Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

Δραμα-τικές Εντυπώσεις

Είναι που όλα γίνονται στην ώρα τους σ' αυτή τη χώρα και σ' αυτό το ιστολόγιο..! Επιτέλους, μετά από 2,5 μήνες, δημοσιεύονται οι περιγραφές των παιδιών του Γυμνασίου Αρχαγγέλου, του Γυμνασίου Αφάντου και του Γυμνασίου Παραδεισίου (κατά αλφαβητική σειρά εμφάνισης).
Οι μαθήτριες, πρόθυμες να ενδυθούν τον μανδύα του ρεπόρτερ, ανέλαβαν τον ρόλο να "καλύψουν" την επίσκεψη των Γ' τάξεων των σχολείων τους -εξ αφορμής του μαθήματος της Δραματικής ποίησης στη Γ' τάξη- στην παράσταση "Τρωάδες" του θεάτρου Νοτίου Αιγαίου, την Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011. Έτσι, όχι μόνο πρόσεξαν και κατέγραψαν (πρώτα στο μυαλουδάκι τους και μετά στα κείμενα που θα διαβάσετε παρακάτω) το σύνολο της παράστασης και ξεχωριστά κάθε τι που τους εντυπωσίαζε αλλά και, αφότου "έπεσε" η αυλαία, πήραν συνέντευξη από τους συμμαθητές και τις συμμαθήτριές τους, τα αποτελέσματα της οποίας συνέθεσαν στα τρία κείμενα που ακολουθούν -ένα για κάθε σχολείο. Μικρές μου (γιατί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η αλήθεια είναι ότι σας ξέρω προσωπικά όλες εσάς που ασχοληθήκατε με αυτήν την καταγραφή), σας ευχαριστούμε και ο κύριος Ηλίας και η κυρία Ελευθερία  και εγώ για τον κόπο και τη γλύκα στις δαιμόνιες περιγραφές σας!
Ήταν όλα τους παιδιά μας. Αφάντου μπροστά και στο βάθος δεξιά, Αρχάγγελος πίσω αριστερά, Παραδείσι πίσω στο κέντρο
Για το πώς είδαν οι καθηγητές τους την παράσταση αυτή μπορείτε να πάρετε μια μικρή γεύση εδώ. Σας καλώ, ωστόσο, να διαβάσετε τις εντυπώσεις των μαθητών μας και να ζηλέψετε που δε μοιραστήκατε μαζί μας τη μυσταγωγία... 
[Σ.Τ.Κ.Λ.( =Σημείωση του Κακού Λύκου): Με την άδεια σας, εγώ θα πω και κάποια  άλλα πραγματάκια που θέλω  σε ένα σχόλιο κάτω από την ανάρτηση... ]

Για το Γυμνάσιο Αρχαγγέλου, οι μαθήτριες του (νέου) Γ'3 Αντωνία Τ. και Στέλλα X.: 
 
   Η μέρα που οι περισσότεροι μαθητές της Γ’ Γυμνασίου περίμεναν έφτασε…Όλοι ήμασταν ενθουσιασμένοι  και,  παρά την επιφυλακτικότητα των καθηγητών μας, η εκδρομή μας για να παρακολουθήσουμε μιαν αρχαία τραγωδία  εξελίχθηκε σε μιαν αξέχαστη εμπειρία.
   Επιβιβαστήκαμε όλοι στα πούλμαν.  Κατά την διάρκεια της διαδρομής επικρατούσε ένα χαρούμενο κλίμα, καθώς κάποιοι μαθητές έλεγαν αστεία και πειράζονταν μεταξύ τους, προκαλώντας τα γέλια των υπολοίπων. Μετά από λίγο αποβιβαστήκαμε στο "Νεστορίδειο",  για να δούμε μιαν έκθεση ζωγραφικής. Είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά έργα σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών. Η καθηγήτρια  μας των Καλλιτεχνικών  απαντούσε σε κάθε ερώτησή μας σχετικά με τον κάθε πίνακα και τον κάθε καλλιτέχνη. Αλλά ενώ οι περισσότεροι από εμάς παρατηρούσαν με θαυμασμό τα έργα που περιλάμβανε η έκθεση, κάποιοι μαθητές δεν έδειχναν ενδιαφέρον (για να το πω κομψά). Για αυτό, λοιπόν,  αναγκαστήκαμε να φύγουμε σύντομα.
    Τα πούλμαν πλημμύρισαν και πάλι από τις φωνές και τα τραγούδια μας .Πόσο γρήγορα κυλά η ώρα  όταν περνάς καλά ... Έτσι κι εμείς φτάσαμε πριν να το καταλάβουμε στον επόμενο προορισμό μας, που ήταν το ανοιχτό θέατρο  στο "Ήχος Και Φως" .Εκεί παρακολουθήσαμε το έργο του Ευριπίδη  «Τρωάδες». Το έργο αναφέρεται σε κάποιες γυναίκες από την Τροία, οι οποίες, μετά την άλωση  της πατρίδας τους,  θρηνούν για τον θάνατο των συγγενών τους καθώς και για τις δυσκολίες που τις περιμένουν στην Ελλάδα όπου  οδηγούνται  σκλάβες ...Οι ηθοποιοί  κατάφεραν να μεταδώσουν  επιτυχώς σε εμάς τους θεατές  την πίκρα και τη θλίψη που ένιωθαν τα πρόσωπα τα οποία  υποδύονταν.
    Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι έφηβοι της εποχής μας έχουν κλίση σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την τεχνολογία, η παρακολούθηση ενός αρχαίου δράματος καθώς και επίσκεψή μας στην  έκθεση ζωγραφικής κέντρισαν το ενδιαφέρον μας .Υπήρξαν πρωτοφανείς εμπειρίες για εμάς για αυτό και δεν θα τις ξεχάσουμε ποτέ .

Για το Γυμνάσιο Αφάντου γράφουν, επανεμφανιζόμενες στο ιστολόγιο ως τριτάκια πλέον,  οι γνωστές και μη εξαιρετέες  Νικολέττα Λ. (Γ' 1) Τσαμπίκα Στ. (Γ' 2) και Δήμητρα Μ. (Γ΄2) : 

 Είχαμε την ευκαιρία να γίνεται  στο νησί μας η δραματική παράσταση των "Τρωάδων" του Ευριπίδη   από το "Θέατρο Νοτίου Αιγαίου". Οι παραστάσεις ξεκίνησαν από τις 9 Αυγούστου στο ανοιχτό θέατρο του "Ήχος κ Φως"... Μετά το τέλος των παραστάσεων για το κοινό έγινε μια προσπάθεια να διεξαχθούν κάποιες για τα σχολεία της Ρόδου. 
Με την πρωτοβουλία δύο εξαίρετων καθηγητών μας (ονόματα δεν λέμε..) καταφέραμε να παρακολουθήσουμε την παράσταση αυτή μαζί με άλλα 3-4 σχολεία... 'Εχουμε να πούμε πως η τραγωδία ήταν εξαιρετική κι αυτό είναι κάτι το οποίο παραδεχόμαστε  σχεδόν  όλοι μας!
Μας άρεσε κυρίως το ξεκίνημα της παράστασης, με τις αιχμάλωτες γυναίκες της Τροίας τυλιγμένες σε κουβέρτες, και το δράμα των γυναικών που θα περιγραφεί παρακάτω....

Και η παράσταση αρχίζει....Στην φαντασία μας έρχεται το ολοκαύτωμα της Τροίας. Οι γυναίκες θρηνούν για τον άδικο αυτό χαμό αλλά και το αβέβαιο και πολύ σκληρό μέλλον που τους επιφυλάσσει η μοίρα τους...Μέσα σε αυτές τις γυναίκες βρίσκεται και η μεγάλη βασίλισσα των Τρώων, η Εκάβη, η οποία θρηνεί για το χαμό των παιδιών της και του άντρα της, του Πριάμου. Εκεί και η Ανδρομάχη, η αγαπημένη γυναίκα του Έκτορα ( ο οποίος σκοτώθηκε από τα χέρια ή, μάλλον, το ξίφος του Αχιλλέα), η οποία  αγωνιά για το παιδί της, τον Αστυάνακτα. Μετά από λίγο μπαίνει στην σκηνή η Κασσάνδρα...

Ή μάλλον το σώμα της Κασσάνδρας, γιατί το μυαλό της και την λογική, τα έχει καταλάβει ο θεός Απόλλωνας, γιατί οι ιέρειες είναι κατά κάποιον τρόπο "ιδιοκτησία" των θεών και στη συγκεκριμένη περίπτωση του θεού Απόλλωνα, στον οποίο χρωστά και τη μαντική της τέχνη. Η Κασσάνδρα βρίσκεται σε πλήρη σύγχυση, μετά τον βιασμό της. Μετά από τον παρανοϊκό χορό της, ρίχνει στο δάπεδο της σκηνής (και στη δικά μας φαντασία,στα καμμένα χώματα της Τροίας) τα ιερά αντικείμενα της (το πέπλο της και τα στολίδια της) προφητεύοντας καινούρια δεινά.
Με την αποχώρηση της Κασσάνδρας, εισέρχεται στη σκηνή ο αγγελιαφόρος των Ελλήνων, ο οποίος φέρνει κακά μαντάτα στις Τρωάδες. Αυτά τα νέα αφορούν πια  το μέλλον τους μετά το τέλος της Τροίας. Με εντολή των Ελλήνων η Εκάβη θα γίνει δούλα και αιχμάλωτη του Οδυσσέα και η Ανδρομάχη αιχμάλωτη του γιου του Αχιλλέα, αλλά το  χειρότερο όλων είναι  ότι  οι Αχαιοί αποφάσισαν να γκρεμίσουν τον Αστυάνακτα από τα τείχη της Τροίας. Τότε οι γυναίκες αρχίζουν να θρηνούν το ζωντανό ακόμα μικρό αγόρι, κατηγορώντας τους Έλληνες, ρωτώντας τι τους φταίει το μικρό παιδί. Μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα θρήνου, ήρθε η ώρα να πάρουν σιγά σιγά τον Αστυάνακτα. Ακολουθεί ο πολύ συγκινητικός αποχαιρετισμός μητέρας και παιδιού. Οι Έλληνες παίρνουν τον Αστυάνακτα, αλλά μετά από λίγο και την Ανδρομάχη, η οποία δεν προλαβαίνει να θρηνήσει το παιδί της και να το θάψει με τις τιμές που του πρέπουν.

Προς το τέλος  της παράστασης, εμφανίζεται και η εκθαμβωτική Ελένη  και μαζί της ο Μενέλαος. Τότε η Ελένη αρχίζει να δικαιολογείται και να ρίχνει όλο το φταίξιμο στον Πάρη και  στην Εκάβη. Όμως η Εκάβη  αντεπιτίθεται στην Ελένη, λέγοντας της πως, αν δεν ήθελε να είναι με τον Πάρη κι αν χωρίς την θέληση της την έκλεψε, εκείνη έπρεπε να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να τον σκότωνε...! Ο Μενέλαος ορκίζεται στην Εκάβη  πως θα την τιμωρήσει. Στη Σπάρτη...
Και φτάσαμε στο τέλος .... 
Ένα τέλος που μας συγκλόνισε και μας συγκίνησε. Κάποιοι στρατιώτες φέρνουν το πτώμα του μικρού Αστυάνακτα και τότε η Εκάβη τον νεκροστολίζει και φροντίζει ώστε να τιμηθεί μέσω μιας κηδείας, ενώ μετά από λίγο έρχεται η εντολή για την αναχώρηση της Εκάβης.

Έτσι, έφτασε το τέλος αυτής της παράστασης!


Για το Γυμνάσιο Παραδεισίου, η μαθήτρια του (τρομερού) Γ'2 Κατερίνα Τ. : 


Από την παράσταση που είδαμε την περασμένη Τρίτη, πολλά μας εντυπωσίασαν, μια και ήταν η πρώτη φορά που βλέπαμε αρχαία τραγωδία. 
Η παράσταση ήταν καλοφτιαγμένη κι οι υποκριτές πολύ πειστικοί στους ρόλους τους: ήταν καταπληκτικό το πόσο πολύ γίνονταν ένα με τον ήρωα που υποδύονταν κι είχαν το ανάλογο ύφος και συναίσθημα! Παρατηρήσαμε ότι χρησιμοποιούσαν πολύ και με έντονες κινήσεις τα χέρια τους και μιλούσαν αργά, δυνατά και καθαρά. Μεγάλη εντύπωση μας έκανε το πώς γέμιζε όλη η σκηνή (ορχήστρα) από τις  ξυπόλιτες γυναίκες του Χορού που ήταν πεσμένες στο πάτωμα στο πρώτο επεισόδιο. Κάτι ακόμα εξαιρετικά ενδιαφέρον που μας τράβηξε την προσοχή ήταν η εμφάνιση των υποκριτών, αν και κάπως την είχαμε φανταστεί από πριν. Η σκηνή που θα μείνει περισσότερο στο μυαλό όλων μας είναι η στιγμή της κορύφωσης του δράματος, όταν έφεραν τον νεκρό Αστυάνακτα στη γιαγιά του, την Εκάβη.
Ο Χορός και τα στάσιμα που παρεμβάλλονταν στη δράση ήταν κάτι που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε: αν και ξέραμε ότι κάποια στιγμή τα επεισόδια θα διαδέχονταν τα στάσιμα, δεν περιμέναμε την παρουσίασή τους με τον συγκεκριμένο τρόπο και ξαφνιαστήκαμε ευχάριστα από την εναλλαγή αυτή.
Οι γενικές εντυπώσεις μας είναι πολύ καλές και η εμπειρία αυτή θα μας μείνει χαραγμένη στον νου.
Οι περισσότεροι είμαστε ενθουσιασμένοι και θα θέλαμε -αν έχουμε κάποια στιγμή την ευκαιρία- να δούμε ξανά διδασκαλία αρχαίας τραγωδίας.

12 σχόλια:

Kakos Lykos είπε...

Και να τα δυο πραγματάκια που ήθελα...
Αρχικά θα ξεκινήσω από τα καλά και τις ευχαριστιες. Ευχαριστώ τις κοπελούδες μου από τ' Αφάντου που έκατσαν και μου έγραψαν την κτιτική τους καθώς και τα κορίτσια μου από τον Αρχάγγελο που με ανέχτηκαν (ξέρουν αυτές!!!).
Επίσης να ευχαριστήσω την Νικολέττα, τη Δήμητρα και την Τσαμπίκα όχι γιατί με θεωρούν "εξαίρετο" καθηγητή αλλά γιατί, αν και άλλαξα σχολείο, με θεωρούν ακόμα καθηγητής τους. Κι αλήθεια είναι αυτό... Κι εγώ το νοιώθω!!! Σας ευχαριστώ κορίτσια. Δεν ξέρετε πόσο το εκτιμώ...
Η παράσταση αυτή δεν εξελίχθηκε όπως θα ήθελα... Απο αυτή κρατάω σαν θετικό - πέρα από το γεγονός ότι όπως και νά ΄χει τα παιδιά μας έζησαν μια "παιδευτική εμπειρία"- το γεγονός πως ήταν ευκαριά και ξαναείδα τα παιδάκια μου από τ' Αφάντου (και σας ευχαριστώ από καρδιάς για την πολύ συγκινητική υποδόχή)αλλά και που είδα - έστω και στα πεταχτά" - τα ... Παραδείδια παιδιά, που γνώρισα από το ιστολόγιο ή την gia_des.
Απο κει και πέρα τίποτα. Διότι, πέρα από τα "άλλα" δικά μας θέματα στον Αρχάγγελο, τα οποιία υπαινιχθηκαν μόνο η Αντωνία και η Στέλλα στο κείμενο τους, η όλη διαδικασία ήταν μια (δεν θα βάλω εδώ προδιορισμό, γιατί αρνούμαι να εξωραίσω πράγματα και δεν θέλω να καταφύγω σε ευψημισμούς)εμπειρία. Διότι πως να χαρακτηρίσω τα συνεχόμενα ήξεις - αφήξεις του υπευθύνου της παράστασης και τα άλλα λόγια να αγαπιόμαστε που μας έλεγε - άλλα στον ένα, άλλα στις άλλες- (κι ενώ ήξερε πως μιλάμε μεταξύ μας εγω, η κ. Δέσποινα και η κ. Ελευθερία), πράγμα που μας τσάκισε τον προγραμματισμό και την οργάνωση της εκπαιδευτικής έκδρομής. 'Η τι να πώ για την ίδια τη παράσταση (που έγινε στο Θέατρο του "Ήχος και Φως", κι όχι στο κλειστό "Δημοτικό θέατρο" όπως είχε συμφωνηθεί αρχικά, γιατί άραγε..)η οποία καμιά σχέση δεν είχε με την επαγγελματική παράσταση που λίγες μέρες πριν είχαμε δει, ενώ θα περίμενα το ακριβώς αντίθετο, μόνο και μόνο για το γεγονός πως οι θεατές της ήταν μαθητές. Κι όσοι είδατε το χώρο στις φωτογραφίες ή τα βίντεο που τραβήξαμε και σας φάνηκε ειδυλλιακός ή οτιδήποτε ή σκεφτήκατε πως κάπως έτσι βλέπανε θέατρο οι αρχαίοι, μάθετε πως ο μόνος χαρούμενος ήταν ο τύπος στην καντίνα έξω από το "Ήχος και ΄φως" που μόνο το νερό της θάλασσας δεν πούλησε... Διότι οι ρητές διαβεβαιώσεις ότι ο ήλιος δεν θα μας βρει κατά τη διάρκεια της παράστασης αποδείχθηκαν το ίδιο κενές με το είδωλο της Ελένης... Πραγματικά, αν ήξερα ότι θα έπρεπε τα παιδιά μου να καθήσουν τόση ώρα κάτω από τον ήλιο της Ρόδου, θα τα έπαιρνα να φεύγαμε...
Κρίμα!

Ανώνυμος είπε...

Κ.Ηλία, νομίζω πως εμείς πρέπει να ευχαριστήσουμε εσάς και την πολυαγαπημένη μας κ.Ελευθερία, που μας δώσατε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε και να απολαύσουμε την παράσταση.Μια παράσταση που δεν θα βλέπαμε αν δεν είχαμε εσάς. Για αυτό θέλω να σας ευχαριστήσω από την καρδιά μου και να σας ζητήσω συγγνώμη για το χρονικό διάστημα 2-3 μηνών που πέρασε για να ετοιμάσουμε το κείμενό μας, και επίσης να σας ζητήσω συγγνώμη, γιατί κάποιες φορές, εγώ η ίδια απογοήτευσα και τους δυο σας..Και τέλος, ο ήλιος μπορεί να ήταν κάπως ενοχλητικός, αλλά αυτό δεν μετρούσε για εμάς, γιατί πραγματικά απολαύσαμε αυτήν την παράσταση..!!! ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΩΩΩ...!!!! Υ.Γ: Κ.Κακέ Λύκε, έκανα 10 ώρες να διαβάσω το σχόλιό σας..χαχαχα πλακίτσα...!!!
ΑΑΑΑ... παρά λίγο να το ξεχάσω...Αντωνία,Στέλλα και Κατερίνα, μπορεί να μην σας ξέρω, αλλά θέλω να σας πω ένα τεράστιο ΜΠΡΑΒΟΟΟΟ..!!!! Αυτά είχα να σας γράψω...Κ. Ηλία σας περιμένουμε για να σας δούμεεε..!!!! Τσαμπίκα Σταυριά Γ2

Kakos Lykos είπε...

Τσαμπίκα μου, με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις... Και το δικό σου σχόλιο μακροσκελέστατο είναι ... :P

Μια ερώτηση μόνο: Μας απογοήτευσες? Πότε? Γιατί? Πώς? Μακάρι όλα τα παιδιά να είχαν την ευγένεια, την ευαισθησία, την τρυφεράδα, την ηρεμία, το πάθος σου... και πολλά ακόμα.

Θα ειδωθούμε! Στο υπόσχομαι...

niki nikoletta είπε...

Xμμ ...Ηρ8ε η δικη μου ωρα να σχολιασω ='),κ.Ηλια σας ευχαριστουμε πολυ που ακομα μας εχετε κ 8α μας εχετε στο μυαλο σας .Επισης,ενα μεγαλο ευχαριστω για την υπομονη που ειχατε κ δεν μας πιεσατε για την αναρτηση μας.Επιπλεον,ναι ναι ειμαστεε παλι στη βαση μας ..ΕΔΩ στο blog με παρα πολυ χαρα κ περιμενουμε τον αυριανο γριφοο =')

Κυριε/Κυρια gia_des ευχαριστουμε κ εσας για τον προλογο σας ...

Κοριτσια Αρχαγγελου κ Παραδεισιου μπραβοο κ σ'εσας που ειχατε δια8εση κ γραψατε τις εντυπωσεις σας..

Υ.Γ Κυρια Ελευ8ερια κ Κυριε Ηλια μπορει να μην εγιναν τα πραγματα οπως τα ειχατε κανονισει αλλα για μας δεν αλλαζει τιποτα διοτι περασαμε σουπερ =ρ κ το πιο σημαντικο 8α μας μεινει αξεχαστη εκεινη η μερα <3 ..Φιλακιαα !!!

Kakos Lykos είπε...

Νικολέττα μου χαίρομαι που περάσατε καλά, αλλά εγώ ήθελα να περάσετε καλύτερα... τα υπόλοιπα δεν θα τα σχολιάσω, γιατί μετά θα πρέπει να βγάλω... το "Κακός" από το nick μου!

Υ.Γ.: Η gia_des είναι γυναίκα και μάλιστα την ξέρεις και προσωπικά...

niki nikoletta είπε...

Αλλωστε για μενα ησασταν κ εισαστε ο ΚΑΛΟΣ λυκος το δηλωνω καιροο τωρα ='))

Kakos Lykos είπε...

Μάλιστα! Μάθαμε, δηλαδη, και ποιος διέρρευσε πως ο Σούπερμαν είναι ο Κλαρκ Κέντ... :P

Ελευθερία Σταυριανού είπε...

Να 'μαι κι εγώ... καταϊδρωμένη και (ελπίζω) όχι τελευταία!! Οι υποχρεώσεις της σχολικής γιορτής για την επέτειο της 17ης Νοέμβρη με αποσυντόνισαν λιγάκι και δεν εμφανίστηκα στην ώρα μου! Από τη δική μου σκοπιά η παράσταση ήταν αποκαλυπτική για διάφορους λόγους: 1)Εντυπωσιάστηκα βαθιά από τις αντιδράσεις των μαθητών/μαθητριών μου, που ενώ διονυσιάζονται με άλλου είδους παρακμιακά θεάματα, εφηύραν διάφορα προσχήματα, για να μη συμμετάσχουν! Κάποιοι δε (ονόματα δε λέμε και υπολήψεις δε θίγουμε) προτίμησαν την ημέρα της παράστασης να πιουν καφέ σε γνωστό καφέ της Ρόδου, αντί να μας συνοδεύσουν στο "Ηχος και Φως"! 2)Μετά από πολλές παλινωδίες (όχι του Στησίχορου αυτή τη φορά), δεν τηρήθηκε η αρχική συμφωνία μας με τον υπεύθυνο παραγωγής (όπως ήδη σχολίασε ο φίλτατος Κάκιστος Λύκος), με αποτέλεσμα, να εκτεθούμε για ώρες στον καυτό ροδίτικο ήλιο! Να μην ξεχάσω βέβαια, και την σημαντική καθυστέρηση με την οποία ξεκίνησε η παράσταση! 3)Κι ενώ όλα όσα σχολίασα μέχρι τώρα αφήνουν να διαφανεί μια απογοητευτική τελική εντύπωση, έρχεται η αποκαλυπτική κριτική των πολυαγαπημένων μας μαθητριών, για να μας πείσει πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται! Παιδιά, θερμά συγχαρητήρια! Είστε πραγματικά απίθανες! Δροσερά κείμενα, στοχευμένα και περιγραφικά! Πόσο περήφανη είμαι για όλες σας! Μας δίνετε κίνητρο να συνεχίζουμε, παρά τις όποιες μικροαπογοητεύσεις!
Κύριε "Κάκιστε Λύκε", κυρία καλλίστη "gia des", φημίζεστε για την υπέροχη φιλοξενία σας! Σας ευχαριστούμε που την επιβεβαιώνετε για μια ακόμη φορά!!!

gia_des είπε...

Ελευθερία μου (και Κακέ Λύκε), κι εγώ μοιράζομαι τα συναισθήματά σας όσον αφορά τη διοργάνωση και την παρουσίαση της παράστασης. Μακάρι να είχαν έρθει οι μαθητές μας εκείνη τη βραδιά που είχαμε πρωτοδεί το έργο και σχολιάζαμε το πάθος αλλά και τον επαγγελματισμό των συμμετεχόντων. Γιατί η παράσταση που δόθηκε για τα σχολεία (παρόλο που θα περίμενε κανείς το αντίθετο) ήταν αν μη τι άλλο προχειροστημένη... Χαίρομαι τουλάχιστον που τα παιδιά κράτησαν στις περιγραφές -και, κυρίως, στη μνήμη τους- τα καλά στοιχεία από κείνη τη μέρα.

Και ήρθε η ώρα που ανταλλάσσουμε φιλοφρονήσεις: χρειάζεται να σχολιάσω την (πραγματική και ουχί διαδικτυακή) φιλοξενία στα Αφάντου; Η μέρα που παρακολουθήσαμε τις πρόβες σας (έστω και εν μέσω φταρνισμάτων και βήχα) ήταν απολαυστική. Περιμένω να δω υλικό από τη γιορτή..!

Kakos Lykos είπε...

Μια διορθωσούλα. Δεν υπάρχουν φιλόξενούμενοι σ΄αυτήν την ανάρτηση. Τα κορίτσια είναι "ακόμα" μαθητριές μου και εσύ, Ελευθερία, είσαι ..εσύ, η Ελευθερία (που, ως γνωστόν, όποτε θελήσεις γίνεσαι συντάκτρια του ιστολογίου :)) ).
Να πω, τέλος, ότι χαίρομαι, γιατί βλέπω πως κι έτσι κουτσουρεμένο το ...event, επηρέασε τελικά αρκετά παιδιά, όχι μόνο τα προφανή και τα αναμενόμενα , όπως τα κορίτσια που έγραψαν τις κριτικές τους...

Ανώνυμος είπε...

ΤΕΛΙΚΑ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ!ΧΕΧΕ!!ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΕΥΚΟΛΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΥΚΤΙΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ, ΑΝ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΓΡΑΨΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ,ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΜΠΩ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ!ΚΑΚΕ ΛΥΚΕ,κ.ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ "gia des",ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ!ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΧΑΡΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΑΦΕΡΑΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΤΙΜΗΣΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΑΣ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣ!Η ΧΑΡΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΩ!ΚΑΚΕ ΛΥΚΕ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΞΑΝΑΔΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΥΒΕΝΤΑ..ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΟΛΑ..
ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΛΛΛΛΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΔΗΜΗΤΡΑ Μ.

Kakos Lykos είπε...

είσαι εσύ μια σουπιά... θα τα ξαναπούμε, Δημητρούλα μας...