποστήριζε κι εκείνος. Ίσως εξεγείρονταν όλες οι γυναίκες. Ίσως επαναστατούσαν οι οικογένειες εκείνων που επίσης έμειναν άθαφτοι, σύμφωνα με τον νόμο του Κρέοντα. Ο Κρέοντας, ανυπεράσπιστος, θα βρισκόταν  σε πολύ δύσκολη θέση, καθώς θα ήταν δεκάδες εναντίον ενός. Σύμφωνα με την λογική, ωστόσο, και τα ήθη εκείνης της εποχής ο Σοφοκλής δεν νομίζω να είχε τόσο επαναστατικές σκέψεις, ώστε να τις φανερώσει στο δράμα του. Γιατί έτσι  αυτή του η κίνηση ίσως επηρέαζε  κόσμο (και κοσμάκη!) και κατέληγε κι εκείνος σε ένα σκοτεινό μπουντρούμι όπως και η Αντιγόνη…

Μικέλα

Όταν ο φύλακας πιάνει την Αντιγόνη και την Ισμήνη, η Ισμήνη επιτίθεται στον Κρέοντα για να σωθεί Η Αντιγόνη. Όταν ο Κρέοντας το μαθαίνει, φυλακίζει την Ισμήνη και ανακοινώνει δημόσια ότι  όποιος φέρει την Αντιγόνη ζωντανή θα πάρει ως αμοιβή 300 δραχμές. Ταυτόχρονα, η Αντιγόνη καταφεύγει στον αρραβωνιαστικό της  για να την κρύψει από τον βασιλιά. Έτσι, επειδή εκείνος την αγαπάει, την βοηθάει να ξεφύγει από τον Κρέοντα, δίνοντας της τα απαραίτητα εφόδια και χρήματα για να έχει μαζί της. Την στέλνει σε μια μάγισσα σε ένα απομακρυσμένο νησί, όπου της κάνει μάγια για να μπορεί να την βρει μόνο ο Κρέοντας μετά. Από την άλλη, η Ισμήνη καταφέρνει με δικό της τρόπο να ξεφύγει από τον φύλακα, παίρνοντας του τα κλειδιά, και  επιχειρεί να καταφύγει στην αδερφή της. Ενώ κατάφερε κι έφυγε από την Θήβα, κατά την διάρκεια του του πολυήμερου ταξιδιού της , η Ισμήνη ξύπνησε ένα πρωινό και από τις φωνές του πληρώματος του καραβιού, γιατί βυθιζόταν, και πέθανε στην προσπάθειά της να σωθεί.

   Σε διάστημα πέντε μηνών, η Αντιγόνη με τον Αίμονα καταστρώνουν ένα σχέδιο για να πάρουν εκδίκηση για τον θάνατο του Πολυνείκη. Αρχικά, η Αντιγόνη βάζει τον Αίμονα να επιστρέψει στην Θήβα και να στρέψει τους κατοίκους ενάντια στον Κρέοντα.  Καθώς τους πείθει, ο βασιλιάς έρχεται σε τραγική ψυχολογική κατάσταση, στην οποία δεν ξέρει τι να κάνει και τον τρώνε οι τύψεις ενώ του περνάει από το μυαλό και να αυτοκτονήσει, για να μην τον σκοτώσει η Αντιγόνη και πάρει εκδίκηση.

  Από την στιγμή που ξαναείδε την Αντιγόνη, άρχισε να βρίσκει τα λογικά του. Βρήκε τη δύναμη και ξαναστάθηκε στα πόδια του, αναλαμβάνοντας ξανά τα καθήκοντά του ως βασιλιάς. Κύριο μέλημά του από δω και στο εξής ήταν να τιμωρήσει την Αντιγόνη ώστε να αποδείξει την αξία των λόγων του και αλλά και την τήρηση των βασιλικών νόμων.  Καθώς περνούσαν οι μέρες, ο Κρέοντας κατέστρωνε τα καταχθόνια σχέδιά  του, χωρίς να μάθει ότι και η Αντιγόνη ετοίμαζε την εκδίκησή της.

    Ταυτόχρονα, ο Κρέοντας και ο άλλος του γιος τα σπάσανε, ενώ όπως είπαμε και ο Αίμονας τα είχε κάνει πλακάκια με την Αντιγόνη ετοιμάζοντας κι εκείνοι το δικό τους σχέδιο.  Το σχέδιο αυτό προέβλεπε ότι θα έπαιρναν με το μέρος τους τον λαό και ο μνηστήρας της θα ανέβαινε στον θρόνο κηρύσσοντάς τον εαυτό του βασιλιά και την Αντιγόνη βασίλισσα.  Με το λαό στο πλευρό τους θα είχαν περισσότερη δύναμη και θα κατάφερναν να εξορίσουν μια για πάντα τον Κρέοντα. Αυτό όμως το σχέδιο δεν πέτυχε, γιατί στο διάστημα που η Αντιγόνη έλειπε  και  ήταν στον δρόμο για την επιστροφή  στη Θήβα ανακάλυψε ότι ήταν έγκυος. Έτσι, τα μάγια δεν ίσχυαν πια και θα έπρεπε να ξαναγίνουν από την αρχή εφόσον τα δεδομένα άλλαξαν. Και αυτό θα έπαιρνε πολύ χρόνο.  

   Με αυτή τη ροή των γεγονότων, Αίμονας δεν μπορούσε να βρει που ήταν η Αντιγόνη, έτσι δεν μπόρεσε να προχωρήσει το σχέδιο και έχανε πολύτιμο χρόνο, αφού ο Κρέοντας  είχε ξεκινήσει ήδη να υλοποιεί το δικό του σχέδιο. Έβαλε φρουρό να φυλάει κάθε πιθανή είσοδο της πόλης με σκοπό να πιάσει την Αντιγόνη. Επίσης, έβγαζε σε τακτά χρονικά διαστήματα δημόσιους λόγους για το ότι πρέπει να τηρούνται οι νόμοι διότι μόνο έτσι δεν θα υπάρχει αταξία και αδικία. Ο Κρέοντας με τις κινήσεις αυτές κατάφερε να πείσει τον λαό του. Και αυτοί πίστεψαν και συνέχισαν να πιστεύουν ότι αν μια φορά δεν τηρηθεί ένας νόμος, τότε συχνά θα βρίσκεται και μια δικαιολογία για να παραβιαστεί και ένας άλλος.

‘Όταν πια η Αντιγόνη επέστρεψε και συναντήθηκαν με τον Αίμονα,  ξεκίνησαν να βάζουν σε εφαρμογή το δικό τους σχέδιο. Μάταια όμως, αφού ο λαός ήταν πεπεισμένος για την ανάγκη τήρησης του νόμου χωρίς εξαιρέσεις.  Εφόσον έβλεπαν ότι δεν τους έπαιρνε να μείνουν εκεί γιατί ο Κρέοντας και ο λαός  ήταν εναντίον τους, εξοργισμένοι, αυτοεξορίστηκαν σε ένα απομακρυσμένο μέρος και έκαναν μια καινούργια αρχή.

     Μετά από χρόνια, ο πρωτότοκος γιος τους, όταν ενηλικιώθηκε, αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην Θήβα για να διεκδικήσει τον θρόνο του. Μάζεψε ένα μεγάλο στρατό και κατέκτησε τη Θήβα, παίρνοντας εκδίκηση για τον Πολυνείκη, την Ισμήνη και τους γονείς τους. Έτσι έγινα αυτός βασιλιάς.

Ντίνος

Αν η Ισμήνη βοηθούσε την Αντιγόνη δεν θα είχε μεγάλη διαφορά. Η Ισμήνη ήταν εξαιρετικά ηττοπαθής και η μη εμπιστοσύνη στον εαυτό της ήταν τεράστια. Έτσι. λοιπόν, αν βοηθούσε στην ταφή δεν θα κατάφερναν να την ολοκληρώσουν, εξαιτίας τους κυνηγητού του ίδιου του φόβου της Ισμήνης. Τα άγχος και ο φόβος θα κυριαρχούσε και η σύλληψή τους θα ήταν τελικά πιο εύκολη. Ο Κρέοντας θα έδειχνε έκπληξη μεγαλύτερη, αλλά κατά τα λοιπό θα ενεργούσε όπως στην τραγωδία του Σοφοκλή.

Τσαμπίκος

Αν η Ισμήνη δεχόταν να βοηθήσει την Αντιγόνη στη ταφή, τότε η Αντιγόνη θα είχε μια μικρή βοήθεια. Κατ’ αρχάς υπήρχε περίπτωση να μην είχε αιχμαλωτιστεί την ώρα που θα έθαβε τον Πολυνείκη,  αφού η Ισμήνη θα πρόσεχε μήπως τους δουν οι φύλακες. Αντιθέτως, η Ισμήνη και η Αντιγόνη θα μπορούσαν να αλλάξουν ρόλους . Αν όμως, τελικά η Αντιγόνη θα είχε αιχμαλωτιστεί, τότε θα είχε έναν μάρτυρα να μαρτυρήσει υπέρ της, με αποτέλεσμα να μην καταδικαστεί σε φυλάκιση.

Ευτυχία

Μέχρι τώρα έχουμε δει την Ισμήνη ως ένα συντηρητικό χαρακτήρα , ο οποίος παρόλη την οργή που τρέφει για την απόφαση του Κρέοντα, την αναγνωρίζει λόγω της θέσης εξουσίας του.  Εάν τελικά η Ισμήνη παράκουγε τις διαταγές του και βοηθούσε στο έργο της αδερφής της, τότε η τραγωδία θα είχε εξελιχθεί  διαφορετικά, αλλά δεν θα είχε τόσο ενδιαφέρον όσο τώρα.  Σε αυτήν την περίπτωση η Ισμήνη θα ήταν ένα άτομο πολύ θαρραλέο και τολμηρό για να παρακούσει εντολές βασιλιά και να αδιαφορήσει για την χαμηλή θέση στην κοινωνία την οποία είχαν τότε οι γυναίκες. Αρχικά,  η ταφή του Πολυνείκη θα είχε γίνει σε μια νύχτα  μόνο, αφού θα ήταν και οι δυο τους με αποτέλεσμα να μην τις έβρισκαν και αυτές να εκτελούσαν το χρέος τους ως αδερφές, χωρίς το κίνδυνο θανατικής ποινής για τις ίδιες. Επίσης, έχοντας η μία την άλλη θα μπορούσε να στηρίξει καλύτερα η μία την άλλη και  επίσης, θα καταλάβαινε η μία την άλλη, αφού τώρα θα είχαν κοινό στόχο. Οπότε, ακόμα και στην περίπτωση που θα διατυπώνονταν κατηγορίες εις βάρος τους, θα μπορούσαν να καλυφθούν ή , στην τελική και πιο τραγική περίπτωση, να πέθαιναν και οι δυο μαζί, χωρίς να έχει μείνει κανένας από τα αδέρφια πίσω.

Ευθύμης

Πιστεύω πως αν η Ισμήνη βοηθούσε την Αντιγόνη, αυτές οι δυο θα είχαν καταφέρει να θάψουν τον αδερφό τους με επιτυχία, χωρίς να αφήσουνε καθόλου στοιχεία. Έτσι θα μπορούσαν και οι δυο να γλυτώσουνε μέχρι που η Αντιγόνη τελικά θα το έλεγε σε όλους και θα αναγκαζότανε τελικά να πάνε και οι δυο στη φυλακή.

Ειρήνη

   Η  Ισμήνη και η Αντιγόνη θα έθαβαν με χαρά τον αδερφό τους. Όμως θα τις έπιαναν οι φύλακες του Κρέοντα και θα τις πήγαιναν σε αυτόν να τις τιμωρήσει. Ό Κρέοντας όταν θα τις έβλεπε θα έμενε έκπληκτος . Και αφού θα θύμωνε, ως τιμωρία θα τις  καταδίκαζε να τις σκοτώσει και τις δυο. Η Ισμήνη όμως, αφού σκεφτόταν αυτό που έκανε θα τρελαινόταν και θα άρχιζε να κατηγορεί την αδερφή της, ενώ και η συμπεριφορά της προς τον Κρέοντα θα ήταν πολύ επιθετική.  Μέσα στην τρέλα της τελικά η Ισμήνη θα σκότωνε και τον Κρέοντα και την Αντιγόνη…

Μαίρη Στίλμαν: "Η Αντιγόνη και η Ισμήνη θάβουν συμβολικά τον Πολυνείκη"