Τα παιδιά μου γράφουν
Καμιά φορά έχω την αίσθηση ότι η γλώσσα στο σχολείο αντιμετωπίζεται σαν ένα παραδείσιο, εξωτικό πτηνό, κλεισμένο μέσα στο κλουβί του, το οποίο πρέπει οι μαθητές να το κρατήσουν φυλακισμένο στις Γραμματικές και στα Συντακτικά, να το δαμάσουν και να του μάθουν διάφορα κόλπα, όπως να πηδάει μέσα από φλεγόμενα στεφάνια, να λέει αντίστροφα την προπαίδεια του 9 και να χορεύει ταραντέλα σε αναστενάρια...
Αλλά στη πραγματικότητα η γλώσσα είναι ένα ελεύθερο, ζωντανό, δημιουργικό, πρωτεϊκό και παιχνιδιάρικο πνεύμα που θέλει να παίξει μαζί μας κυνηγητό. Άλλες φορές την πιάνουμε, άλλες όχι. Σε κάθε περίπτωση όμως μας έχει πάει ( και την έχουμε πάει) κάπου αλλού.
Για αυτό, όποτε βρίσκω ευκαιρία, βάζω τους μαθητές μου να μου γράφουν έξω από τα "πλαίσια". Μολονότι η "λογοτεχνικότητα" είναι ένα ζητούμενο, δεν είναι αυτοσκοπός, παρόλο που σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει, η ίδια ή ψήγματα της, όπως θα δείτε. Το σημαντικό για μένα είναι ότι τα κείμενα των παιδιών είναι, αν όχι "δημιουργίες", γεννήσεις. Και το ακόμα σημαντικότερο ότι εγώ που ξέρω τους μαθητές μου, όταν διαβάζω τα έργα τους, μπορώ και τους αναγνωρίζω μέσα σ΄ αυτά, αλλά μαθαίνω και κάτι άλλο για εκείνους που δεν ήξερα.
Στην ανάρτηση αυτή, λοιπόν, τα παιδιά του Β2 και του Β3 ονειρεύονται και μαζί τους βρίσκω και εγώ την ευκαιρία.
Έχω ανεβάσει εδώ τα ποιήματα που μου έγραψαν τα παιδιά του περσινού Γ1 και Γ3 του Γυμνασίου Αρχαγγέλου και ελπίζω σύντομα να ανακαλύψω σε ποιο μέρος βρίσκεται, μετά από τόσες μετακομίσεις κάνοντας εκπαιδευτικό τουρισμό, το κομμάτι του αρχείου μου που περιέχει τις μεταφορές σε άλλη εποχή της "Ελένης" του Ευριπίδη και τα ποίηματα των παιδιών του Γυμνασίου Ψυχικού, τα εναλλακτικά τελειώματα του "Γιοφυριού της Άρτας" των παιδιών του Αρχάγγελου, τα κείμενα των παιδιών από το ΕΠΑΛ Καλαμάτας που περιείχαν λέξεις που είχαν προτείνει ακολουθώντας ένα "παιχνίδι" απο τη Γραμματική της Φαντασίας" του Τζιάνι Ροντάρι, και ότι άλλο μου διαφεύγει τώρα...
Καμιά φορά έχω την αίσθηση ότι η γλώσσα στο σχολείο αντιμετωπίζεται σαν ένα παραδείσιο, εξωτικό πτηνό, κλεισμένο μέσα στο κλουβί του, το οποίο πρέπει οι μαθητές να το κρατήσουν φυλακισμένο στις Γραμματικές και στα Συντακτικά, να το δαμάσουν και να του μάθουν διάφορα κόλπα, όπως να πηδάει μέσα από φλεγόμενα στεφάνια, να λέει αντίστροφα την προπαίδεια του 9 και να χορεύει ταραντέλα σε αναστενάρια...
Για αυτό, όποτε βρίσκω ευκαιρία, βάζω τους μαθητές μου να μου γράφουν έξω από τα "πλαίσια". Μολονότι η "λογοτεχνικότητα" είναι ένα ζητούμενο, δεν είναι αυτοσκοπός, παρόλο που σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχει, η ίδια ή ψήγματα της, όπως θα δείτε. Το σημαντικό για μένα είναι ότι τα κείμενα των παιδιών είναι, αν όχι "δημιουργίες", γεννήσεις. Και το ακόμα σημαντικότερο ότι εγώ που ξέρω τους μαθητές μου, όταν διαβάζω τα έργα τους, μπορώ και τους αναγνωρίζω μέσα σ΄ αυτά, αλλά μαθαίνω και κάτι άλλο για εκείνους που δεν ήξερα.
Στην ανάρτηση αυτή, λοιπόν, τα παιδιά του Β2 και του Β3 ονειρεύονται και μαζί τους βρίσκω και εγώ την ευκαιρία.
Έχω ανεβάσει εδώ τα ποιήματα που μου έγραψαν τα παιδιά του περσινού Γ1 και Γ3 του Γυμνασίου Αρχαγγέλου και ελπίζω σύντομα να ανακαλύψω σε ποιο μέρος βρίσκεται, μετά από τόσες μετακομίσεις κάνοντας εκπαιδευτικό τουρισμό, το κομμάτι του αρχείου μου που περιέχει τις μεταφορές σε άλλη εποχή της "Ελένης" του Ευριπίδη και τα ποίηματα των παιδιών του Γυμνασίου Ψυχικού, τα εναλλακτικά τελειώματα του "Γιοφυριού της Άρτας" των παιδιών του Αρχάγγελου, τα κείμενα των παιδιών από το ΕΠΑΛ Καλαμάτας που περιείχαν λέξεις που είχαν προτείνει ακολουθώντας ένα "παιχνίδι" απο τη Γραμματική της Φαντασίας" του Τζιάνι Ροντάρι, και ότι άλλο μου διαφεύγει τώρα...
3 σχόλια:
Πολλά συγχαρητήρια για το άρθρο.
Εμπνέει όλους μας για αυτή τη δύσκολη χρονιά.
Καλή Χρονιά με πολλή φαντασία και πρωτοτυπία απο το Ερρωσο(errosotamala.blogspot.com).
Σοφία.
Καταπληκτική δουλειά!
Διαβἀζω τώρα ὀλο το πακέτο.
Όλες οι μαθητικές εργασίες θα βρίσκονται τώρα στη νέα υποσελίδα που έφτιαξες, έτσι;
Είσαι και εσύ φαν του Ροντάρι; :)
Σε ευχαριστώ, Σοφιάκι, ανταποδίδω τα μάλα και σου εύχομαι ... Έρρωσο...
dreamteam9, σε ευχαριστούμε και γώ και τα παιδιά μου...
δεν ξέρω τι θα κάνω τα γραπτά τους... μάλλον κάθε φορά που θα έχω κάτι θα ανοίγω σελίδα και θα την ανακοινώνω με ανάρτηση... κι όταν μου τελειώσουν οι σελίδες να ανοίξω κάνα υποιστολόγιο...
Είπα να βάλω λίγη ... γραμματική στη φαντασία μου! ;)
Δημοσίευση σχολίου