Για το "μπαρ"

Όποιος μπήκε γιατί νομίζει ότι είναι υποχρεωτικό...
Να την "κάνει"!
ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!

(Εκτός από όταν δεν έχουμε βιβλία... Τότε είναι υποχρεωτικό... Για γκελ μπουρντά, καμάρια μου!)

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Λόγια Φιλικά. Βασίλης Καρράς και Αλχημιστές. Παρουσιάζουν η Μίκα, η Χριστίνα, η Σπυριδούλα και η Μαρία

Η Μίκα, η Χριστίνα, η Μαρία και η Σπυριδούλα από το Β3, μετά από πολλές περιπέτειες και ασυνεννοησίες, κατάφεραν τελικά να παρουσιάσουν στην τάξη το τραγούδι για τη φιλία που ήθελαν. Αρχική επιλογή τους ήταν το "Φιλαράκι" της Σοφίας Βόσσου, αλλά στο μεταξύ τους το πρόλαβαν ο Στέφανος, ο Δανιήλ (χρόνια πολλά, Δανιήλ...), ο Σταμάτης και ο Βασίλης.

Το τραγούδι που ακολουθεί το είχαν ετοιμάσει αρχικά για παράλληλο κείμενο (τα αστέρια μου!), τελικά όμως ήταν αυτό που παρουσίασαν.
Ας δούμε τι έγραψαν:

"Το τραγούδι "Λόγια Φιλικά" αναφέρεται σε έναν απεγνωσμένο άνδρα, ο οποίος έχει ανάγκη από φιλική ...περίθαλψη. Πιο συγκεκριμένα έχει πληγωθεί από μια γυναίκα με την οποία, προφανώς ήταν συναισθηματικά δεμένος για αρκετό χρονικό διάστημα, καθώς από τον τρόπο που συμπεριφέρεται διακρίνονται η θλίψη, ο πόνος, η απόγνωση, η απελπισία αλλά και σωματικές διαταραχές, που προκαλούνται από αυτά. Τα παραπάνω συναισθήματα πρκαλούνται και στους ακροατές, που έρχονται στη θέση τους και τον συμπονούν.
Καταλαβαίνουμε, έτσι, πόσο σημαντική μπορεί να είναι σε τέτοιες στιγμές η φιλία, όταν δηλαδή, βοηθάμε το φίλο και συνάνθρωπο μας στις εύκολες ,αλλά και τις δύσκολες στιγμές, στις χαρές και στις λύπες .
Αυτό τον τύπο φίλου ζητάει και ο αφηγητής του τραγουδιού, για να καλύψει τα κενά στη καρδιά του.
Μίκα
Μαρία
Χριστίνα
Σπυριδούλα "


Τραγουδούν οι "Αλχημιστές" και ο Βασίλης Καρράς. (Μουσική και στίχοι: Θέμης Καραμουρατίδης και Γεράσιμος Ευαγγελάτος)
Μην απορείς που μεθάω κι αυτή τη βραδιά
Για μια αγάπη ξεσπάω που χάθηκε πια
Όλα της τα ‘δωσα δίχως στιγμή να σκεφτώ
Τώρα τα όνειρα σβήνω πικρά στο ποτό
Κάνε κάτι να έρθει ξανά η χαρά
Ο πόνος να φύγει μακριά
Έλα φίλε και πες μου δυο λόγια απλά
Η μοναξιά μου περνάει σαν είσαι κοντά
Είν’ η φωνή σου στη λύπη γλυκός λυτρωμός
Και στης ζωής στο ταξίδι πιστός οδηγός
Αν ποτέ δεν πονέσεις ως την ψυχή
Δεν εκτιμάς τα ωραία μες στη ζωή
Είναι μαγκιά σου που ξέρεις βαθιά ν’ αγαπάς
Αυτό που μέσα σου νιώθεις να το κυνηγάς
Σβήσ’ τα όλα και γύρνα ξανά στην αρχή
Η χαρά τότε θα ‘ρθει να σε βρει
Έλα φίλε και πες μου δυο λόγια απλά
Η μοναξιά μου περνάει σαν είσαι κοντά
Είν’ η φωνή σου στη λύπη γλυκός λυτρωμός
Και στης ζωής στο ταξίδι πιστός οδηγός


3 σχόλια:

Kakos Lykos είπε...

Καραμουρατίδης και Ευαγγελάτος? Πώς ξέπεσαν αυτοί έτσι στα σκυλάδικα? Αχ! καημένη Μποφίλιου...

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απολύτως με την ανωτέρω παρατήρηση. Κι εγώ ακριβώς το ίδιο σκέφτηκα... Πάντως, για τον Καρρά δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρεί να διευρύνει τον κύκλο των συνεργασιών του: http://www.youtube.com/watch?v=RDLuqTKsqb0 (Εντάξει, ξέρω τη γνώμη σου για τους Πυξ Λαξ, μην επεκταθείς!).
Άσε που κι άλλοι δημιουργοί -ελέω βιοπορισμού, ανοίγματος σε μεγαλύτερο κοινό, απλής πλάκας ή για όποιον άλλο λόγο δεν μπορώ να φανταστώ- έχουν κάνει το ίδιο. Να σου θυμίσω το "κύκνειο άσμα" http://www.youtube.com/watch?v=gsvJyYrbwkY σε σχέση με το http://www.youtube.com/watch?v=kzytCdZ0748 (ότι θα έψαχνα κάποια στιγμή για το "σφύριξα κι έληξες" δεν το πίστευα... κι εσύ με την "χαρτορίχτρα"¨δεν πήγες πίσω! Ευτυχώς που το ακούμε -και πάλι- μαζί!)

Υ.Γ. Οι Ευαγγελάτος-Καραμουρατίδης αξίζουν, όμως, μια παραχώρηση εκ μέρους σου. Δεν υπάρχουν πολλοί που να έχουν γραφεί για κείνους τραγούδια (και να τα τραγουδάει κι η Νατασσούλα)! http://www.youtube.com/watch?v=AOw7-_mqgNk

Δέσποινα

Kakos Lykos είπε...

Καταλαβαίνεις, βέβαια, ότι - εντελώς δημοκρατικά - το σχόλιο θα αυτονομηθεί και θα γίνει ανάρτηση...